موتورسیکلت های Ural M62: مشخصات، عکس

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:59

در پایان دهه 30 قرن بیستم، جلسه ای در کمیساریای دفاع خلق اتحاد جماهیر شوروی برگزار شد که موضوع اصلی آن تجزیه و تحلیل انواع جدید تجهیزات نظامی و چشم انداز پذیرش بود. بهترین آنها در خدمت ارتش سرخ هستند. یکی از تجهیزاتی که ارتش سرخ به شدت به آن نیاز داشت موتورسیکلت ارتش بود. پس از تجزیه و تحلیل نمونه ها، موتورسیکلت شرکت آلمانی BMW - R71 بهترین بود.

تا آن زمان، او چندین سال در خدمت ورماخت بود. تصمیم گرفته شد که این خودرو به عنوان پایه ای برای یک موتور سیکلت جدید در نظر گرفته شود. توسعه نسخه داخلی R71 که نام M72 را دریافت کرد چندین سال طول کشید. بنابراین، تولید انبوه موتور سیکلت داخلی کمی قبل از جنگ - در بهار 1941 - آغاز شد. تولید در کارخانه موتور سیکلت مسکو (MMZ) تسلط یافت.

اما به دلیل پیشروی سریع آلمانی ها به مسکو، تا پایان اکتبر 1941، کارخانه به شهر ایربیت تخلیه شد. قلمرو کارخانه آبجوسازی سابق به عنوان مکانی برای کارخانه در نظر گرفته شد. این شرکت جدید به نام IMZ (کارخانه موتور سیکلت Irbit) شناخته شد.تولید سریال M72 IMZ در پایان سال 1941 آغاز شد.

M72 در ابتدا به یک موتور سوپاپ پایین‌تر مجهز بود که حتی در زمان ایجاد دستگاه جای پیشرفت کمی داشت. این شرایط طراحان IMZ را به ایجاد یک موتور سوپاپ سقفی جدید تشویق کرد. این دستگاه در سال 1957 به تولید رسید. یک موتور سیکلت انتقالی مجهز به چنین موتوری M61 نامگذاری شد. موتورسیکلت های M72M و M61 تا سال 1960 به صورت موازی تولید می شدند.

از سال 1961، همزمان با مونتاژ مدل قدیمی M61، تولید مدل جدید Ural M62 آغاز شد. موتور سیکلت به صورت کامل با یک سایدکار تحویل داده شد. این کالسکه یک نفره بود و مجهز به محفظه بار بود که در پشت صندلی قرار داشت. کالسکه با کمک لولاهای کولت و اکستنشن در چهار نقطه به قاب موتور سیکلت متصل شد. چرخ کالسکه دارای سیستم تعلیق اهرمی با کمک فنر بود. مسیر تعلیق - تا 120 میلی متر. چرخ یدکی روی درب محفظه چمدان کالسکه نصب شده بود. ظاهر کلی موتور سیکلت Ural M62 را می توانید در عکس زیر مشاهده کنید.

موتور M62

موتورسیکلت Ural M62 مجهز به موتور چهار زمانه کاربراتوری دو سیلندر با آرایش سیلندر مخالف بود. موتور دارای سیستم توزیع گاز سوپاپ بالای سر و خنک کننده هوای سنتی بود. قطر سیلندر 78 میلی متر، حرکت پیستون 68 میلی متر، حجم موتور 649 سی سی بود.

به لطف بهبود در طراحی و افزایش نسبت تراکم به 6.2، قدرت موتور M62 افزایش یافته است. در مقایسه باقبلی، 2 لیتر افزایش یافته است. با. و 20.6 کیلووات (28 اسب بخار) بود. حداکثر قدرت در 4800-5200 دور در دقیقه میل لنگ به دست آمد. گشتاور نیز افزایش یافت که برای آن زمان ها بسیار خوب بود 41.8 نیوتن بر متر در 3500 دور در دقیقه.

سیلندرهای موتور از چدن با آلیاژ بالا ساخته شده بودند، سیلندرهای راست و چپ کاملاً قابل تعویض بودند. موتور مجهز به سرسیلندر آلومینیومی و دو سوپاپ بالای سر در هر سیلندر بود. محفظه های احتراق - نیمکره ای. سوپاپ ها روی دو فنر مارپیچ آویزان شدند.

این محلول به همراه راهنماهای سوپاپ سرامیکی-فلزی در سرسیلندرها، عملکرد سوپاپ را بدون چسبندگی و سایش سریع تضمین کرد و همچنین قابلیت اطمینان آنها را به میزان قابل توجهی افزایش داد. با توجه به افزایش قدرت، موتور M62 پیستون های تقویت شده دریافت کرد. هر پیستون دارای چهار حلقه پیستون - دو تراکم و دو اسکراپر روغن بود. حلقه فشرده سازی بالایی دارای روکش کروم متخلخل بود که این امکان را فراهم می کرد تا از روانکاری مطمئن آینه سیلندر اطمینان حاصل شود و بر این اساس، مسافت پیموده شده قبل از تعمیر اساسی افزایش یابد.

موتور پیشرفته‌تر ظرفیت لیتر بیشتری داشت که خواص دینامیکی موتورسیکلت را نیز افزایش داد. لازم به ذکر است که کاهش حجم کار موتور و انتقال به طرح توزیع گاز سوپاپ بالا به طور قابل توجهی مصرف فلزی سازه را کاهش داد که به نوبه خود وزن موتور سیکلت را کاهش داد. بر اساس منابع مختلف، حداکثر سرعت به 95-100 کیلومتر در ساعت (با یک ماشین کناری) رسید.در مصرف سوخت کنترلی - 5.8-6 لیتر در 100 کیلومتر (با سرعت 75٪ از حداکثر).

M62 قدرت موتور و سیستم روانکاری

بنابراین، ما به بررسی بیشتر ویژگی های Ural M62 ادامه می دهیم. سیستم قدرت آن شامل دو کاربراتور K-38، فیلترهای مشبک سوخت در مخزن گاز و در گردن مخزن گاز بود. ظرفیت مخزن سوخت 22 لیتر بود. فیلتر هوا ترکیبی، اینرسی و روغن تماسی با تمیز کردن دو مرحله ای است. ظرفیت پر کردن فیلتر هوا - 0.2 لیتر.

سیستم روانکاری استاندارد، ترکیبی - تحت فشار پمپ روغن و اسپری. ظرفیت میل لنگ موتور - 2 لیتر.

تجهیزات الکتریکی М62

موتورسیکلت Ural M62 مجهز به سیستم الکتریکی ۶ ولت بود. منابع فعلی یک باتری 3MT-12 و یک ژنراتور DC G-414 با توان 60 وات (در نسخه های اولیه G65) بودند که به صورت پشت سر هم با یک رله تنظیم کننده RR-302 کار می کردند. سیستم جرقه زنی شامل یک سیم پیچ احتراق مدل B-201 و یک قطع کننده جرقه زنی PM-05 بود.

بریکر مجهز به دستگاه زمانبندی جرقه زنی گریز از مرکز بود. اجزای جدید در سیستم جرقه زنی امکان تنظیم خودکار موتور را در حالت عملکرد بهینه فراهم می کند که ضمن کاهش مصرف سوخت، عملکرد دینامیکی موتورسیکلت را بهبود می بخشد.

گیربکس M62

با توجه به ویژگی های گشتاور افزایش یافته، دیسک های کلاچ یک پوشش تقویت کننده از مواد اصطکاکی KF-3 دریافت کردند که در آن زمان جدید بود. مواد خام جدید بالا بودمقاومت در برابر سایش همراه با ضریب اصطکاک بالا.

این دوچرخه یک گیربکس چهار سرعته کاملاً جدید مدل 6204 با مکانیزم شیفت اسپلاین کوچک دریافت کرده است. ظرفیت پر کردن محفظه گیربکس 0.8 لیتر است. جعبه جدید تا حد زیادی از نقص گیربکس M72 در امان بود. دنده عقب، سنتی برای موتورسیکلت های IMZ، نیز دستخوش تغییراتی شده است که شامل یک شفت کاردان و یک جعبه دنده چرخ عقب است.

اتصال شفت کاردان اسپلینت شد و قطعه متقاطع به جای بوش های برنزی بلبرینگ سوزنی دریافت کرد. دنده اصلی (GP) موتورسیکلت شامل یک جفت چرخ دنده مخروطی با یک دندانه مارپیچ بود. نسبت دنده - GP 4، 62، حجم روغن در میل لنگ - 0.15 لیتر.

آویز M62

علاوه بر این، طراحان IMZ توانستند راحتی موتورسیکلت را به طور قابل توجهی بهبود بخشند، به خصوص هنگام رانندگی خارج از جاده. نقش بزرگی در این امر با افزایش سفر دوشاخه های اتصال تلسکوپی جلو و عقب، مجهز به کمک فنرهای پیشرفته تر در دوشاخه های جلو و عقب ایفا شد. مسیر تعلیق به 80 میلی متر برای جلو و 60 میلی متر برای عقب افزایش یافته است. قاب دوتایی لوله‌ای موتورسیکلت از نظر ساختاری تقریباً بدون تغییر بود و با جوشکاری ساخته شد.

سیستم ترمز M62

افزایش دینامیک Ural M62 مستلزم نصب چرخ‌های تقویت‌شده با درام‌های ترمز آلومینیومی با افزایش سطح ترمز بود. درام ها یک مهر و موم لابیرنتی دریافت کردند که از ورود خاک و شن به داخل جلوگیری می کند. این نوآوری به طور قابل توجهی قابلیت اطمینان و عمر سرویس را افزایش داد.مکانیسم های ترمز چرخ‌های 3.75-19 قابل تعویض بودند و روی بلبرینگ‌های مخروطی قابل تنظیم نصب می‌شدند.

کنترل M62

برای بهبود صندلی راننده، هندسه فرمان تغییر کرد و زین راننده به عنصر میرایی لاستیکی مجهز شد. علاوه بر این، دسته دو کابلی "گاز"، ترمز جلوی جدید و اهرم های کلاچ جدید هستند. سایر مکانیسم های کنترل موتور سیکلت در عملکرد راحت تر و قابل اعتمادتر شده اند.

مشخصات Ural M62

حداکثر بار	255 کیلوگرم
جرم (خشک)	340 کیلوگرم
طول	2 420mm
عرض	1 650mm
قد	1000 میلی متر
پایه، میلی متر	1 435mm
ترخیص از زمین	125mm
تراک	1 140mm
حداکثر سرعت	95…100 کیلومتر در ساعت
کنترل مصرف سوخت	5، 8…6، 0 لیتر در 100 کیلومتر

روزهای ما

تولید موتورسیکلت Ural M62 تا سال 1965 ادامه یافت. سپس او با یک مدل جدید - M63 جایگزین شد. تا به امروز، موتورسیکلت های Ural M62 به خودرویی نسبتا کمیاب تبدیل شده اند، اگرچه هنوز هم می توانید نمونه هایی را در شرایط تقریبا اصلی پیدا کنید. چنین موتورسیکلت هایی را دوستداران موتورسیکلت های قدیمی هم برای بازسازی به شکل کاملاً اصلی و هم برای ایجاد خردکن های یکپارچهسازی با سیستمعامل بر اساس آنها به راحتی خریداری می کنند.