تاریخ صنعت خودروسازی شوروی. کالسکه موتوری "SZD"

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:59

در تاریخ صنعت خودروسازی داخلی، خودروهای جالبی جایگاه خود را اشغال می کنند - کالسکه های موتوری. در اصل مشابه خودروها و موتورسیکلت ها، ذاتاً نه یکی هستند و نه دیگری. آخرین نماینده این کلاس از خودروها کالسکه موتوری SZD بود. او توانست تا سال 1997 در تولید دوام بیاورد. این واحد چیست و چرا به آن نیاز بود؟

نیاز به ایجاد حمل و نقل برای افراد معلول

در نیمه دوم قرن بیستم، صنعت خودروسازی جهانی با جهش و مرز توسعه یافت. خیابان های شهرهای اروپایی کم کم مملو از ماشین شد. در اتحاد جماهیر شوروی، همه فرصت خرید ماشین شخصی را نداشتند. در همان زمان، دولت همچنان سعی می کرد از شهروندان خود مراقبت کند. علاوه بر این، در کشوری که از یک جنگ وحشتناک جان سالم به در برد، تعداد زیادی از افراد دارای معلولیت ظاهر شدند. در این راستا، ایده ایجاد یک وسیله نقلیه ارزان قیمت برای رفع نیازهای این دسته از شهروندان به وجود آمد. این خودرو قرار بود بدنه یک ماشین کوچک و موتور را از یک موتورسیکلت بگیرد. ویلچر "СЗД" تاج شدتکامل چنین وسایل نقلیه ای توزیع آنها بین شهروندان توسط سازمان تامین اجتماعی انجام شد. آنها به مدت 5 سال صادر شدند. بعد از دو سال و نیم قرار بود ماشین تعمیر رایگان داشته باشد. کالسکه موتوردار SZD پس از پایان عمر مفید در ازای یک کالسکه جدید بازگردانده شد.

پیشینیان تاریخی

در سال 1952، "S-1L" متولد شد. بدنه کالسکه موتوری مانند یک آهن بود، زیرا یک محور عقب با دو چرخ وجود داشت و فقط یک چرخ در جلو وجود داشت. این گاهی اوقات می تواند هنگام رانندگی در جاده های خاکی در آب و هوای نامساعد مشکلاتی ایجاد کند. ماشین باید به طور مستقل یک مسیر سوم را در مرکز قرار می داد. علاوه بر این، چنین توزیع نقاط مرجع ثبات ضعیفی را برای ویلچر فراهم کرد. این یک خطر جدی برای راننده بود، زیرا با موتور 7.5 لیتری. با. این دستگاه می تواند به سرعت 55 کیلومتر در ساعت برسد. با این وجود، کالسکه به صاحب خود راحتی خاصی داد. سقف بوم تاشو با موفقیت از آن در برابر باران محافظت کرد.

مدل "C-3A"

در سال 1956، پس از نوسازی رادیکال مدل قبلی، کالسکه موتوری S-3A وارد تولید انبوه شد. مجهز به موتور موتور سیکلت IZH-49 بود که قبلاً 10 اسب بخار قدرت داشت. با. با وجود چنین افزایش قابل توجهی در قدرت، باز بودن خودرو بهبود نیافته است. معلوم شد که کالسکه خیلی سنگین (425 کیلوگرم) و حریص (5 لیتر در 100 کیلومتر) است. سازنده نیز از قیمت بالای مدل راضی نبود.

موتورسیکلت "SZD" - آخرین نماینده در کلاس

طراحان سعی کردند کاستی های نسخه قبلی را در "S3D" که در سال 1970 منتشر شد برطرف کنند. این مدل مجهز به ترمزهای هیدرولیک جدید، سیستم تعلیق عقب میله پیچشی و سیستم گرمایش کابین جدید بود. موتور بهبود یافته کالسکه موتوری "SZD" در 12 لیتر. با. به آن قدرت اضافه کرد. خودرو به جای برزنت سقف فلزی دریافت کرد. طول بدن 2.6 متر و وزن آن تقریباً نیم تن بود. به طور کلی نمی توان گفت که کالسکه موتوری SZD تمام انتظارات مصرف کنندگان را برآورده کرده است. با این حال، این ایده که چگونه می توان هیبریدی از یک ماشین و یک موتور سیکلت را تهیه کرد، بدون شک در تاریخ باقی خواهد ماند.