ZIL-135 ("طوفان"): عکس و مشخصات فنی

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

نخستین کامیون های نظامی به طور قابل توجهی با آنچه اکنون ساخته می شود متفاوت بودند. حتی در طول جنگ بزرگ میهنی، به اصطلاح ون های چند منظوره، انواع مختلف وسایل نقلیه کارکنان و قطارهای تعمیر سیار محبوبیت خاصی پیدا کردند.

این جنگ بود که توسعه مهندسی مکانیک را سرعت بخشید و آن را به سطح بالاتر و کاملتری رساند. برای رفع تمام خواسته ها و نیازهای ارتش به خودروهای تخصصی نیاز است. به لطف علاقه ادارات نظامی، وسایل نقلیه ای مانند کامیون های نظامی با سرعتی باورنکردنی تولید شد و هر بار بی نقص تر شد.

در مقایسه با اولین نمونه های فناوری، حمل و نقل مدرن چیزی غیرعادی و با فناوری به نظر می رسد.

ZIL-135 "Hurricane"

سیستم واکنشی ZiL-135LM "Uragan" در اصل برای از بین بردن وسایل نقلیه زرهی و زرهی سبک، واحدهای پیاده نظام موتوری کوچک و یگان‌های تانک طراحی شده بود. ZiL-135 LM به عنوان دستگاه پایه استفاده می شود،که ویژگی های آن برای این کار مناسب است.

سابقه توسعه

در ابتدا این خودرو توسط شرکت ZIL توسعه یافت و مدل ZIL-135L با وجود گیربکس اتوماتیک با سایر وسایل نقلیه این شرکت متفاوت بود. مدل 135 دارای گیربکس شش سرعته هیدرومکانیکی است. در ابتدا، چنین واحدهایی توسط یکی از زیرمجموعه های ابزار بسیار مجهز ZiL توسعه و تولید شدند.

BAZ به دلیل عدم وجود تجهیزات تخصصی نتوانست چنین GMF را بسازد، به همین دلیل ضروری بود که فوراً یک انتقال جدید ایجاد شود. این بار خودرو به یک دستی پنج سرعته مجهز شد که برای کار با موتور YaMZ عالی بود. این طرح نهایی شده است که در نتیجه مقدار نسبت دنده تغییر کرده است. برای عملکرد عادی و هماهنگ گیربکس و واحد قدرت، طراحان یک کلاچ دو دیسکی نصب کردند. برای حل مشکلات همگام‌سازی، واحدهای کنترل جفتی ایجاد شدند.

در طول زمستان، دفتر طراحی با موفقیت توسعه و تغییر شاسی جدید را به پایان رساند. در 4 مارس 1963، اولین خودروی ZIL-135 LM با گیربکس مکانیکی ارائه شد. طراح اصلی Ph. D. L. P. Lysenko بود. با توجه به تغییر گیربکس سرعت و کشش اندکی کاهش یافت اما در نهایت خودرو به صرفه تر شد.

شاسی

درست مانند مدل قبلی خود، ZIL-135 LM جدید دارای دوموتورهای کاربراتوری این یک موتور V شکل با 8 سیلندر از مدل ZIL-375Ya است. در همان زمان، قدرت هر یک از واحدهای قدرت 180 "اسب" بود. برای خنک‌سازی بهتر، دو رادیاتور در کناره‌های محفظه با واحدهای برق تعبیه شد که فن‌های آن‌ها هر کدام توسط موتور خاص خود حرکت می‌کردند. برای به حرکت درآوردن هر یک از موتورهای الکتریکی، دو ژنراتور از مخزن نصب شد. ZIL-135 LM اولین کامیون نظامی است که دارای سیستم احتراق کاملاً جدید است.

ویژگی ها

سیستم جرقه زنی محافظ امکان جداسازی کار دو موتور را فراهم کرد. در صورت از کار افتادن یکی از موتورها، دستگاه تحرک خود را از دست نخواهد داد. حتی یک واحد قدرت به وسیله نقلیه جنگی اجازه می دهد بدون از دست دادن سرعت و همچنین توانایی عبور از کشور به پایگاه برسد. حتی یک مورد هم نبود که این خودرو با کمک یدک کش به پایگاه بازگردانده شود. این هرگز حتی در افغانستان اتفاق نیفتاده است.

استفاده از موتور دوقلو

استفاده از سیستم دو موتوره در ZIL-135 به دلیل عدم تمایل به افزایش سطح اطمینان این وسیله نورد ایجاد شد. دلیل اصلی این بود که در زمان ایجاد ماشین نظامی در کل اتحاد جماهیر شوروی، یک واحد نیروگاه اتومبیل وجود نداشت که با چنین قدرت بزرگی متمایز شود. با وجود این، قابلیت اطمینان در واقع چندین برابر بیشتر از مدل قبلی خود شده است. نقطه ضعف اصلی سطح مصرف سوخت است، به سادگی فاجعه بار بود. در این زمینه گلایه های زیادی وجود داشت.

نوع گرمسیری

برای کشورهای دارای آب و هوای گرمسیری، نسخه صادراتی ویژه ZIL-135 LMT ایجاد شد. تفاوت اصلی بین این نمونه و وسیله نقلیه پایه یک سیستم خنک کننده تقویت شده و همچنین تجهیزات الکتریکی مهر و موم شده ویژه طراحی شده است. ظاهر نیز تغییر کرده است، ZIL به رنگ شنی رنگ شده است. در کنار تمامی تغییرات، این برنامه شامل یک شاسی تخصصی با دو باتری نیز بود. شایان ذکر است که چهار باتری در دستگاه پایه نصب شده است. طراحی و همچنین چفت شدن روکش ها در محفظه موتور تغییر کرده است. این بست ها برای نصب یک دستگاه شارژ اضافی با نام تجاری TZM 9T29 مورد نیاز هستند.

نمونه اولیه

نمونه اولیه جدید شاسی مدرن سبک وزن 135 LMP در سال 1972 ساخته شد. این شاسی به عنوان یک وسیله نقلیه جهانی طراحی شده است. نمونه اولیه با کمک فنرهای بهبود یافته و همچنین تقویت کننده ترمز قوی تر با مدل قبلی خود متفاوت بود. یک بخاری نو هم داخل ماشین بود. این بهبود ظاهر را تحت تأثیر قرار داد ، یک پوشش جدید ظاهر شد که تجهیزات اضافی را در خود جای داده بود. پشت قسمت جلوی آستر کابین قرار گرفت. پس از آزمایشات، مصرف سوخت کنترلی برقرار شد که در حال حاضر به 100 لیتر در 100 کیلومتر افزایش یافته است. همراه با این مقدار ذخیره نیرو کاهش یافت و معادل 520 کیلومتر شد.

نتیجه گیری

این کامیون از نظر فنی کاملاً مناسب ارتش بود، اما با نظر دانشمندان درگیر درتوسعه انواع نمونه اولیه جدید آن را نمی توان نادیده گرفت. به عنوان مثال، اصلاح ZIL-135 E با وجود بهبود مشخصات فنی، به عنوان یک نمونه اولیه باقی ماند. برای 135E، شاسی خودروی پایه 135L اصلاح شد که در نهایت به یک سیستم تعلیق میله پیچشی در هر دو چرخ جلو و عقب مجهز شد. این خودرو عملاً فاقد کاستی‌های نمونه‌های اولیه بود، اما به دلایل نامعلومی وارد تولید نشد.