Moskvich 412، ماشین افسانه ای گذشته

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

ماشین Moskvich 412 ششمین مدل از خانواده بزرگ مسکووی ها است که در سال های مختلف در کارخانه های MZMA و AZLK تولید شده است. مخفف و نام نقش مهمی نداشت، خودروها متوسط تولید می شدند، شرایط مالی در کارخانه سخت بود، پول کافی برای توسعه وجود نداشت. پس از تولید یک سری کامیون GAZ-AA در 38-40، بلافاصله پس از شروع جنگ جهانی دوم، کارخانه به تولید سفارشات نظامی منتقل شد و با پایان جنگ، تولید Moskvich. -400 خودرو راه اندازی شد که نمونه اولیه آن Opel-Kadet K38 آلمانی در نظر گرفته شد.

در سال 1954، شرکت MZMA به طور کامل به تولید خودروی توسعه یافته داخلی به نام Moskvich 401 روی آورد که شروع به تولید در مقیاس صنعتی کرد. از آنجایی که در آن زمان هیچ ماشینی در اتحاد جماهیر شوروی وجود نداشت، Moskvich-401 بسیار مفید بود. در دو سال، 2 میلیون نسخه منتشر شد. پس از پایان تولید سریال مدل 401، مسکویچ 402 روانه بازار شد که دو سال نیز تولید شد. و در سال 1958، Moskvich 407، یک نسخه بهبود یافته از مدل قبلی، از خط مونتاژ خارج شد. و پشت سر اوبه تولید رسید و Moskvich 403 که تفاوت قابل توجهی ندارد، اما همچنان خانواده "مسکووی ها" شوروی را دوباره پر کرد.

و سرانجام، در سال 1964، تولید یک ماشین اساساً جدید به نام Moskvich 408 در کارخانه MZMA آغاز شد. این خودرو عمدتاً در بدنه متفاوت بود، که در خطوط کلی آن دیگر اشکال گرد معمولی وجود نداشت.. بدنه Moskvich 408 به شکل سریع پرواز بود، شبیه لیموزین های مینیاتوری آمریکایی بود و کمی "میخ به زمین" بود. داخل ماشین هنوز تنگ بود، مجبور بودی صاف بنشینی و نتوانی حرکت کنی. اما طراحان شوروی دهه شصت و هفتاد حتی عاملی مانند راحتی مسافر و راننده در کابین را در نظر نمی گرفتند و به نوعی رویکرد ارگونومیک برای حل این مشکل اشاره نمی کنند.

هنگامی که توسعه مدل بعدی در سال 1967 به پایان رسید، خودروی جدید Moskvich 412 که مشخصات آن در کل کمی با مدل قبلی متفاوت بود، همان بدنه 408 را دریافت کرد. با این حال، ویژگی های رانندگی دو مدل متفاوت بودند، موتور قدرتمند Moskvich 412 به طور قابل توجهی دینامیک را به خودرو اضافه کرد، عملکرد سرعت بهبود یافت، به موازات افزایش سرعت، سیستم ترمز نیز بهبود یافت. این خودرو در مقایسه با آنالوگ های خارجی بیشتر و بیشتر رقابتی شد، اما از نظر ایمنی عملیاتی فاقد امتیاز بود. با این وجود، Moskvich-412 با موفقیت به تعدادی از کشورهای اردوگاه سوسیالیستی و در مقادیر نسبتاً زیادی صادر شد.

برای مدت طولانی در کارخانه AZLK، که قبلاً از MZMA سابق تغییر نام داده بود، هر دو مدل تولید می شدند، Moskvich 412 در مقادیر بیشتری تولید می شد. یکسان سازی تقریباً صد در صد بود و مونتاژ ماشین ها هر روز سرعت می گرفت. در آن زمان هیچ گیربکس اتوماتیکی وجود نداشت و یک دستی چهار سرعته روی Moskvich 412 نصب شده بود ، ماشین همیشه چرخ عقب بود با کلاچ دیسک خشک ، میل پروانه با ضربدر سوزن ، محور عقب سیاره ای هیپوید و دو شفت محور متفاوت.

طول کل بدنه ماشین Moskvich 412 4252 میلی متر با عرض 1552 میلی متر و فاصله 175 میلی متر بود. ابعاد بسیار کم است، اما در آن سال ها کل صنعت خودروسازی بر روی تولید خودروهای کوچک متمرکز بود، که به این معنی بود که خودروها باید جمع و جور باشند. سیستم تعلیق جلوی Moskvich 412 روی بلوک های بی صدا با دو بلبرینگ مونتاژ شد. از بین تمام واحدها فقط گیربکس باعث شکایت می شد که اغلب شکست می خورد. مابقی ماشین Moskvich 412 که بررسی های کلی آنها خوب است، قابل اعتماد و مدرن شناخته شد.