"Toyota Land Cruiser Prado": نظرات مالک، مشخصات

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

Toyota Land Cruiser Prado یکی از محبوب ترین خودروهای آفرود 4x4 است که از لحظه معرفی تا به امروز همچنان مرتبط و مورد بحث در روسیه و اروپا است. در واقع، بعید است که هیچ جیپی، به جز پرادو، در بازارهای اولیه و ثانویه چنین تقاضایی داشته باشد. علاوه بر این، قیمت آن به شدت کاهش نمی یابد، به عنوان مثال، برای همتای ژاپنی میتسوبیشی پاجرو. اما آیا ارزش پرداخت بیشتر را دارد؟ پاسخ این سوال را در بررسی تویوتا لندکروزر پرادو بیابید. مشخصات و نظرات بیشتر در داستان ما.

طراحی

علی رغم این واقعیت که تویوتا پرادو به عنوان یک SUV فول سایز قرار می گیرد، طراحی آن بیشتر شبیه یک کراس اوور است. بنابراین سازندگان ژاپنی سعی کردند جیپ را تا حد ممکن به زندگی پویای شهری نزدیک کنند و در عین حال آن را از مزایای اصلی آن - فاصله زیاد از سطح زمین و رانندگی دائمی 4x4 - محروم نکردند.

از نظر بیرونی، این خودرو به جای هر شاسی بلند جوانی، بسیار یادآور یک جیپ کلاس اجرایی جامد است. بدون اشکال تهاجمی در جلو. حتی اپتیک، و آن یکی حداکثر صاف شده و تا کاپوت کشیده شده است. قوس های جلو و عقب کاملاً عضلانی هستند و در پس زمینه چرخ های آلیاژی بزرگ بسیار خوش دست به نظر می رسند. قسمت انتهایی شاسی بلند لندکروز پرادو تا جایی که ممکن است به سمت بالا کشیده شده است، بنابراین می تواند به راحتی بر مسیرهای دشوار خارج از جاده غلبه کند.

خودتان قضاوت کنید، کدام SUV می تواند با چنین پرایمری رانندگی کند؟ بله، در همان مترهای اول "شکم" خود را در گل فرو می کند. خوب، بیهوده نیست که رانندگان اینقدر پرادو را به دلیل طراحی فعلی و توانایی بالای آن در خودروهای مختلف تمجید می کنند.

سالن

در مجموع، دو اصلاح از تویوتا لندکروزر پرادو SUV در بازار جهانی تولید می شود - با بدنه سه و پنج در. گزینه دوم در روسیه محبوبیت زیادی به دست آورده است. بسته به پیکربندی، فضای داخلی Toyota Land Cruiser Prado SUV می تواند از 5 تا 8 مسافر را در خود جای دهد که 2 برابر کمتر از همتای سه در خود است. ضمناً سه درب به طور رسمی به روسیه وارد نشد. بنابراین، ملاقات با آنها در جاده های ما تقریبا غیرممکن است. از نظر حجم صندوق عقب، پرادو می تواند تا 620 لیتر چمدان را به صورت استاندارد در خود جای دهد (و این بدون ردیف عقب تا شده است).

در مورد خود طراحی داخلی، از این جنبه، SUV به سادگی هیچ آنالوگ ندارد. علیرغم اینکه اولین شماره پرادودر نسخه ای که اکنون در جاده های ما دیده می شود ، در سال 2002 تولید شد ، فضای داخلی آن را نمی توان خسته کننده یا قدیمی نامید. به هر حال، اولین تغییرات پرادو در سال 1996 منتشر شد، اما پس از آن یک جیپ ساده سه در با چراغ های جلوی گرد و فضای داخلی زاهدانه بود. تنها پس از به‌روزرسانی جهانی در آغاز دهه 2000، محبوبیت باورنکردنی در بازار جهانی به دست آورد.

ارگونومی فضای داخلی تویوتا لندکروزر پرادو SUV (دیزلی) تقریباً به کمال رسیده است. همه جا پلاستیک نرم و دلپذیر، درج های زیبا "زیر درخت"، چرم و مخمل. کیفیت برازش تمام جزئیات مستحق یک "پنج" است. با قضاوت بر اساس بررسی های رانندگان، تویوتا لندکروز پرادو یکی از معدود خودروهایی است که سطح ساخت آن نیازی به توضیح اضافی ندارد. فضای داخلی جیپ تقریبا از همه لحاظ ایده آل است. عایق صدا سزاوار توجه ویژه است. به حدی اصلاح شده است که صدای موتور فقط در سرعت های بالا شنیده می شود.

مشخصات لندکروز پرادو

در مجموع، محدوده موتور پرادو 6 نیروگاه را پوشش می دهد. در میان آنها 4 واحد بنزینی و 2 واحد گازوئیلی وجود دارد. در روسیه، دو موتور محبوب ترین هستند.

از جمله آنها یک واحد 4 سیلندر با حجم 2.7 لیتر و یک نصب V شکل برای 6 سیلندر با حجم 4.0 لیتر است. علاوه بر این، تغییراتی در واحد 3 لیتری توربودیزل وجود دارد.

درباره انتقال و درایو

در مورد گیربکس ها،لندکروزر پرادو به چندین نوع گیربکس مجهز بود. در میان آنها دو "اتوماتیک" (برای 4 و 5 سرعت) و همچنین یک "مکانیک" پنج سرعته وجود داشت. درایو تویوتا پرادو SUV ژاپنی بسته به بازار فروش متفاوت است. این می تواند به طور دائمی تمام چرخ متحرک باشد (یعنی تمام چرخ ها همیشه در حال حرکت هستند) یا قابل تعویض. گزینه دوم به طور رسمی به روسیه تحویل داده نشده است، بنابراین همه شاسی بلندهای پرادو که با ما فروخته می شوند دارای چینش چرخ ثابت 4x4 هستند.

لندکروز پرادو: بررسی صاحبان خودرو

با قضاوت بر اساس اطلاعات موجود در بررسی ها، می توانیم نتیجه گیری زیر را بگیریم. لندکروزر پرادو SUV یک خودروی ایده آل برای کسانی است که کیفیت، راحتی و قابلیت اطمینان را در وهله اول ترجیح می دهند. با توجه به توانایی های فنی خود، پرادو را می توان هم در زمین های آسفالتی (دینامیک شتاب بسیار دیوانه کننده است) و هم در خارج از جاده کامل استفاده کرد.

لندکروزر یک وسیله نقلیه تمام زمینی واقعی است که با وجود ظاهر پر زرق و برق خود، می تواند به طور همزمان هم برای سدان های اسپرت و هم برای شاسی بلندهای چهارچرخ محرک شانس ایجاد کند. از نظر قابلیت اطمینان، می توان گفت که این خودرو یکی از قابل نگهداری ترین ها است. برای کل دوره کار، جیپ فقط نیاز به پر کردن دوره ای روغن و تعویض مایع خنک کننده دارد. موتور هیچ سردردی ندارد - منبع آن برای چندین دهه کارکرد طراحی شده است. در مورد بدن نیز می توان گفت - زنگ برای او دشمن نیست. اما ژاپنی ها مصرف سوخت را حدس نمی زدند. چیزی، اما "پرخوری" ماشین مورد توجه قرار می گیردفورا. میانگین مصرف سوخت یک جیپ در هر "صد" 18-25 لیتر است. این شاید تنها ایراد این خودرو باشد. در غیر این صورت، لندکروزر پرادو بی نقص باقی می ماند. و بیهوده نیست که سال‌هاست با وجود بحران‌ها و رقبای در حال رشد، در بازار جهانی باقی مانده است.

نتیجه گیری

بنابراین، ما به تمام ویژگی های شاسی بلند تویوتا پرادو ژاپن پی بردیم. همانطور که تمرین نشان داده است، این جیپ برای بیش از یک نسل از رانندگان طراحی شده است. و به نظر می‌رسد که ژاپنی‌ها اصلاً آن را متوقف نمی‌کنند.

اگر چنین است، پس به زودی پرادو تاریخ همتای خود به نام جیپ ویلیس (رانگلر) را تکرار خواهد کرد که بیش از هفتاد سال است که به تولید انبوه رسیده است.