Renault 19: بیش از صد اصلاح در طول سالها

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

خودروساز فرانسوی رنو ده‌ها مدل درجه یک دارد، از خودروهای ساب کامپکت تا لیموزین‌های بزرگ. برخی از خودروها به دلیل ویژگی‌های فنی خارق‌العاده و همچنین منحصر به فرد بودن طراحی بیرونی، از طیف مدل‌های عمومی متمایز می‌شوند. این خودروها شامل رنو 19 است که تولید آن در سال 1988 آغاز شد.

این دستگاه بلافاصله با اطمینان در چندین تغییر جای خود را در بازار اروپا باز کرد. اول از همه، اینها دو هاچ بک بودند، یک پنج در با پنج صندلی و یک سه در با چهار صندلی. آنها از نزدیک توسط یک سدان چهار در 5 نفره دنبال شدند و این زنجیره مدل را با یک کانورتیبل دو در با دو ردیف صندلی بسته بودند. رنو 19 در چندین کارخانه در فرانسه، ترکیه و آمریکای لاتین تولید شد. سیاست رنو در اوایل دهه نود بر مصرف کنندگان عمومی متمرکز بود. وظیفه این اداره تولید دسته های بزرگ اتومبیل با چنین کیفیتی بود.که هیچ خریدار نمی تواند در برابر آن مقاومت کند. و این وظیفه با موفقیت انجام شد. رنو 19 خودرویی بی عیب و نقص، رانندگی آسان، با سطح راحتی بالا، اقتصادی و چابک بود.

فروشندگان سعی کردند قیمت را در دسترس انبوه نگه دارند. این به دلیل هزینه کم واحدهای پایه و پیکربندی نسبتا ارزان قیمت خودرو امکان پذیر شد. قیمت پایین قطعات، قطعات و مجموعه ها، و همچنین مونتاژ ارزان در کارخانه های آمریکای لاتین، امکان اصلاح مکرر رنو 19 را فراهم کرد، ما عکس را در صفحه مشاهده می کنیم، طراحی و بهبود شاخص های اصلی شاسی، موتور را مشاهده می کنیم. و انتقال این خودرو در کلاس خود به استاندارد تبدیل شد ، مشخصات فنی قبلاً زائد شده بود ، هنگامی که خودروی طبقه متوسط دیگر قابل بهبود نبود ، پارامترهای آن به حد خود رسید. با این حال، دفاتر طراحی رنو همچنان از مهندسی بالایی استفاده می‌کنند.

یک سیستم منحصر به فرد جذب اضطراری تغییر جنبشی موتور و کل جرم فلزی واقع در محفظه موتور ایجاد شد. در قالب جدید، موتور با گیربکس بر روی یک قاب پروفیل کانال مخصوص نصب شده بود که به نوبه خود به اعضای جانبی قاب پایه متصل می شد. در یک برخورد رو به رو، طراحی ضربه را پذیرفت، اینرسی خاموش شد و موتور دیگر مانند خودروهای معمولی وارد محفظه سرنشین نشد. بنابراین، رنو 19 به امن ترین خودروی زمان خود، در شرایط مشروط تبدیل شد.در غیر این صورت، ایمنی غیرفعال خودرو نیز در سطح نسبتاً بالایی قرار داشت، چهار کیسه هوای اضطراری راننده و سرنشین صندلی جلو را از آسیب محافظت می کرد و صندلی عقب مجهز به کمربندهای ایمنی اینرسی موثر بود که می توانست در برابر هر تنشی مقاومت کند.

تعداد اصلاحاتی که رنو 19 در طول سالهای تولید انجام داده است به سادگی غیرقابل محاسبه است. اما به طور قابل اعتماد مشخص است که بیش از صد نفر از آنها وجود داشته است. مهم ترین و قابل توجه ترین پیشرفت، اصلاح رنو 19 اروپا بود که در یک کارخانه خودروسازی در ترکیه تولید شد. برخی از تغییرات شخصیت اصلی تا پایان تولید در سال 1995، زمانی که رنو مگان جایگزین رنو 19 شد، حفظ شد. در نوار نقاله های اصلی، تولید رنو 19 متوقف شد، اما این خودرو برای 7 سال دیگر، تا سال 2002، در کارخانه های حاشیه ای مونتاژ شد.