"ZIL-164" - یک کارگر سخت و نامحسوس

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:01

ما تمایل داریم به اشیاء مختلف متحرک سازیم و احساسات و عواطف انسانی را به آنها نسبت دهیم. این امر به ویژه در مورد خودروها صادق است. اگر روش توصیف شده را دنبال کنید، کامیون شوروی "ZIL 164" را می توان به عنوان یک کارگر متواضع و بدون دردسر توصیف کرد. او اغلب در سایه اسلاف خود، مدل های معروف تر - "ZiS 150"، "ZiS 5" بود. با این وجود، او برای مدت طولانی در بسیاری از شرکت‌های اقتصاد ملی کار کرد.

اگر تاریخ "ZIL 164" را دنبال کنید، می توانید از دوران قبل از جنگ شروع کنید. در اواخر سال 1930، در آستانه جنگ بزرگ میهنی، وسیله نقلیه جدیدی برای جایگزینی کامیون ZIS 5 که در آن زمان تولید شده بود، آماده شد که شاخص ZIS 15 را دریافت کرد. جنگ اجازه اجرای به موقع این پروژه را نداد و تنها پس از اتمام آن، در پایان سال 1947، خودروی جدیدی به نام "ZIL 150" تولید شد.شروع به تولید انبوه کرد. در جریان تولید آن، نوسازی دائمی انجام شد، در سال 1957 دستگاه مدرن شده شاخص ZIL 164 را دریافت کرد و تا سال 1964 تحت آن تولید شد.

از نظر قابلیت ها، یک مدل انتقالی از ZIL 150 قدیمی به ZIL 130 جدید بود که هنوز برای توسعه آماده می شد. حتی در تولید انبوه

نمونه های کامیون گاهی اوقات گره هایی (برای آزمایش و اجرا) از مدل جدید قرار می دهند. با این وجود، برخی عقب ماندگی ها به هیچ وجه بر تقاضای یکصد و شصت و چهارم تأثیر نمی گذارد. اتومبیل‌های «زیل» برای سال‌ها ماشین‌های اصلی کار در هر ناوگان و در ارتش شوروی بودند.

ویژگی های فنی ZIL کاملاً قابل احترام است (برای آن دوره زمانی): ظرفیت حمل چهار هزار کیلوگرم بود ، موتور بنزینی شش سیلندر با ظرفیت صد اسب بخار بود. یک مزیت را می توان قابلیت یدک کشی تریلر با وزن مجاز چهار هزار و دویست کیلوگرم دانست. ماشین سریع نبود، حداکثر سرعت آن هفتاد کیلومتر در ساعت بود، اما طبق استانداردهای مدرن اشتهای مناسبی داشت - 36 لیتر / 100 کیلومتر.

تقاضا نه تنها "ZIL" در داخل هواپیما، بلکه اجزای آن و خود خودرو بدون بدنه نیز بود. صد و شصت و چهارم هم در نسخه تراکتور کامیون و هم به عنوان وسایل نقلیه تخصصی مختلف - تانکر، ون، جرثقیل، موتورهای آتش نشانی، کامیون کمپرسی وو غیره. در کارخانه خودروسازی کوتایسی، بر اساس ZiL، آنها اتومبیل های خود را تولید کردند، در ابتدا آنها کامیون های کمپرسی با بدنه به یک طرف و سپس یک تراکتور کامیون بودند. با موفقیت بزرگ، قطعات و اجزای جداگانه دستگاه در تولید اتوبوس استفاده شد.

اما با توسعه طرح ZIL 130 و آماده شدن نوار نقاله برای شروع تولید مدل جدید، حجم تولید 164 شروع به کاهش کرد و سپس در دسامبر 1964 به طور کامل متوقف شد. با وجود دوره نسبتاً محدود تولید، خودروهای این سری با قابلیت اطمینان مناسب متمایز شدند و شایسته بهترین امتیاز بودند. نسخه‌های جداگانه‌ای حفظ شده‌اند و هنوز به‌طور کامل کار می‌کنند.

اگرچه خودروی «زیل 164» در تاریخ کشور اثر چشمگیری از خود به جای نگذاشت، اما در توسعه خود از سرنوشت این کامیون غافل نشد. او در مناطق مختلف کار کرد - از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، به اشکال مختلف - کامیون، کمپرسی، وانت، تراکتور، تانکر و غیره کار کرد. سرنوشت نامحسوس، اما بسیار غنی و پر از کار مداوم، به این ماشین رسید.