پیکربندی خودروهای بهترین سازندگان چیست

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

همه رانندگان می دانند که هر خودروی مدرن در پیکربندی های مختلفی موجود است که از نظر قیمت و تجهیزات متفاوت است. اما همه تفاوت بین مفاهیم "تجهیزات" و "گزینه" را درک نمی کنند و اینکه چگونه پیکربندی های خودرو به طور کلی جمع آوری می شوند. این در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

بسته نرم افزاری چیست؟

بنابراین، بیایید با مفاهیم شروع کنیم. مجموعه کامل - مجموعه خاصی از تجهیزات نصب شده روی یک ماشین. همچنین ممکن است نسخه یا اصلاح نامیده شود. هر مدل جدید معمولاً 3 یا 4 عدد از آنها دارد.

ساده ترین نسخه خودرو، پیکربندی اولیه نام دارد. دارای کمترین تجهیزات و کمترین هزینه است. این حداقلی است که می توان روی یک مدل خاص سرمایه گذاری کرد تا در کلاس خود باقی بماند. گران ترین تجهیزات، تاپ یا غنی نامیده می شود. حداکثر مجموعه تجهیزات را برای یک مدل خاص تنظیم می کند. همانطور که تمرین نشان می دهد، بیشتر از همه آنها ماشین های متوسط می خرند. شایان ذکر است که هر سازنده نسخه متفاوتی از خودرو دارد. از بین آنها پایه، متوسط یا بالا را انتخاب کنیدمی تواند بر اساس قیمت و مقدار تجهیزات باشد.

گزینه ها چیست؟

این یک تجهیزات اختیاری است که می تواند روی دستگاه نصب شود. گزینه‌ها شامل دستگاه‌هایی هستند که در پیکربندی وسیله نقلیه خاصی گنجانده نشده‌اند. نصب آنها با هزینه اضافی امکان پذیر است.

برای مثال، تهویه مطبوع، چراغ های مه شکن، سیستم های ایمنی فعال، دستگاه های چند رسانه ای و موارد دیگر معمولاً به عنوان گزینه ارائه می شوند. باید درک کرد که تجهیزات اضافی فقط در تنظیمات خاصی قابل نصب هستند. به عنوان مثال، فرمان برقی و چراغ های مه شکن به طور کلی یک گزینه در خودروی پایه محسوب می شوند، اما در خودروهای میان رده به صورت استاندارد ارائه می شوند. مثال دیگر: سیستم ABS معمولاً بر روی یک پیکربندی متوسط یا بالا نصب می شود و برای سیستم پایه حتی با تمایل شدید راننده در دسترس نیست. بنابراین، شایان ذکر است که برخی از تجهیزات اضافی ممکن است دقیقاً با نسخه خاصی از دستگاه مطابقت داشته باشد. نوع موتور معمولاً با پیکربندی نیز مرتبط است. نسخه‌های برتر همیشه قوی‌ترین موتورها را دارند که در نسخه‌های پایه موجود نیستند.

گزینه های کارخانه و سالن

گزینه ها می توانند کارخانه یا سالن باشند. اولی شامل کلیه تجهیزات اضافی است که در بدنه خودرو در تاسیسات سازنده نصب شده است. به عنوان یک قاعده، کیفیت چنین گزینه هایی کاملاً با کیفیت دستگاه سازگار است.

گزینه های داخلی - دستگاه های اضافی که در کابین فروشنده نصب می شوند. به آنهامعمولاً شامل: سنسورهای پارک، آلارم، سیستم موسیقی و سایر لوازم الکترونیکی است. اینکه این گزینه ها چقدر خوب کار می کنند به مهارت نصب کننده بستگی دارد. اغلب در نمایندگی، تمام لوازم الکترونیکی توسط یک نفر انجام می شود که فقط با 1-2 دزدگیر و یک جفت رادیو ماشین آشنایی کامل دارد. بنابراین، انتخاب گزینه ها کمیاب است و کیفیت نصب آنها بسیار پایین تر از کیفیت مونتاژ کارخانه است. اگر می‌توانید بین گزینه‌های داخلی یا کارخانه‌ای یکی را انتخاب کنید، بهتر است به دومی متمایل شوید.

حالا بیایید نگاهی به تجهیزات رایجی که ممکن است در خودروهای جدید گنجانده شود بیاندازیم.

نوع و اندازه موتور

موتور تیم مستقیماً به نوع سوخت مصرفی بستگی دارد. موتورها بنزینی و دیزلی هستند. سوخت دیزل در حال حاضر ارزان تر از بنزین است. علاوه بر این، خودروهای با چنین سوختی از نظر زیست محیطی مطلوب تر هستند. بنابراین، بسیاری از تولید کنندگان، هنگام ایجاد یک مدل جدید، سعی می کنند گزینه های بنزینی و دیزلی را تولید کنند. خودروهای دیزلی کمی گران‌تر هستند.

حجم موتور بر قدرت آن تأثیر می گذارد. معمولاً هر چه حجم صدا بیشتر باشد، سرعت ماشین بیشتر می شود و در جاده سریعتر رفتار می کند. واقعیت مهم این است که خودروهای با حجم موتور زیاد سوخت زیادی مصرف می کنند، بنابراین رانندگی با آنها گران تر است. و در برخی کشورها مالیات حمل و نقل می گیرند که به جابجایی واحد نیرو نیز بستگی دارد.

علاوه بر موتورهای بنزینی و دیزلی، انواع دیگری از موتورها نیز وجود دارد که متاسفانه در عرض های جغرافیایی ما کمتر دیده می شود. آی تیموتورهای الکتریکی و هیبریدی. اولی به طور کامل روی برق کار می کند، در حالی که دومی نوع کلاسیک سوخت را با برق ترکیب می کند. و یک موتور بنزینی می تواند با گاز کار کند (که چندین برابر ارزان تر از بنزین است) اما چنین خودروهایی در کارخانه ها تولید نمی شوند. تجهیزات گاز در ایستگاه های خدمات ویژه نصب شده است.

نوع انتقال

امروزه دو نوع گیربکس رایج ترین هستند: دستی و اتوماتیک. اکثر خودروهای مقرون به صرفه مجهز به گیربکس دستی هستند. چنین خودرویی در هنگام رانندگی نیاز به اقدامات بیشتری از جانب راننده دارد، یعنی تماس مداوم با پدال کلاچ و اهرم تعویض دنده. گیربکس دستی معمولاً به صورت استاندارد روی خودرو نصب می‌شود.

خودروهای با گیربکس اتوماتیک یا CVT راحت تر در نظر گرفته می شوند. و هزینه بیشتری دارند. در اینجا راننده نیازی به کنترل اهرم تعویض دنده و فشار دادن کلاچ ندارد. دستگاه همه چیز را به تنهایی انجام می دهد. تنها کاری که راننده باید انجام دهد این است که جهت را مشخص کند. به عنوان یک قاعده، گیربکس دستی توسط کسانی که صرفه جویی می کنند یا کسانی که دوست دارند ماشین را احساس کنند انتخاب می شود. دوستداران راحتی گیربکس های اتوماتیک را ترجیح می دهند.

گزینه‌های امنیتی

پیکربندی های مختلف خودرو ممکن است شامل مقدار متفاوتی از تجهیزات ایمنی غیرفعال و فعال باشد. بیایید این نوع گزینه ها را به ترتیب صعودی در نظر بگیریم، با ارزان ترین و آسان ترین شروع کنیم.

کمربند ایمنی

این موارد ساده معمولاً به طور پیش فرض روی خودروهای مدرن نصب می شوند. بسیار مهم است که همهصندلی های سرنشینان دارای کمربند ایمنی سه نقطه ای بودند. گزینه های دلپذیر قابلیت تنظیم ارتفاع کمربند و بستن صندلی کودک است.

ایربگ

هزینه این گزینه بیشتر از کمربند است، اما بسیار مهم است. هر چه کیسه هوا بیشتر در خودرو باشد، بهتر است!

معمولاً ایربگ روی خودرو نصب می شود:

1. درایور جلو.
2. جلو برای سرنشین جلو.
3. حاشیه برای ردیف جلو.
4. کنار برای ردیف عقب.
5. پرده برای ردیف های جلو و عقب.

تقریباً به همین ترتیب، خودرو با افزایش قیمت به کیسه هوا مجهز می شود. یعنی در نسخه پایه فقط ایربگ جلو برای راننده وجود دارد و همان ایربگ برای سرنشین به صورت آپشن ارائه می شود. در پیکربندی میانی، بالش های کناری جلو نیز به این بالش ها اضافه می شود و …. علاوه بر چنین کیت هایی، برخی از تولید کنندگان انواع خاص خود را نیز ارائه می دهند. به عنوان مثال، بالش برای محافظت از زانوهای راننده. بار دیگر، بالش های بیشتر، بهتر است!

سیستم های امنیتی الکترونیک

این نوع گزینه حتی گرانتر است. این شامل سیستم هایی است: ترمز ضد قفل، تثبیت نرخ ارز، کمک ترمز اضطراری و غیره. قانون معروف پاراگراف آخر در اینجا کار می کند - "هرچه بیشتر - بهتر". در امنیت کوتاهی نکنید!

ظاهر ماشین

نوع تجهیزات نیز بر ظاهر خودرو تأثیر می گذارد. اول از همه، این در مورد رنگ است.ماشین ها. به عنوان یک قاعده، یک مدل خاص چندین رنگ اصلی و چندین رنگ اختیاری دارد. اگر خودرو در کارخانه به رنگ خاصی رنگ آمیزی نشده باشد، شخصاً این کار را برای شما انجام نمی دهند. بنابراین اگر خودرویی با رنگ غیر معمول (مثلاً صورتی) می‌خواهید، باید یا به دنبال مدل‌هایی باشید که در آن رنگ فروخته می‌شوند، یا بعد از خرید دوباره آن را رنگ آمیزی کنید که بسیار گران است.

پیکربندی های اصلی خودروها معمولاً روی کوچکترین چرخ های مجاز - مهر شده قرار می گیرند. با افزایش قیمت، خرید خودرو با چرخ‌های ریخته‌شده و بزرگ‌تر امکان‌پذیر می‌شود.

حفاظت اختیاری میل لنگ، قالب‌گیری‌ها و سایر عناصر نیز نصب شده است.

Electronic

شاید گسترده ترین بسته گزینه تجهیزات الکتریکی باشد.

لوازم نور

به عنوان گزینه های خودرو، چراغ های مه شکن و چراغ های راهنما می توانند انتخاب شوند. یکی دیگر از موارد افزودنی که می توان با پرداخت هزینه خریداری کرد، درج خودکار نور پایین هنگام روشن شدن موتور است. بسته به پیکربندی، دستگاه می تواند به انواع مختلفی از لامپ مجهز شود. در نسخه‌های گران قیمت، چراغ‌های زنون نصب می‌شوند که قوی‌ترین شار نوری را می‌دهند.

سیستم صوتی

بسته به نسخه ماشین، قابل نصب است:

1. آماده سازی صوتی. این به معنای وجود سیم‌کشی متصل به محل رادیو و بلندگوهای خودرو است.
2. سخنران. در این مورد، فقط اضافه کردن باقی می ماندرادیو.
3. ست کامل. اینجا نیازی به افزودن چیزی نیست. شما فقط می توانید رادیو را با رادیوی جالب تر جایگزین کنید.

صندلی و پنجره گرمکن

اینجا چیز زیادی برای گفتن نیست. هرچه تجهیزات گران تر باشد، صندلی های بیشتری در آن گرم می شوند. در مورد شیشه ها، گرمایش شیشه عقب معمولاً پایه در نظر گرفته می شود و شیشه جلو اختیاری است. علاوه بر این، آینه های دید عقب گرم شونده نیز قابل نصب هستند.

فرمان برقی

معمولاً با نسخه متوسط دستگاه شروع می شود. در انواع مختلف درایو اتفاق می افتد.

تهویه مطبوع یا کنترل آب و هوا

تفاوت بین سیستم ها در این است که تهویه مطبوع فقط هوا را خنک می کند و کنترل آب و هوا دمای آن را در یک سطح مشخص حفظ می کند. هر دو گزینه معمولا در فصل سرد استفاده می شود. کنترل آب و هوا گران تر است. همچنین می تواند دو ناحیه ای باشد و به شما امکان می دهد دماهای متفاوتی را برای سرنشینان جلو و عقب تنظیم کنید. هزینه این گزینه حتی بیشتر است.

تحول سالن

گزینه های اضافی زیادی برای مفیدتر کردن داخل دستگاه وجود دارد. از جمله آنها ممکن است: طاقچه، جعبه، توری، قفسه برای محفظه چمدان و غیره. نکته مهم دیگر تنظیم عناصر داخلی است. صندلی راننده و فرمان را می توان در هواپیماهای مختلف تنظیم کرد. و پشت های ردیف عقب را می توان به نسبت های مختلف تا کرد. به طور کلی، هر چه ماشین گران‌تر باشد، مالک فرصت‌های بیشتری دارد.

چگونه مجموعه کامل خودرو را با شماره VIN پیدا کنیم؟

هنگام خریدیک خودرو در بازار ثانویه، راننده باید بررسی کند که چگونه سخنان مالک سابق با داده های فنی واقعی خودرو مطابقت دارد. این سوال پیش می آید: چگونه مجموعه کامل ماشین را بررسی کنیم؟ برای انجام این کار، هر خودرو دارای یک "شماره VIN" ویژه است، که می توان آن را در قسمت های غیر قابل جابجایی بدنه یافت. نمی توان آن را جایگزین یا جعلی کرد. با کد VIN، می‌توانید تجهیزات، ویژگی‌های خودرو، اطلاعات در مورد مسافت پیموده شده و تصادفات و موارد دیگر را بیابید.

سه راه برای تجزیه و تحلیل "شماره VIN" وجود دارد: به صورت دستی، با استفاده از خدمات اینترنتی یا از طریق برنامه های ویژه برای تلفن های هوشمند.

دشوارترین کار این است که تجهیزات خودرو را با توجه به "کد VIN" به صورت دستی تعیین کنید. برای انجام این کار، ابتدا باید داده های مرجع را از یک سازنده خاص جمع آوری کنید و آنها را به روسی ترجمه کنید. این فرآیند با این واقعیت پیچیده است که رمزگشایی مشترک برای همه مارک های خودرو وجود ندارد. از طریق اینترنت یا اپلیکیشن، کد تجهیزات خودرو بسیار سریعتر رمزگشایی می شود. فقط باید شماره را در یک خط ویژه وارد کنید و منتظر نتیجه باشید. نقطه ضعف روش این است که همیشه داده های درستی ارائه نمی دهد. اگر کد را به چند روش به طور همزمان بررسی کنید، متوجه خواهید شد که ماشین چه تجهیزاتی دارد. VIN یک ماشین فقط با صحبت های مالک سابق قابل مقابله است. همه چیز بستگی به میزان اعتماد شما به او دارد.