K-151: دستگاه، تنظیم، ویژگی‌ها، نمودار و نظرات

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

در طلوع تولید مدل های مسافری GAZ و UAZ-31512، کاربراتورهای سری K-126 به همراه واحدهای برق نصب شدند. بعداً این موتورها شروع به تجهیز به عناصر سری K-151 کردند. این کاربراتورها توسط شرکت Pekar JSC تولید می شوند. در طول عملیات خود، هم صاحبان خودروهای خصوصی و هم شرکت ها با مشکلات خاصی در تعمیر و نگهداری مواجه شدند. واقعیت این است که طراحی کاربراتور K-151 تفاوت قابل توجهی با مدل های قبلی داشت. در همان زمان، اطلاعات در مورد ویژگی های طراحی بسیار کمیاب بود.

داده‌های عمومی در ماشین‌های سری 151

از نظر ساختاری، عناصر سری K-151 به طور جدی با سایر کاربراتورهای داخلی متفاوت است، اگرچه اجزای آنها و برخی از سیستم ها بر اساس طرح های معمولی طراحی شده اند.

بسته به زمان عرضه، واحدهای این سری چندین گزینه طراحی دیگر داشتند. زیر ماویژگی های کاربراتور K-151 را در نظر بگیرید.

اطلاعات کلی دستگاه

واحد دارای دو کانال عمودی مجاور است. آنها برای دریافت اکسیژن ضروری هستند. در پایین هر یک از کانال ها یک دریچه گاز وجود دارد. هر کدام از آنها یک محفظه کاربراتوری هستند. درایو روی دریچه گاز به گونه ای طراحی شده است که با فشار دادن پدال، ابتدا یک دمپر و سپس دیگری باز می شود. محفظه ای که دمپر آن ابتدا باز می شود، محفظه اولیه نامیده می شود.

در قسمت میانی هر یک از کانال ها برای عبور هوا انقباضات خاصی به شکل مخروط وجود دارد. اینها دیفیوزر هستند. این عناصر برای چیست؟ با توجه به آنها، یک اثر نادر ایجاد می شود، که بر اساس آن سوخت از شناور به سیستم مکیده می شود. سطح بنزین در محفظه مورد نیاز کاربراتور با استفاده از مکانیزم خاصی با سوپاپ سوزنی و شناور حفظ می شود. ما در این مورد با جزئیات بیشتری صحبت خواهیم کرد.

شناور با تغذیه سوخت پایین

لازم به ذکر است که در کاربراتورهای K-151 این مکانیسم اساساً با همان دستگاه در سایر واحدهای داخلی متفاوت است. در این راستا، مالکان در تعمیر و نگهداری با مشکل مواجه هستند. این بارها در بررسی ها بیان شده است. به هر حال، این عنصر روی موتورهای قدیمی ZMZ نصب شده است.

بنابراین سیستم به همراه شناور و شیر سوزنی در بدنه دستگاه قرار می گیرد. کنترل بصری عملکرد مکانیسم تنها پس از برداشتن پوشش امکان پذیر است. در این صورت برهم کنش طبیعی شناور با سطح سوخت مختل نخواهد شد. ایناین طرح یک محفظه تغذیه پایین نامیده می شود.

دستگاه

بنابراین، بیایید نگاهی دقیق تر به کاربراتور K-151 بیندازیم. دستگاه کاربراتور، تعمیر، ویژگی ها در زیر توضیح داده شده است. این عنصر از سه قسمت تشکیل شده است. قسمت بالایی یک پوشش محفظه مجهز به فلنج و همچنین ناودانی برای نصب فیلتر هوا با دستگاه تهویه محفظه شناور و با عناصر یک سیستم راه اندازی است. دومی، از طریق هفت پیچ، از طریق یک واشر کاغذی به کیس ثابت می شود.

در دستگاه کاربراتور قسمت وسط وجود دارد. این به طور مستقیم بدنه دستگاه است که مکانیزم شناور، محفظه و اتصالات تامین سوخت در آن یکپارچه شده است. همچنین شامل یک سیستم دوز است.

قسمت پایینی دستگاه شامل بدنه دریچه گاز به همراه محرک، دستگاه بیکار است که از طریق یک واشر به بدنه متصل می شود.

مکانیسم شناور

هنگامی که در محفظه سوخت کمتر از حد لازم باشد، شناور پایین می رود و در نتیجه سوزن آزاد می شود. به همین دلیل بخش باز می شود و جریان بنزین تضمین می شود. با پر شدن محفظه، دریچه سوزنی بسته می شود.

همراه با تغییر جریان سوخت از طریق شیر سوزنی در حالت اتوماتیک، تامین بنزین از پمپ نیز تغییر می کند. این افزایش فشار سوخت در ورودی واحد را حذف می کند.

سطح سوخت هرگز ذخیره نمی شود - بسته به حالت کار موتور تغییر می کند. بنابراین، حداکثر سطح در حالت بیکار خواهد بود. هنگام کار با قدرت کامل، سطح کمی استکاهش می دهد. این به هیچ وجه بر کارایی دستگاه تأثیر نمی گذارد، زیرا لزوماً در فرآیند تنظیم سیستم دوز در سازنده در نظر گرفته می شود.

سیستم های توزیع

چه برای اتاقک اول کاربراتور، چه برای دوم، طراحی سیستم های دوز یکسان است. چگونه سازماندهی شده است؟ جت های سوخت اصلی که در پایین محفظه شناور نصب می شوند و جت های اصلی هوا وجود دارد. دومی در هواپیما، در قسمت بالایی چاه های امولسیون قرار دارند. همچنین لوله های امولسیونی در زیر جت های اصلی هوا وجود دارد.

در قسمت میانی چاه های امولسیونی سوراخی با سطح مقطع بزرگ وجود دارد. دومی از طریق کانال های مخصوص به خروجی های اتومایزر متصل می شود. آنها در دیفیوزرهای کوچک قرار دارند.

سیستم های دوز چگونه کار می کنند؟

در کاربراتور K-151، این کار به شرح زیر است. به دلیل کمیاب شدن در ناحیه سوراخ های اسپری، سوخت از طریق جت اصلی سوخت از طریق چاه امولسیون بالا آمده و وارد سوراخ های لوله های امولسیون می شود. سپس بنزین از طریق هوایی که از لوله های مرکزی عبور کرده است برداشت می شود. به این ترتیب یک مخلوط سوخت تشکیل می شود که از طریق کانال های جانبی به اتمی سازها می رود. سپس با جریان اصلی هوا مخلوط می شود.

دستگاه های اضافی در کاربراتور

علاوه بر این عناصر اساسی، کاربراتور مکانیسم های دیگری نیز دارد. بنابراین، سیستم بیکار برای نگهداری طراحی شده استعملکرد پایدار موتور با سرعت تا 1 هزار در دقیقه. این شامل یک کانال بای پس، پیچ های تنظیم، یک جت سوخت و هوا، یک سوپاپ اکونومایزر است.

پمپ گاز باعث می شود خودرو بدون نقص حرکت کند و در صورت لزوم شتاب تند بگیرد. این سیستم از دریچه هایی در بدنه اصلی، یک شیر توپی و همچنین مکانیزم دیافراگمی و اتومایزر تشکیل شده است. با توجه به اصل کارکرد، شبیه کارکرد پمپ بنزین است.

Econostat دستگاهی است که به شما امکان می دهد مخلوط هوا و سوخت را در سرعت های بالا موتور غنی کنید. از نظر ساختاری، المنت یک کانال اضافی است که از طریق آن، به دلیل نادر شدن در هنگام باز بودن سوپاپ‌های گاز، سوخت وارد منیفولد می‌شود.

همچنین در طراحی سیستم های انتقالی وجود دارد. آنها برای افزایش آرام سرعت در زمانی که دریچه گاز محفظه دوم تازه شروع به باز شدن کرده است ضروری هستند. این یک جت هوا و سوخت است.

عیب کاربراتور

در حین کار، خرابی های مختلفی را می توان مشاهده کرد. بنابراین، یک مشکل رایج مصرف سوخت بالا، دود سیاه از لوله اگزوز هنگام فشار دادن شدید پدال گاز، بی ثباتی در حالت آرام، عملکرد دینامیکی ضعیف، تکان ها و افت است. در این حالت کاربراتور K-151 نیاز به تنظیم و تعمیر دارد.

بیشتر در میان علل خرابی، سوخت بی کیفیت قابل تشخیص است. به همین دلیل، جت ها و همچنین کانال های هوا و سوخت مسدود می شوند. علاوه بر این، به دلیل درجه حرارت بالا، مسکنممکن است تغییر شکل دهد. در حین کار، جت ها در معرض سایش طبیعی هستند.

بیشتر صنعتگرانی که دستگاه و عملکرد کاربراتور K-151 برای آنها با کوچکترین جزئیات آشناست، سعی می کنند فوراً جت ها را در طول فرآیند تعمیر تعویض کنند. اعتقاد بر این است که به دلیل آنها است که مصرف سوخت در حال رشد است و واحد نیرو می تواند ناپایدار کار کند. اما یک نکته ظریف در اینجا وجود دارد. جت ها، اگر فرسوده شوند، بسیار نادر هستند.

تنظیم

برای کسانی که از قبل با دستگاه واحدهای مشابه آشنا هستند، سرویس کاربراتور K-151 دشوار نخواهد بود. عناصر، جداسازی و تنظیم آن به طور کلی با همه کاربراتورهای دیگر تفاوت چندانی ندارد. برای تنظیم مستقل واحد، کافی است که اصل را درک کنید و دستورالعمل ها را دنبال کنید. چندین تنظیمات برای این دستگاه وجود دارد.

بنابراین، سرعت دور آرام، دمپر هوا، سطح سوخت در محفظه شناور و موقعیت دریچه گاز را می توان تنظیم کرد. فقط صنعتگران باتجربه باید سطح سوخت را تغییر دهند، اما هر صاحب خودرو می‌تواند سرعت دور آرام را تنظیم کند.

تنظیم مرحله به مرحله کاربراتور K-151 شامل چندین مرحله است. بنابراین، باید موتور را تا دمای عملیاتی گرم کنید، سپس اجازه دهید با دمپر هوا باز شود. سپس پیچ های کمی و کیفی باز می شوند و موتور اجازه می یابد حداکثر سرعت را به دست آورد. سپس هر پیچ به تدریج سفت می شود تا جایی که وقفه ای در کار موتور ایجاد نشود.

با کمک پیچ کمیت سرعت را افزایش دهید. در این مورد، شما باید موقعیت را بگیرید،هنگامی که موتور پایدار است. مطلوب است که این پیچ تا حد امکان سفت شود. فراموش نکنید که این پیچ بر مصرف سوخت نیز تاثیر می گذارد.

بعد، پیچ مقدار را بچرخانید. این امر باعث عملکرد پایدار موتور در سرعت های 700-800 دور در دقیقه می شود. اگر پیچ کمیت بیش از حد سفت شود، با فشار شدید گاز، شیب ها شروع می شود. باید باز شود.

نتیجه گیری

بنابراین، متوجه شدیم کاربراتور سری K-151 چیست. اکنون فقط می توان آن را در اتومبیل های قدیمی شوروی و غزال های دهه 90 با موتور Volga ZMZ-402 یافت. بررسی های کسانی که از آن استفاده کرده اند از غیرقابل اعتماد بودن واحد می گوید. موفق ترین آنها سولکس و وبر هستند. صاحبان می گویند که K-151 نیاز به تنظیم و تنظیم مداوم دارد. در شرایط مدرن، برای عملیات مناسب نیست.