پارکترونیک با دوربین دید عقب

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:00

حضور دستیارهای الکترونیکی امروز در خودرو هیچ کس را شگفت زده نخواهد کرد. سیستم‌های امنیتی، تنظیم‌کننده‌های خودکار، سنسورها و مبدل‌ها - این و دیگر مزایای دنیای خودرو برای مدت طولانی امتیاز مدل‌های لوکس نبوده و به طور فعال حتی در تجهیزات اولیه طبقه متوسط گنجانده شده است.

یکی از رایج ترین سیستم های این نوع سنسور پارک با دوربین است که به مالک خودرو اجازه می دهد مشکل پارک را فراموش کند. البته وجود این سیستم به هیچ وجه راننده را از موظف به ارزیابی دقیق وضعیت رها نمی کند، اما خود تکنیک انجام دستکاری ها در شرایط تنگ بسیار آسان تر است.

اطلاعات کلی درباره سنسورهای پارک با دوربین

مفهوم سنسورهای پارک به عنوان رادار پارک بر اساس اصل اندازه گیری فاصله تا نزدیکترین جسم در حالت خودکار است. زیرساختی که این قابلیت را پیاده سازی می کند از چندین عنصر تشکیل شده است. در نسخه استاندارد، سنسورهای پارک با دوربین مجموعه ای از سنسورها، وسیله ای برای کنترل بصری و یک سیستم هشدار هستند. حسگرهاکه بر روی ضربه گیرها قرار دارند، نوعی مولد سیگنال اولتراسونیک هستند که با توجه به ویژگی های آنها، ماژول مرکزی مجتمع فاصله تا جسم نزدیک را تعیین می کند.

در مورد سیستم های هشدار، آنها به گونه ای طراحی شده اند که در مواقع بحرانی خطر برخورد به راننده سیگنال دهند. این ممکن است یک سیگنال صوتی و یک نور روشن در یک مکان آشکار باشد. ابزار کنترل بصری شامل سنسورهای پارک با دوربین و مانیتور است که تصویر منطقه نامرئی را منعکس می کند. یعنی یک دوربین فیلمبرداری کامپکت مانند سنسورها در پشت ماشین ثابت شده و از آنجا تصویری را پخش می کند. بنابراین، کنترل دوگانه ارائه می شود: توسط راننده با استفاده از دوربین و مانیتور، و همچنین توسط خود اتوماسیون، که با استفاده از سیگنال های اولتراسونیک، احتمال برخورد خطرناک را هنگام نزدیک شدن تعیین می کند.

انواع سنسورهای پارک

معمولاً، انتخاب سنسورهای پارک به تعیین تعداد سنسورها و نوع اتصال آنها با ماژول مرکزی بستگی دارد. به طور معمول، کیت ها به دو نوع تقسیم می شوند: با 4 و 8 سنسور. گزینه اول شامل توزیع آشکارسازها در خطرناک ترین مکان ها از نظر خطر برخورد است. به طور خاص، این می تواند یک سنسور پارک با دوربینی باشد که به طور کامل منطقه عقب را پوشش می دهد و قسمت جلویی تا حد مشخصی توسط راننده کنترل می شود خالی می ماند.

کیت‌های 8 سنسور کارآمدتر هستند زیرا منطقه پوشش بیشتری را فراهم می‌کنند و خطر تصادف را کاهش می‌دهند.پیکربندی کلاسیک در این مورد، قرار دادن 4 سنسور را در هر دو سپر فراهم می کند. با این حال، گزینه های دیگری نیز وجود دارد. به عنوان مثال، 6 دستگاه در پشت و تنها 2 دستگاه در جلو نصب شده است. در طرح‌های کمیاب‌تر، سنسورهای پارک عقب و جلو با دوربین دارای مجموعه‌های گسترده‌ای هستند که سنسورهای 5 و 6 را روی سپرهای دو طرف ارائه می‌دهند. اما درک این نکته مهم است که نصب مکرر حسگرهای مجاورت بسته به موقعیت می تواند مضر باشد.

انواع دوربین

دوربین به عنوان مکمل رادار پارکینگ نیز می تواند طرح های مختلفی داشته باشد. مدل های سنتی در پلاک خودرو یا دسته چمدان ادغام می شوند. این یک راه حل ساده و قابل اعتماد است، اما نیاز به اتصال دستگاه به شبکه الکتریکی داخلی دارد. یک نسخه مدرن تر، سنسورهای پارک با دوربین دید عقب بی سیم است که تقریباً در هر جایی از بدنه قابل نصب است. چنین مدل هایی از این نظر خوب هستند که کاربر را از نیاز به هدایت خطوط ارتباطی برای انتقال اطلاعات و تغذیه دوربین نجات می دهند. اما دوربین‌های بی‌سیم و حسگرهای مشابه در استفاده کمتر قابل اعتماد هستند.

ایده دوربین ادغام شده در آینه بسیار محبوب است. علاوه بر این، مانیتور در داخل آینه در کارخانه تعبیه شده است. کیت‌هایی که شامل سنسورهای پارک با دوربین دید عقب در آینه هستند، معمولاً ارتباط بی‌سیم بین قطعات را فراهم می‌کنند، که عملیات نصب را نیز تسهیل می‌کند.

نصب تجهیزات

راه های مختلفی برای نصب حسگرها وجود دارد. رایج ترین طرح شامل تثبیت با کمک براکت های کامل در پایین سپر است. در این مورد، یک ساختار تعلیق به دست می آید که با سادگی، اما همچنین با درجه پایینی از قابلیت اطمینان مشخص می شود. یک گزینه دردسرسازتر شامل قرار دادن سنسورها است. به این ترتیب سنسورهای پارک عقب و جلو با دوربین قابل نصب هستند، اما این کار مستلزم از بین بردن سپرها است. طاقچه های ویژه ای در آنها سوراخ شده است، که سپس دستگاه های حسگر فشرده در آنها ادغام می شوند.

کم‌هزینه‌ترین راه‌حل از همه نظر می‌تواند چسباندن حسگرها باشد. این روش خوب است زیرا نیازی به مداخله فنی در طراحی کیس و اجزای آن ندارد. ما در مورد مدل های سقفی صحبت می کنیم که با مواد خاصی برای تثبیت روی سطوح تکمیل شده است. اگر قصد دارید از سنسورهای پارک با دوربین دید عقب بی سیم استفاده کنید، این بهترین گزینه است.

تهیه کنندگان

تقریباً همه تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی خودرو حسگرهای پارک خود را همراه با دوربین ارائه می دهند. رهبران بخش شامل شرکت هایی مانند ParkCity و ParkMaster هستند. در ردیف اول، همانطور که صاحبان خودرو اشاره می کنند، دستگاه ها با نمایشگرهای گرافیکی باکیفیت متمایز می شوند و در خانواده سازنده دوم، می توانید گزینه های خوبی از نظر عملکرد متعادل پیدا کنید. کمک پارک مناسبیک دوربین دید عقب در آینه نیز در خطوط SHO-ME و MyDean موجود است. این تولیدکنندگان تمایل به افزایش قابلیت تولید و گسترش محتوای اختیاری دارند. به ویژه در این خانواده ها است که خرید مدل های بی سیم توصیه می شود.

هزینه سنسورهای پارک با دوربین چقدر است؟

قبل از هر چیز، شایان ذکر است که وجود دوربین در کیت رادار پارکینگ تقریباً هزینه سیستم را دو برابر می کند، به خصوص وقتی صحبت از ماتریس های با کیفیت بالا با انتقال تصویر بهبود یافته باشد. اگر یک مدل متوسط بدون امکان کنترل بصری را می توان با قیمت 4-5 هزار روبل خریداری کرد، مجموعه ای که شامل سنسورهای پارکینگ، دوربین آینه ای و افزودنی های اختیاری است در حال حاضر 10-15 هزار تومان تخمین زده می شود. یک دوربین را می توان در بخش 7-9 هزار پیدا کرد

چگونه بهترین کیت را انتخاب کنیم؟

باید اول از همه از کارهایی که سنسورهای پارک باید حل کنند، اقدام کرد. تصور اینکه وجود آن فقط در ماشین های مبتدیان بی تجربه اجباری است اشتباه است. برای رانندگان باتجربه، این موضوع ایمنی و راحتی رانندگی نیز هست. و اگر در مورد مبتدیان بهتر است مدل هایی با طیف گسترده ای از سنسورها برای هر دو طرف خریداری شود ، رانندگان باتجربه ترجیح می دهند سنسورهای پارک عقب با دوربین 4-6 سنسور را ترجیح دهند. همانطور که برای مانیتور در آینه، برای همه دسته از کاربران راحت خواهد بود. مورد دیگر این است که هزینه چنین سیستم هایی معمولاً 2-3 هزار افزایش می یابد

نتیجه گیری

با خرید یک رادار پارکینگ، بسیاری از رانندگان انتظار دارند که این دستیار مشکل رانندگی در شرایط سخت را به طور کامل حل کند. از یک طرف، این تجهیزات واقعاً کمک می کند و در مورد رویکردهای حیاتی به اشیاء شخص ثالث اطلاع رسانی می کند. اما باید در نظر داشت که همان مجموعه هایی که شامل سنسورهای پارک، دوربین آینه یا مانیتور مجزا هستند نیز در روند حرکت توجه را به سمت خود جلب می کنند. و اگر، برای مثال، یک رادار منفرد با سنسورها فقط می تواند یک سیگنال صوتی برای هشدار دادن به راننده بدهد، در مورد دوربین، توجه بصری نیز لازم است. اما این جنبه فقط در مرحله اول عملیات باعث ایجاد مشکلات می شود. به عنوان یک قاعده، با عادت کردن رانندگان، رانندگان شروع به حرکت ارگانیک از طریق مشاهده واقعی جاده و از طریق تصویر پخش شده از نمای عقب می کنند.