LAZ-699 یک افسانه واقعی است

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:00

LAZ یک افسانه واقعی در بین اتوبوس ها است که تغییرات زیادی را دریافت کرده است. آخرین پیشرفت ها و ایده ها در این مدل وارد شد که آن را نه تنها راحت، بلکه از جهاتی منحصر به فرد کرد. این اتوبوس قدمتی طولانی دارد. حتی امروز هم در جاده ها پیدا می شود. و به اندازه کافی عجیب، به دلیل موفقیت و محبوبیت زیاد، اتوبوس حتی در دهه 2000 تولید شد.

اولین مدل در سال 1960 ظاهر شد - LAZ-699 "Karpaty". با یک پایه گسترده، 34 صندلی نرم، دو دریچه، یک محفظه قمقمه، یک توالت، یک یخچال، رادیو در پشت سری. LAZ-699 به صورت سریالی در کارخانه Lviv از سال 1978 تولید می شود. ویژگی اصلی آن این بود که دارای بدنه واگنی با پایه نگهدارنده، مدل بین شهری محسوب می شود و دارای سه در (راننده و دو سرنشین) است. اتوبوس بزرگ مقصد اصلی حمل و نقل بین المللی و بین شهری است.

699A "Karpaty-1"

تولید اصلیفقط سه مدل LAZ اتوبوس تقریباً کاملاً مشابه اتوبوس قبلی بود، اما با یک سیستم انتقال پنوموالکتریک از راه دور. همچنین تفاوت های خاصی در چیدمان کابین 699A وجود داشت: 41 صندلی، دو صندلی تاشو در جلو، توالت و کمد لباس حذف شدند. این مدل برای تست های ایالتی و کارخانه ای ایجاد شد، سیستم روشنایی قدیمی و قالب ها باقی ماندند. آزمایش سوالاتی را در مورد قابلیت اطمینان واحدها و محورهای خاص نشان داد، بنابراین تولید این مدل به تعویق افتاد.

699N

مدل های زیر در سال های 1967 و 1969 (699A و 699B) تولید شدند و به یکی از انواع LAZ تبدیل شدند. اتوبوس های این مدل فرصتی برای تولید انبوه نداشتند، بنابراین انواعی از همان کلاس توسعه یافتند - 699H و 695H، ابعاد یکسان بود. در همان زمان، 699H یک درب سوم اضافی برای مسافران در فاصله بین دو محور داشت که در نتیجه ضخامت ستون های بازشوهای پنجره مقابل باید افزایش می یافت. این مدل ها با جلوپنجره بالا، طراحی مدرن تر و افزایش استحکام بدنه متمایز شدند. به دلیل عدم وجود مناطق تجمعی و همچنین طرح سه ردیفه، 31 صندلی تعبیه شد و در مجموع اتوبوس گنجایش 74 نفر را داشت.

حمل و نقل بر روی موتوری از ZIL 375، مجهز به تعلیق فنری-پنوماتیک و گیربکس اتوماتیک حرکت کرد. به مدت دو سال (از سال 1972 تا 1974)، واحدهای هیبریدی قدرت، یک ژنراتور کششی DK 512A، یک موتور بنزینی ZMZ 53، باتری ها و یک موتور الکتریکی کششی 75 کیلوواتی DK روی این مدل نصب شد.308A. LAZ-699 به یک خروجی اضافی مجهز شد که بعداً اجباری شد ، ورودی هوا و دریچه ظاهر شد. 699H تهویه جدیدی داشت، اما هیچ دریچه هوا وجود نداشت. تولید اتوبوس از سال 1976 تا 1978 محدود شد.

699R

مدل بزرگ توریستی با حرف "P" در نام در سال 1978 معرفی شد. اما تنها در سال 1983 به تولید انبوه رسید، زمانی که تولید 697R کاهش یافت و آنها توانستند به طور کامل به LAZ سوئیچ کنند. -699 اتوبوس. تغییرات و ارتقاهای زیادی تا پایان تولید آن (2002) وجود داشت. وجه تمایز اصلی این مدل در اصل رادیاتورهای کاذب بود تا اینکه در سال 1981 چراغ های جلو مستطیلی (مسکو) و نمادهای کوچک با حرف "L" در یک مربع نصب شد. در پایان سال 81، چراغ های جلو شکلی گرد به دست آوردند و دایره ای با حرف بزرگ "L" به نماد تبدیل شد. شایان ذکر است که در اوایل دهه 80، مدل های لوکس LAZ-699 نیز در مقادیر بسیار محدود تولید می شد. در صورت تمایل می توان عکس های این گونه ها را به راحتی پیدا کرد، اما ملاقات با آنها در جاده تقریبا غیرممکن است. آنها فقط برای خدمات شهری مورد استفاده قرار می گرفتند، بنابراین اضافات خاصی داشتند. در اواخر همان دهه 80، جلوپنجره آلومینیومی کاملاً رها شد. از سال 1993، درب راننده برداشته شده است، برخی از مدل ها دارای محورهایی با چرخ های دیسکی هستند.

699&

از سال 1974 تا 1975، دو دستگاه LAZ-699 با حرف "I" تولید شد که نام رسمی "اوکراین-34" را دریافت کرد. در مردم بیشتر به عنوان "فضا" شناخته می شوند. آنها برای پیش بند تحویل فضانوردان ساخته شده اند. مکان پایهدرها، سقف بلند عقب برای تهویه مطبوع. فضای داخلی مهر و موم شده و به قسمت های مستقل تقسیم می شود:

• 8 صندلی، یخچال، تلفن، کمد لباس، کنترل تهویه مطبوع، میز با ضبط صوت، صندلی های درازکش کار، بلندگو، هدست؛

• مرکز برای 1 صندلی، جاروبرقی و کابینت کت و شلوار پرواز؛

• 8 صندلی، کمد لباس و کتانی، میز با میکروفون و تلفن؛

• کابین راننده.

گرمایش توسط اجاق‌های مایع انجام می‌شد که به سیستم خنک‌کننده موتور متصل بودند و با منبع تغذیه استاندارد ۱۲ ولت تغذیه می‌شدند. 380/220 ولت در حین کار وسایل برقی استفاده شد.

699P

دو مدل دیگر LAZ-699 از 1974-1975 برای بایکونور ساخته شد. آنها همچنین فضانوردان را به محل تحویل دادند. بدنه اتوبوس سفید با نوارهای افقی سبز و نارنجی بود، در دوم در پایه قرار داشت و به یک محفظه مهر و موم شده با جاروبرقی و برس هدایت می شد. علاوه بر این، درهای جداگانه یا به یک محفظه 9 نفره برای مهمانداران (توالت، کمد، یخچال و بار نصب شده بود) یا به محفظه ای برای 6 صندلی برای فضانوردان منتهی می شد. درب جلو امکان دسترسی به کابین شیشه ای محصور شده با صندلی اضافی را برای شخص همراه فراهم می کرد. در وسط دیگری بود. اتوبوس مجهز به ضبط فیلم و رادیو، دستگاه های داخلی، گیرنده رادیویی، لامپ های فیلمبرداری و عکاسی، ایستگاه رادیویی VHF، سیستم تهویه لباس، تلویزیون، تهویه مطبوع مستقل، بخاری مایع و سیستم خنک کننده موتور بود..بدنه کاملاً هرمتیک است: شیشه دوجداره حرارتی و محافظ حرارتی سقف. دو شبکه الکتریکی مستقل (24 و 12 ولت)، ژنراتورها (800 و 1200 وات) و باتری‌ها (60 و 150 ساعت) روی هواپیما وجود داشت.

مدل های مجرب

در نهایت، شایان ذکر است که نمونه های اولیه بسیاری وجود داشتند که به تولید انبوه نرسیدند. به عنوان مثال، در سال 1969، 699B در یک نسخه مانند LAZ-699R "Tourist-2" ساخته شد. همچنین یک مدل آزمایشی 699N روی موتور دیزل YaMZ 740 وجود داشت، به طور کلی، گزینه های زیادی وجود داشت، اما تعداد بسیار کمی به دلیل مشکلات خاص یا به دلیل تخصص محدود خود توانستند روی نوار نقاله سوار شوند. مدل‌های توریستی قابل اعتماد که امکان پیمودن مسافت‌های بسیار طولانی را با راحتی، با سیستم تهویه و گرمایش عالی و طراحی تعلیق فکر شده، در جاده‌ها می‌سازد.