کفشک ترمز: دستگاه و مشخصات

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:00

اغلب لازم است واگن ها را در ایستگاه ها و تقاطع های راه آهن مرتب کنید. کالسکه ها توسط لوکوموتیو دیزلی یا لکوموتیو برقی رانده می شوند. گاهی برای شتاب گیری خودرو را سر جای خود نمی آورند بلکه پس از جدا شدن هل می دهند. بنابراین، ماشین به خودی خود می چرخد. برای اینکه در جایی که لازم است متوقف شود یا از ضربه به قطاری که در حالت آرام ایستاده است جلوگیری شود، ماشین باید به تعویق بیفتد. برای این کار از کفشک ترمز استفاده کنید. در حیاط‌های راه‌آهن، قطار و واگن‌ها بر روی یک بخش شیب‌دار قرار می‌گیرند یا توسط یک لوکوموتیو دیزلی هل داده می‌شوند. سپس خودروها به صورت جداگانه یا گروهی در مسیرهای مورد نظر نصب می شوند.

برای نصب این دستگاه باید از لوازم جانبی خاصی استفاده کنید. این به اصطلاح چنگال است. با کمک آن می توان تا حد امکان با خیال راحت ترمز چرخ های کاتر را انجام داد. یک چنگال نیز برای برداشتن کفشک ترمز از زیر چرخ ها لازم است.

نهاین قسمت باید تحت هر گونه فشار مکانیکی قرار گیرد. بنابراین، نصب کفش زیر چرخ ها با پتک توصیه نمی شود. هنگام استفاده از دوشاخه مخصوص، باید آن را فقط زمانی نصب کرد که قطار یا واگن ها کاملاً متوقف شده باشند.

کفش ترمز واگن: اصل کار

اصل عملکرد این دستگاه جایگزینی اصطکاک غلتشی واگن با اصطکاک کشویی است. به این پدیده لغزش راه آهن می گویند.

طول این یوز به عوامل مختلفی بستگی دارد. مثلا در مورد اینکه سطح ریل و کفش چقدر صاف است. جرم قطار، واگن و همچنین بار روی محورهای واگن مهم است. همچنین باید سرعت ورود واگن راه آهن به لنت ترمز را نیز در نظر بگیرید. این شامل شرایط آب و هوایی نیز می شود.

چگونه کفش را نصب کنیم؟

دو راه برای انجام این کار وجود دارد. کارگران حرفه ای راه آهن بین دستی و مکانیزه تمایز قائل می شوند.

وقتی جفت چرخ ماشین روی سر کفش قرار می گیرد و سپس در امتداد ریل می لغزد، مقاومت در برابر حرکت افزایش می یابد. سرعت قطار یا واگن کاهش می یابد. در اینجا می توانید با دست یا با استفاده از چنگال دستگاه را روی ریل قرار دهید.

برای جلوگیری از تصادف، به خصوص هنگام کار با سرعت بالا، کارگران راه آهن از کفشک ترمز مکانیزه استفاده می کنند. تفاوت آن با معمول در این است که نصب و حذف با استفاده از دستگاه های مختلف با درایو مکانیکی یا الکتریکی انجام می شود. این درایو، همانطور که بود، کفش را هل می دهددر مسیری که قطار از آن عبور خواهد کرد. برای این کار از کابل استفاده کنید.

ترمز واگن ها از یک پست متمرکز

این یکی از محبوب ترین روش های ترمز است. در اینجا از کفش هایی استفاده می شود که می توانند در شیارهای مخصوص حرکت کنند. کفش در امتداد راهنماها با کمک کابل در جهت مخالف حرکت خودرو حرکت می کند. کفشک جفت چرخ ها را ترمز می کند و با کمک همان چرخ ها به موقعیت اصلی خود جمع می شود.

گاهی اوقات می توان این کنترل مکانیکی کفش را با پدال انجام داد.

در اینجا، قبل از شروع ترمز کردن، به طور خودکار به سمت کاتر کشیده می شود. هنگامی که خودرو به پدال برخورد می کند، موتور کفش را در جهت حرکت خودرو حرکت می دهد. سرعتی که کفشک ترمز با آن ماشین را متوقف می کند، متناسب با سرعت حرکت آن در زمان جلسه است.

انواع کفش

این دستگاه‌ها در نحوه نصب و برداشتن متفاوت هستند. بین دستگاه های دستی و مکانیکی تمایز قائل شوید.

به عنوان مثال، سیستم های مکانیکی با این واقعیت متمایز می شوند که نصب یا حذف آنها فقط با کمک مکانیسم های خاص انجام می شود. چنین کفش هایی به نوبه خود به دو دسته مورتیز و غیر مورتیز تقسیم می شوند.

همچنین می توانید به کفشک ترمز رها شدن توجه کنید. این نوع خاصی از دستگاه است که برای واژگونی قطار در هنگام حرکت غیرمجاز طراحی شده است.

مشخصات کفش

کفش‌های چرخدار که به صورت دستی کار می‌کنند بیشتر یک ویژگی ایمنی هستند. چنیندستگاه هایی طراحی شده اند که قطارها را به زور از روی ریل پرتاب کنند. آنها در جاهایی استفاده می شوند که حوادث مختلف ممکن است.

گیره چرخ فقط پس از توقف کامل نصب می شود. برای اطمینان از عدم ایجاد جرقه در صورت ترمز، بستن با کفشک ترمز، دستگاه ها از آلیاژ آلومینیوم یا برنج ساخته شده اند.

عنصر خنجری از آلیاژهای فولادی ریخته‌گری می‌شود.

کفش چپ و راست است.