مسیرهای ماشین برفی و کاربردهای آن

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:14

دوچرخه های برفی در کشور ما روز به روز محبوب تر می شوند. در مناطق شمالی از دیرباز به طور مکرر و انبوه مورد استفاده قرار می گرفتند. با این حال، در سال های اخیر، مد به خط میانی و همچنین مناطق کوهستانی جنوب نیز رسیده است. ماشین های برفی دیگر تنها وسیله حمل و نقل برای نیازهای کاری نیستند، آنها به طور فزاینده ای در گشت و گذار برای گردشگران، شکار جنگل و ماهیگیری زمستانی استفاده می شوند. گاهی اوقات حتی ورزش.

نیازترین بخش مسیرهای ماشین برفی است

کیفیت چسبندگی این خودروی پوشیده از یخ مهمترین ویژگی فنی آن است. این بستگی به سرعت حرکت و در کل قابلیت های آن دارد. مسیرهای ماشین برفی در این زمینه بسیار مهم هستند. پس از مسابقه شدید یا سفرهای طولانی در یک جاده برفی، آنها شکست می خورند. در عین حال، اکثر مالکان آمادگی خرید قطعات جدید در هر فصل را ندارند. از این گذشته ، قدیمی ها هنوز "نفس می کشند". با این حال، اگر یک سوارکار به کشش بیشتری در شیب‌ها، برف عمیق یا یخ‌های لغزنده نیاز دارد، باید چیزی بخرد. نه هر محصولیاین به یکباره به همه چیز مجهز است که در شرایط دشوار عملکرد آن مفید است. این نظر توسط اریک واو، صاحب بزرگترین شرکت تولید تجهیزات برای ورزش های کوهستانی که شخصاً در توسعه، آزمایش و تنظیم دوچرخه های برفی مشارکت دارد، به اشتراک گذاشته شده است. یک قانون مهم وجود دارد. مسیرهای یک ماشین برفی باید هر بار بر اساس زمین و شرایط حرکت در میان برف انتخاب شوند. انتخاب صحیح قطعه اساساً عملکرد دستگاه را در جهت کارایی بیشتر تغییر می دهد.

انواع

این روزها سه نوع اصلی ساخت پیست مربوط به طول و عرض آن وجود دارد. زیرانداز آن دسته از ماشین های برفی که از کوه ها بالا می روند 358 سانتی متر طول دارند و آن هایی که در دشت های باز حرکت می کنند 412 سانتی متر است. در جاهایی که جنگل عمیقی وجود دارد، مانند توخالی ها، مسیرهای وسیعی مورد نیاز است. آنها به کل واحد ثبات می دهند. مسیرهای ماشین برفی که اندازه باریک‌تری دارند، در شیب‌ها عملکرد خوبی دارند. در زمین های مسطح، هندلینگ به طور قابل توجهی توسط معکوس بهبود می یابد. مشکل این است که پس از آن حمل و نقل بسیار سنگین تر می شود.

بوران

امروز، این برند خود را درجه یک نشان می دهد. تحلیلگران بازار متوجه شده اند که "گوزن های فولادی" تولید داخلی از تمام ارقام فروش هم در فدراسیون روسیه و هم در کشورهای همسایه می گذرد. قدرتمند و پر سر و صدا، به عنوان وسیله اصلی حمل و نقل در شرایط شمال دور و سیبری قرار می گیرد. داستان هایی در مورد باز بودنماشین برفی قدیمی روسی از دهان به دهان منتقل می شود. بیایید در مورد ویژگی ها صحبت کنیم.

کاترپیلار برای ماشین برفی "Buran" یک الگوی یک طرفه دارد که توانایی عبور از کشور را بهبود می بخشد. با استفاده از بند ناف تقویت شده با افزودنی های سیلیکونی ساخته شده است که دارای حاشیه ایمنی سه برابری است. این به شما امکان می دهد بارهایی را چندین برابر بیشتر از حد معمول تحمل کنید. یک لایه لاستیکی منحصر به فرد یک چسب زمین را تشکیل می دهد، لایه دوم از کشیده شدن مسیر جلوگیری می کند که در مجموع از هفت پد تشکیل شده است. علاوه بر سیلیکون، این شامل پارچه و پلاستیک است. همه اینها اثر دوام را افزایش می دهد. پیست بورانا تقریباً 290 سانتی‌متر طول دارد که تأثیر مثبتی بر قدرت مانور آن دارد، اما عرض مسیر تقریباً استاندارد همه کشورهای شماره 40 است. اتومبیل برفی به هیچ وجه از هموطنان خود تایگا و سیاهگوش کم‌تر نیست.

باشگاه DIY

کاترپیلار ماشین برفی خانگی تنها راه نجات برای صاحبان وسایل نقلیه زمستانی فقیر است. همانطور که زمان نشان داد، با وجود تولید صنایع دستی، از منبع بقای مناسبی برخوردار است. ساده ترین گزینه آن یک زنجیر غلتکی بوش یا یک تسمه نقاله است.