بهترین ماشین لهستانی: بررسی، مشخصات، ویژگی ها و بررسی ها

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:13

همه در مورد صنعت خودرو لهستان چیزی نشنیده اند. بنابراین، خودروهای این کشور بسیار نادر هستند. تنها مدل محبوبی که شایسته عنوان بهترین است، بیتل است. بیایید به این خودرو لهستانی، مشخصات فنی و ویژگی های اصلی آن نگاهی بیندازیم. در اینجا چیزی برای صحبت وجود دارد، زیرا تاریخچه ایجاد این دستگاه به دوران پس از جنگ باز می گردد.

اطلاعات عمومی

پس از پایان جنگ جهانی دوم، دو کارخانه بزرگ خودروسازی در لهستان ظاهر شدند. آنها مینی بوس، کامیون های کوچک و وانت را به صورت مسافربری می ساختند. در دهه 70 تا 80 با وجود اینکه این خودروها خودروهای خارجی محسوب می شدند، اما در روسیه بسیار گسترده بودند.

برجسته ترین نماینده خودروی لهستانی "بیتل" است که در کارخانه کامیون لوبلین تولید شده است. مناین کارخانه در سال 1951 فعالیت خود را آغاز کرد و در ابتدا کامیون هایی به وزن 2.5 تن "Lyublino-51" تولید کرد. در واقع، این یک آنالوگ از GAZ-51 داخلی بود. متأسفانه، انتظارات توسعه دهندگان محقق نشد. خودرویی با چنین ظرفیت حمل و مصرف سوخت زیاد مورد تقاضا نبود. به همین دلیل در سال 1956 تولید خودروی حمل و نقل مسافری ژوک آغاز شد. ظرفیت حمل این مدل با موتور 50 اسب بخاری به 900 کیلوگرم می رسید. گیربکس 3 سرعته. قبلاً در سال 1959، تولید انبوه افتتاح شد.

کیفیت لهستانی واقعی

در دهه 60 در کشور ما "سوسک ها" در نمایشگاه عرضه می شدند. دیگر یک ماشین نبود، بلکه یک خانواده کامل بود. در اینجا می‌توان وانت‌های A-05 و A-06، کامیون‌های تخت و حتی وانت A-13 را پیدا کرد. در آن زمان، "ژوک" لهستانی تبلیغات گسترده و رتبه نسبتاً بالایی دریافت کرد. این خودرو به عنوان قابل اعتماد شناخته شد و برای چندین سال کار در شرایط نامطلوب طراحی شده بود. در عین حال، کیفیت مونتاژ لهستانی و نصب قطعات بدنه در بهترین حالت خود قرار داشت که نمی توانست شگفت زده شود. و ظاهر بسیار جذاب بود.

در آینده، تعداد زیادی اصلاحات تولید شد که برخی از آنها را کمی کمتر در نظر خواهیم گرفت. اما ابتدا شایان ذکر است که حتی در حال حاضر "سوسک ها" در جاده های ما یافت می شوند. اغلب از این حمل و نقل در کشاورزی استفاده می شود. بالاخره قابل عبور و پایدار است و به قول بسیاری از رانندگان در حال تعمیر است."روی زانو" در میدان.

کامیون A-03 و A-11

کامیون تخت A-03 دارای بدنه نسبتاً جادار - 4 متر مربع است. در عین حال، ظرفیت حمل حدود 900 کیلوگرم است. مدل A-03 بسیار فراتر از مرزهای لهستان شناخته شده است. واقعیت این است که این کامیون به شما امکان می دهد کالاهای مختلفی را حمل کنید که حداکثر طول آن می تواند 4310 میلی متر و عرض - 1765 میلی متر باشد. در عین حال، اجسام حجیم تا ارتفاع 2100 میلی متر را نیز می توان در بدنه بارگذاری کرد. درست است، ظرفیت حمل را فراموش نکنید، که در اینجا چندان بزرگ نیست.

مدل A-11 - اصلاح A-03. تفاوت اصلی این است که پلت فرم بار بالا رفته است. این تصمیم به منظور حذف فرورفتگی‌های چرخ‌ها در سازه آنبرد گرفته شد. ظرفیت حمل اندکی افزایش یافت. این کامیون لهستانی می تواند 950 کیلوگرم را حمل کند، موتور آن 70 اسب بخار است.

A-13 و "Beetle"-fireman

همانطور که در بالا ذکر شد، محبوب ترین برند خودرو لهستانی Zhuk است. مدل های او مورد تقاضا و تولید انبوه بودند. به همین دلیل است که طراحان به طور مداوم محبوب ترین آنها را ارتقا می دهند. به عنوان مثال، A-13 را در نظر بگیرید. این مدل بیشتر در لهستان استفاده می شد. برای آب و هوای اتحاد جماهیر شوروی، به این دلیل ساده که مجهز به سایبان بوم بود، مناسب نبود. در روسیه، مدل A-06 محبوب ترین بود که توسعه همان A-13 در نظر گرفته شد.

و البته نمی توان به آن اشاره کردیکی از فوق العاده ترین مدل ها آتش نشان موسوم به "بیتل" (A-15) دارای رنگ قرمز و سفید مربوطه بود. ویژگی کلیدی این بود که خودرو بدنه بسته داشت. این امر باعث شد تا بتوان از این خودرو در دمای پایین استفاده کرد. و توانایی آن در سراسر کشور در سطح بالایی بود.

تقاضای ژوکوف در اتحاد جماهیر شوروی

در حال حاضر در دهه 70 می توان از روند مثبت رشد فروش خودروهای لهستانی در روسیه صحبت کرد. به عنوان مثال، در سال 1967، روسیه تنها 370 خودرو خریداری کرد و در سال 1972، حدود 30000 ژوکوف با تغییرات مختلف در سراسر کشور پرسه می زدند. چنین محبوبیتی به این دلیل است که عملاً هیچ رقیبی وجود نداشت. تنها خودروی مشابه در تمام مشخصات ErAZ-762 است. اما مشکل اصلی این بود که ظرفیت تولید کارخانه شوروی برای پوشش تقاضا کافی نبود.

تنها در سال 1977 اولین رقیب جدی RAF 2203 ظاهر شد.اما حتی در اینجا نیز ظرفیت تولید کافی نبود. شاید خیلی ها بگویند ما به اصطلاح «نان» داشتیم، اما این خودروها چهار چرخ محرک بودند و بیشتر در شرایط خارج از جاده استفاده می شدند. نسخه شهری شکست خورده بود، "بیتل" در پس زمینه آن امیدوارکننده تر به نظر می رسید.

بررسی کوچک Arrinera Automotive

افراد کمی از وجود خودروی سواری لهستانی Arrinera اطلاع دارند. این ابرخودرویی است که سال گذشته در معرض دید عموم قرار گرفت. این خودرو به افتخار سواره نظام هوسار شکست ناپذیر لهستانی Hussarya GT نام گرفت.در مورد مشخصات فنی، چیزی برای دیدن وجود دارد. این موتور یک موتور 6.2 لیتری V8 تراکمی است که توسط شرکت آمریکایی جنرال موتورز ساخته شده است. جعبه 6 سرعته ترتیبی. همه اینها حدود 435 اسب بخار قدرت می دهد.

خیلی زود است که در مورد اورکلاک تا صدها صحبت کنیم، زیرا آزمایشی انجام نشده است. حداکثر سرعت تخمینی 250-260 کیلومتر در ساعت است. وزن خودرو 1250 کیلوگرم است. بدنه از فولاد با استحکام بالا ساخته شده است اما از قطعاتی مانند کولار و فیبر کربن نیز استفاده شده است. شایان ذکر است که عملاً هیچ تولیدی از قطعات وجود ندارد. این منجر به این واقعیت شد که بسیاری از سیستم ها از تولید کنندگان دیگر قرض گرفته شدند. به عنوان مثال، ABS - Bosch، سیستم ترمز 6 پیستون - Alcon و غیره. حتی منتقدان این خودرو را یک ماشین کیت می نامند، یعنی از قطعات سازنده مختلف مونتاژ شده است.

خودروهای FSO

این کارخانه خودروسازی لهستانی پس از جنگ جهانی دوم راه اندازی شد. در طول عمر آن، حدود 252 هزار خودرو تولید شد، که تا حدودی بیشتر از "پوبدای" شوروی است، که در بین ساکنان اتحاد جماهیر شوروی نیز بسیار دوست داشتند.

در حال حاضر در سال 1953، خودروی سواری Sirena توسط مهندسان لهستانی ساخته شد. چند سال بعد، چنین خودروهایی در اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شدند. اعداد لهستانی برای مدت طولانی در Syrena خودنمایی می کردند، زیرا این خودروها تا سال 1972 تولید می شدند. پس از آن، تولید به کارخانه منتقل شدماشین های کوچک تولید فقط در سال 1983 بسته شد.

یکی دیگر از برندهای کمتر شناخته شده Polski Fiat 125p است. در واقع این فیات ایتالیایی با تغییرات جزئی است. زمانی که مجوز تولید خریداری شده به پایان رسید، برند دیگری از خودرو به تولید رسید.

FSO Polonez

عرضه این مدل از سال 1978 آغاز شد و تا سال 2002 ادامه داشت. نام پولونز به افتخار رقص لهستانی به همین نام بود. در سال اول، سه خودرو از خط مونتاژ خارج شدند - پولونیز 1300، 1500 و رالی 2000. اعداد نشان دهنده اندازه موتور هستند. بر این اساس آخرین مدل برای عملیات خارج از جاده در نظر گرفته شده بود. در سال 1979 این خودرو در رالی که در پاریس برگزار شد شرکت کرد.

در سال 1986، Polonaise 1500 X ظاهر شد. واحد قدرت با 1481 سانتی متر مکعب حدود 80 اسب بخار قدرت تولید می کرد. موتور با یک گیربکس مکانیکی 5 سرعته جفت شد. از اضافات دلپذیر یک دستگاه پخش کاست رادیویی بود. تقریبا تمام مدل های پولونیز هزینه تولید پایینی داشتند و بسیار قابل اعتماد بودند. به همین دلیل است که آنها در کشورهایی مانند هلند، چین، بولیوی، یونان، ایتالیا و غیره محبوب بودند. در سال 1997، عرضه متوقف شد، زیرا مدل ها استانداردهای زیست محیطی اروپا را برآورده نمی کردند. تولید در سال 2002 به طور کامل متوقف شد.

کمی درباره نیسا

تولید این خودروی سواری لهستانی در سال ۱۹۵۷ آغاز شدسال در شهر نیسا در یک کارخانه مبلمان سابق. اولین مدل N57 برای حمل و نقل افراد طراحی شد. در واقع این یک مینی بوس است که بخشی از آن توسط شرکت FSO ساخته شده است. این پایه از "ورشو" استفاده شد و دومی به نوبه خود آنالوگ GAZ-M-20 بود. قبلاً در سال 1958 تولید مدل N58 راه اندازی شد. در همان زمان، نام شرکت به FSD تغییر یافت.

در سال 1960، خودروی کاربردی N60T ظاهر شد. این خودرو مجهز به موتور 70 اسب بخاری تولید خود بود. پس از 4 سال، Nysa 501 در جاده های لهستان ظاهر شد، این مدل با بدنه به روز شده و کمی بزرگ شده است. همچنین، توسعه دهندگان جلوی خودرو را کمی بازطراحی کرده اند و آن را جذاب تر کرده اند.

متاسفانه، در حال حاضر، عملاً هیچ صنعت خودروسازی داخلی در لهستان وجود ندارد. اما، با وجود این، خودروها در آنجا تا حدودی ارزان تر هستند. بنابراین، بسیاری از روس ها و اوکراینی ها برای گرفتن گواهی ثبت نام لهستانی برای خودرو و عبور از مرز بدون ترخیص کالا از گمرک مراجعه می کنند. با این وجود در سال های اخیر تولید قطعات مختلف برای خودروهای اروپایی، آمریکایی و داخلی راه اندازی شده است. اینها عناصر شاسی، سیستم اگزوز و موارد دیگر هستند. حتی باتری های لهستانی برای اتومبیل ها در روسیه بسیار محبوب هستند. اینها باتری هایی با کیفیت بالا و قیمت مقرون به صرفه هستند.