تراکتور جهانی T-100: تغییرات، مشخصات و بررسی ها

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:07

کارخانه تراکتورسازی چلیابینسک در طول تاریخ طولانی خود تجهیزات زیادی تولید کرده است که به نقطه عطفی برای صنعت اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شده است. نمونه بارز "بافندگی" معروف است - تراکتور جهانی T-100.

ایجاد مدل

تراکتور صنعتی شوروی، مانند بسیاری از انواع تجهیزات دیگر در آن زمان، به نام I. V. Stalin S-100، در اوایل دهه 60 قرن بیستم دستخوش تغییرات اساسی شد. ابتدا تغییراتی در T-108 انجام شد. تنها سه سال منتشر شد. در سال 1964، کارخانه شروع به تولید "صدها" کرد. و چهار سال بعد، تراکتور T-100 در نمایشگاه بین المللی مدال طلا گرفت.

وسیله نقلیه ردیابی سنگین برای کارهای صنعتی و ساختمانی طراحی شده است. این به عنوان یک بولدوزر با یک تیغه کابلی طراحی شد. بعداً تصمیم گرفته شد برای استفاده از انواع پیوست‌ها ارتقا یابد. بر خلاف مدل قبلی خود که تنها دو اصلاح داشت، چهارده نوع تجهیزات ویژه بر اساس T-100 ردیابی شده تولید شد.

"سوتکا" به عنوان یک تراکتور صنعتی متعلق به کلاس کشش 10 بود. اتفاقا مدرنT-25 چرخدار (تراکتور 100٪ جهانی، همانطور که با افتخار نامیده می شود) متعلق به کلاس کشش 0، 6 است. این دسته با حداکثر تلاش تعیین می شود که تحت شرایط کاملاً مشخص، یک وسیله نقلیه چرخدار یا ردیابی می تواند توسعه یابد.

مشخصات

با قضاوت بر اساس نظرات کاربران، مشخصات فنی تراکتور T-100 بهتر از S-100 است. و همه به لطف استفاده از موتور متفاوت است. به همین دلیل است که کاربرد وسیع تری در اقتصاد ملی پیدا کرده است. وزن سازنده تراکتور 11.1 تن است.موتور دیزلی با حجم سیلندر 15.5 لیتر به حداکثر توان 108 لیتر رسید. با. در سرعت میل لنگ 1070 دور در دقیقه. در سرعت های پایین، یک وسیله نقلیه چند تنی تقریباً 20 لیتر سوخت دیزل در ساعت مصرف می کرد. اما مخزن آن را حدود 240 لیتر نگه داشت.

"Sotka" نیروی اسمی (6 tf) را در دنده دوم در سرعت تا 4 کیلومتر در ساعت ایجاد کرد. این مربوط به کلاس ششم کشش ماشین آلات کشاورزی است. تراکتور T-100 به رده دهم بالاتر از نظر حداکثر تلاش کششی (9.5 tf) در دنده اول و سرعت کمتر از 2.5 کیلومتر در ساعت، به طبقه بندی صنعتی تعلق داشت. و این همه ماجرا نیست. نیروی کشش با افزایش سرعت کاهش می یابد. مصرف کنندگان ادعا می کنند که در دنده پنجم حداکثر - بیش از 10 کیلومتر در ساعت است. شاخص بدی نیست! اما نیروی کشش 2 tf بود.

نیروگاه تراکتور

نیروگاهی که در تراکتور S-100 استفاده شد، جدی بودبه طور خاص برای "بافت" مدرن شده است. و من شماره D-108 را گرفتم. موتور چهار سیلندر چهار زمانه وزنی بیش از 2 تن داشت. طرح موتور تغییر نکرده است، اما محفظه ای که در آن تشکیل مخلوط و احتراق سوخت انجام می شود در تاج پیستون ساخته شده است. او همچنین دو اسکراپر روغن و سه حلقه فشاری داشت. بوش های برنزی برای نصب انژکتورها به سر سیلندر فشار داده می شد. به جای یک سوراخ اسپری، آنها شروع به ساختن پنج سوراخ کردند. علاوه بر این، یک سانتریفیوژ در فیلتر روغن نصب شد.

تراکتور T-100 اولین ماشین صنعتی بود که از موتور راه اندازی استفاده کرد. با کمک نصب P-23 با استارت برقی، موتور اصلی دیزل در زمستان راه اندازی شد. با قضاوت بر اساس بررسی افرادی که حداقل یک بار در زندگی خود با این دستگاه رانندگی کرده اند، مکانیسم مفید دیگری در تراکتور استفاده شد. این یک دستگاه خلاء است که با انرژی گازهای خروجی تغذیه می شود. به مخازن سوخت‌گیری در زیر سطح مخزن سوخت اجازه می‌داد.

گیربکس تراکتور

بر خلاف موتور، تغییرات عمده ای را تجربه نکرده است. بازخورد کاربر نشان داد که کلاچ، که یک واحد جداگانه است، به راحتی جدا می شود. به لطف مکانیزم کنترل بادامک اهرمی، کلاچ تک صفحه ای خشک از داخل کابین با یک اهرم مخصوص کنترل می شد. گیربکس مکانیکی سه طرفه و معکوس دارای پنج دنده جلو و چهار دنده عقب بود. اریب مرکزی - با یک چرخ دنده رانده روی فلنج و با یک واحد پیشرو که بودروی شفت پایین جعبه به طور کلی ساخته شده است.

کلاچ‌های چرخان خشک و چند صفحه‌ای بودند. در آنها، دیسک های رانده شده با آسترهای اصطکاکی ساخته شده اند. آنها را می توان با بازوهای سروو کنترل کرد. T-100 تراکتوری است که ویژگی های آن امکان تغییر سرعت را از 2.3 به 10.1 کیلومتر در ساعت در حین حرکت به جلو با پنج دنده و از 2.8 به 7.6 کیلومتر در ساعت در چهار دنده عقب را می دهد.

شاسی

نظر مصرف کنندگان موافق بود که تراکتور کاترپیلار نسبت به تراکتور چرخ دار از نظر باز بودن در خاک های نرم به دلیل فشار ویژه کمتر روی خاک مزیت دارد. برای T-100، این رقم 4.6 نیوتن بر سانتی متر مربع بود.

همانطور که خریداران در بررسی های خود بیان کردند، نقطه ضعف اصلی یک تراکتور کاترپیلار، دوباره در مقایسه با یک تراکتور چرخدار، یک دستگاه زیرانداز پیچیده تر است. سیستم نیمه سفت و سخت "صد" شامل بوژهای کاترپیلار با دستگاه متعادل کننده و کاترپیلارها بود. آنها به شکل یک قاب جعبه جوش داده شده ساخته شدند. حلقه های زنجیر کاترپیلار توسط بوش ها و پین هایی که روی آنها قرار داده شده بود به هم متصل می شدند. کفش های یک پروفایل خاص نیز در اینجا ثابت شد. زنجیر بر روی چرخ هایی با مکانیزم کشش، غلتک های پشتیبانی و پشتیبانی نصب می شود. سیستم تعلیق متعادل کننده به شکل صفحه فنری با دو فنر تثبیت کننده کوچکتر ساخته شده است.

کابین تراکتور

بررسی T-100 (تراکتور) و اکنون، در پس زمینه فناوری مدرن، مثبت است. برای آن زمان ها به یک کابین راحت مجهز بود. پشت موتور روی یک قاب سفت نصب شده بود. داخل برایصندلی نرم، روشنایی و سیستم تهویه اجباری برای راننده فراهم شد. امروز متأسفانه T-100 یک تراکتور است (عکس زیر) که فقط به خاطره تبدیل شده است. اما در دهه 70، او به اندازه کافی با فناوری شرکت های برجسته خارجی رقابت کرد. با این حال، کافی نبود. و فقط در سایت های ساخت و ساز با اهمیت متحدین، به عنوان مثال، در BAM استفاده شد.

ابعاد

ابعاد تراکتور کاترپیلار سنگین (L × W × H) - 4.3 × 2.5 × 3.1 متر طول سطح باربری مسیرها - 2.4 متر، مسیر - 1.9 متر، فاصله از زمین - 0.3 متر. یکی دیگر از شاخص های مهم فناوری، مصرف خاص فلز است. تقریباً 103 کیلوگرم بر اسب بخار است

تغییرات تراکتور

در همان ابتدا، "بافت" با بولدوزر DZ-53 تجمیع شد، که در آن تیغه توسط یک کابل کنترل می شد. سپس با نصب یک سیستم هیدرولیک مدرن تر مدرن شد. ماشین جدید نام DZ-54 را دریافت کرد. و قبلاً چهارده نوع ضمیمه برای استفاده در کارهای مختلف ساختمانی و جاده ای برای آن تولید شده است. اینها یک آسیاب کنده، یک برس برش، یک چاک دهنده، یک سنگ روب و یک منبسط کننده بودند. درایورهای شمع، جرثقیل ها و لوله سازها روی شاسی T-100 نصب شده بودند.

در بررسی رانندگان تراکتور معمولی، بیان شد که اصلاح T-100 MGP دارای تجهیزات هیدرولیک، یک سیستم نصب شده در جلو و به جای وینچ، یک اتصال سفت و سخت است. مکانیزم های خروجی را برای اتصال شفت خروجی برق و سیستم نصب شده در عقب ارائه می کند. هر دوی این اصلاحاتتولید شده به صورت یک باتلاق، مسیرهای آن دارای بخش وسیع تری بود - T-100 B و T-100 BG.

حرف "T" در نام یک لایه لوله را نشان می دهد که در آن به جای سیستم های لولایی هیدرولیک، اتصالات برای واحدها و دستگاه های تخصصی ارائه شده است. تراکتور T-100 MGP-1 در نسخه سبک وزن بدون کابین تولید شد. آخرین اصلاح "صد قسمت" که قبلاً به موازات T-130 جدید تولید شده بود، T-100 MZGP با سروومکانیسم های هیدرولیک برای کنترل پیچ ها بود. و شاید فقط بتوان آن را پیدا کرد. و حتی خرید.

اصلاحات تراکتور برای کشاورزی

قرار بود از تراکتور کاترپیلار T-100 در کشاورزی استفاده شود. اما بررسی های کاربران نشان داد که سرعت آن بسیار پایین است. بنابراین توزیع دریافت نکرد. این اصلاح با نام T-100 MGS بود. این یک سیستم هیدرولیک یکپارچه مجزا و یک مکانیسم اتصال عقب داشت. تراکتور T-100 MGS-1 این مکانیسم را نداشت. به جای وینچ، یک ساقه شفت بلند کننده برق نصب شده بود. برای مقایسه: T-25، به عنوان یک تراکتور 100% برای کشاورزی با ابعاد 3.0 × 1.5 متر، می تواند فاصله و ارتفاع کلی را بسته به تجهیزات متصل تغییر دهد. محدوده سرعت رو به جلو آن از 6 تا 22 کیلومتر در ساعت است.

نام تراکتور T-100 - "بافندگی" - به یک نام آشنا تبدیل شده است. هنوز هم مدل های بعدی را نشان می دهد: T-130، T-170، T-10. در مقایسه با گزینه های جدید و مدرن، این دستگاه با شرایط کاری دشوار و ناراحت کننده برای راننده مشخص می شود. علی رغماین، همیشه قابل اعتماد و مقاوم بود، تقریباً شکسته نمی شد و صلیب بالایی داشت.