GAZ-47 - خودرویی که به جاده نیاز ندارد

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

در سال 1954، اولین حمل و نقل برف و باتلاق ردیابی شده از خط مونتاژ GAZ خارج شد. توسعه این پروژه در سال 1952 آغاز شد، زمانی که کشور نیاز فوری به چنین ماشین هایی را احساس کرد. توسعه سرزمین‌های جدید، انجام بررسی‌های زمین‌شناسی، گذاشتن خطوط لوله نفت و گاز، گذاشتن خطوط برق و ارتباطات تلفنی به شهرک‌های دوردست بدون وسایل نقلیه تمام زمینی غیرممکن بود، زیرا در برخی مناطق توانایی کافی برای وسایل نقلیه چرخدار وجود نداشت.

تجربه گورکی در تولید تانک های T-60 و T-70 که در طول سال های جنگ انباشته شده بود، به ایجاد نوع جدیدی از حمل و نقل کمک کرد - 12000 واحد جنگی وسایل نقلیه ردیابی که از خط مونتاژ خارج شدند. این کارخانه سهم نظری خود را در توسعه حمل‌ونقل انجام داد.

قابلیت عبور وسایل نقلیه برف و باتلاق

زمان صرف شده برای توسعه دستگاه تلف نشد. از نظر توانایی متقابل کشوری، نوار نقاله ردیابی که شاخص GAZ-47 (GT-S) را دریافت کرد، از انواع تجهیزات شناخته شده در آن زمان و نه تنها چرخدار، بلکه ردیابی نیز پیشی گرفت. همان تانک T-60 در گل و لای گرفتار شد که وسیله نقلیه جدید تمام زمینی به معنای واقعی کلمه بدون زحمت بر آن غلبه کرد.

واقعیت این است که طراحان نوار نقاله عرض مسیرها را افزایش داده و در نتیجه میزان فشار خاص روی سطح خاک را کاهش می دهند.چنین حرکت مهندسی این امکان را برای GAZ-47 فراهم کرد که نه تنها از گل و لای، بلکه در برف عمیق نیز حرکت کند. باتلاق ها همچنین مانع جدی برای ماشین نبودند، اگر سرعت روی زمین حدود 20 کیلومتر در ساعت بود، در باتلاق ها و برف عمیق فقط به نصف کاهش یافت و در 8-10 کیلومتر در ساعت تغییر کرد. این تنها مشکل غلبه بر چنین موانعی بود. همچنین، این دستگاه قادر به غلبه بر دیوار عمودی 60 سانتی متری و گودال هایی به عرض 1.3 متر بود.

ماشین شناور

علاوه بر توانایی منحصر به فرد کراس کانتری، GT-S شنا را آموزش داد. در آن زمان، هیچ وسیله نقلیه داخلی دیگر نمی توانست چنین ویژگی را به رخ بکشد. برای غلبه بر مانع آبی تا عمق 1.2 متر و طول تا یک و نیم کیلومتر، خودرو نیازی به آموزش اضافی نداشت. حداکثر سرعت حرکت روی آب کم بود، فقط 3.5-4 کیلومتر در ساعت، و فقط با چرخش مسیرها در این محدوده ها تنظیم می شد.

با این حال، شنا به شرایط خاصی نیاز داشت:

1. آب آرام. یک جریان جانبی قوی می تواند دستگاه را واژگون کند، دلیل آن قسمت زیر آب نوار نقاله بود که عرض آن باعث کاهش پایداری آن شد.
2. ساحل شیب دار وقتی GAZ-47 از آب خارج می شود.

شرح GAZ-47

بدنه GT-S یک ساختار فلزی جامد بود که به: تقسیم می شد

• محفظه موتور؛
• کابین دو در طراحی شده برای دو خدمه؛
• جسد، با گنجایش 10 سرباز.

ازهوای بد، بدن با یک سایبان تاشو بسته شد. در بالای آن یک محوطه باز قابل جابجایی برای قرار دادن بار در نظر گرفته شده بود. علاوه بر این، GAZ-47 می تواند یک تریلر تا وزن 2 تن را یدک بکشد.

واحد نیرو توسط یک موتور بنزینی 4 زمانه خودرو (ZMZ-47) با 6 سیلندر ارائه شد.

گیربکس - مکانیکی، با چهار پله برای حرکت به جلو و یک پله عقب.

زیرشاخه پیچشی شامل: 5 غلتک تک نوع (با قسمت بلبرینگ روکش لاستیکی)، چرخ محرک و کاترپیلار در سمت راست و چپ دستگاه. غلتک های عقب (پنجم) راهنما بودند.

ویژگی های فنی وسیله نقلیه برفی و باتلاقی

مشخصات فنی اصلی GT-S GAZ-47:

• وزن ماشین پر اما خالی 3.65 تن است.
• ظرفیت حمل بدون خدمه - 1 تن.
• ابعاد کلی نوار نقاله - 4، 9x2، 435x1، 96 متر (طول، عرض و ارتفاع با توجه به سطح کابین).
• ترقی - 0.4 متر.
• قدرت موتور - 74 اسب بخار
• محدودیت سرعت: 35 کیلومتر در ساعت در بزرگراه ها، 20 کیلومتر در ساعت در زمین های متوسط، 10 کیلومتر در ساعت در برف و تالاب های بکر.
• سوخت گیری یکباره - 400 لیتر.

GAZ تا سال 1964 یک ترابری تولید کرد. به مدت 10 سال، 47th خود را به عنوان یک حمل و نقل با عملکرد و قابلیت اطمینان بالا تثبیت کرده است.

اصلاحات اولین انتقال دهنده کاترپیلار

برای جایگزینی GAZ-47 در سال 1968، اصلاح آن، GAZ-71، از خط مونتاژ کارخانه خارج شد. افزایش فشار روی ماشین جدیدروی زمین از 0.19 تا 0.17 کیلوگرم بر متر مربع. این خودرو همچنین یک موتور جدید ZMZ-71 با ظرفیت 115 اسب بخار دریافت کرد. s.، به همین دلیل محدودیت سرعت به 50 کیلومتر در ساعت افزایش یافت. ارتفاع خودرو در کابین 25 سانتی متر کاهش یافت. سایر تغییرات ناچیز بوده یا در همان سطح باقی مانده است. درست مانند مدل قبلی خود، GAZ-71 با در نظر گرفتن ذخیره سازی بدون گاراژ و عملکرد در شرایط آب و هوایی سخت با محدوده دمایی از -40 تا +50 درجه تولید شد.

این تغییرات و کیفیت ها کافی بود تا خودرو بدون تغییر تا سال 1985 تولید شود.

GAZ-47 در دفتر طراحی ZiL نیز از توجه خود محروم نشد. اصلاحاتی که آنها ایجاد کردند، شاخص GAZ-47 AMA را دریافت کرد. تغییرات ایجاد شده توسط ZiLovtsy فقط روی شاسی تأثیر گذاشت ، اما معلوم شد که آنها کاردینال هستند. کاترپیلارها با یک محرک غلتکی-کاترپیلار که یک زنجیر بود با غلتک های دوار متصل به آنها جایگزین شدند. غلتک ها روی تکیه گاه های مخصوصی که بر روی بدنه بدنه نوار نقاله جوش داده شده بودند غلتیدند.

اما تغییرات ایجاد شده خود را توجیه نکرد. تنها نکته مثبتی که به خودرو اضافه کرده اند افزایش سرعت در زمین های سخت به دلیل افزایش کشش است. اما هیچ تغییری در سطح باز بودن وجود نداشت. علاوه بر این، هنگام رانندگی در یک جاده پیچ خورده زیر غلتک های GT-S، از بین رفت. همه اینها دلیل تعطیلی پروژه بود. با این حال، ایده غلتک ها، که مهندسان در نهایت آن را بادی ساختند، در سایر مدل های آزمایشی وسایل نقلیه تمام زمینی استفاده شد.