KAvZ-685. اتوبوس طبقه متوسط شوروی

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:00

قهرمان مقاله امروز اتوبوس KAVZ-685 است. این خودروها از سال 1971 در کارخانه اتوبوسرانی کورگان تولید می شوند. این اتوبوس بیشتر یک کلاس کوچک است تا متوسط. او هدف خاصی نداشت، این دستگاه همه منظوره. این حمل و نقل برای کار در مناطق روستایی، عمدتاً در جاده های خاکی محاسبه شده است. او برای این کار از نظر فنی مجهز بود، حواشی ایمنی لازم را داشت و صلیب بالایی داشت. بیایید نگاهی دقیق تر به این خودرو بیندازیم. اتوبوس های قدیمی خیلی جالب هستند. آنها تاریخ خاصی دارند، اکنون تقریباً هیچ کس دیگر آنها را سوار نمی کند.

سابقه مدل

تاریخچه این اتوبوس با افتتاح کارخانه آغاز می شود. این در سال 1958 بود. اولین کاری که در کارخانه کورگان انجام شد مدل 651 بود. کار بر روی توسعه این ماشین ها در دهه 40 قرن گذشته آغاز شد. این مدل بر روی شاسی و اجزای اصلی GAZ-51 ساخته شده است. بنابراین، هنگامی که در دهه 60 GAZ شروع به تولید GAZ-53A جدید کرد، کارخانه کورگان آماده ساخت اتوبوس های جدید بر روی این شاسی شد.

در اواخر دهه 60، اولین نمونه های اولیه KAvZ-685 ظاهر شدند. این اولین اتومبیل‌ها طراحی کمی متفاوت داشتند، نه مانند مدل پایه GAZ-53A برای آنها. در اینجا یک پوشش رادیاتور دیگر بود. نورپردازی به عنوان یک سیستم چهار عاملی ارائه شد. کمی بعد، طراحان تصمیم گرفتند این طرح را کنار بگذارند. و اتوبوس هایی با قسمت جلوی سنتی پایه GAZ در این سری بیرون آمدند.

برای راه اندازی تولید انبوه وسایل نقلیه اتوبوسی، مدیریت کارخانه بازسازی کامل شرکت را انجام داد. بنابراین، مناطق تولید به طور قابل توجهی گسترش یافته است.

بازسازی موفقیت آمیز بود و در سال 1971 اولین KAvZ-685 از خط مونتاژ خارج شد. مدل های تولیدی دارای یک کاپوت استاندارد بودند، اما همچنان در طراحی شیشه جلوها کمی با سری اصلی تفاوت داشتند. تولید سریال تمام عیار در سال 1973 راه اندازی شد. در سال 1974، 100000 نسخه از خط مونتاژ در شرکت خارج شد. در طول کل دوره تولید، مدل چندین بار هم از نظر طراحی و هم از نظر تجهیزات فنی تغییر کرده است.

KavZ-685: مشخصات

این مدل جایگزین اتوبوس 651 شد. با این حال، طراحی تغییر چندانی نکرده است. در اینجا ما می‌توانیم خودرویی را ببینیم که طرح کاپوت دارد و ظرفیت آن زیاد نیست. کار با اتوبوس بسیار آسان بود و همانطور که می دانیم برای کار در جاده های خاکی طراحی شده بود.

اگرچه شاسی مدل های قدیم و جدید همچنان تفاوت هایی با هم داشتند و اتوبوس کرگان قدیمی نیز با جدید تفاوت زیادی داشت، اما در مدل جدید شاهد ابعاد کلی بزرگ، مدرن با توجه به اینکه داریم.اتوبوس های اتحاد جماهیر شوروی، طراحی. این وسیله نقلیه جدید می تواند 28 نفر را در خود جای دهد، ویژگی های فنی، دینامیکی و کششی خوبی داشت. ویژگی های این جد اتوبوس های مدرن کاملاً مطابق با الزامات آن زمان بود.

موتور

اولین مدل های KAVZ-685 به موتورهای کاربراتوری هشت سیلندر چهار زمانه مجهز شدند. اینها ZMZ 53A بودند. سیلندرها در این واحدهای قدرت به شکل V چیده شده بودند.

قدرت این موتور 120 اسب بخار است. با. فرکانس چرخش 3200 دور در دقیقه بود. موتور در آن زمان گشتاور خوبی داشت - 245 نیوتن در متر. حجم موتور 4.25 لیتر بود. این خودرو در هر 100 کیلومتر به 24 لیتر سوخت نیاز داشت. باک اتوبوس 105 لیتر گنجایش داشت. حداکثر سرعت در این موتور 90 کیلومتر در ساعت بود.

انتقال

در اینجا همه چیز مانند GAZ است. KAVZ-685 مجهز به جعبه دنده چهار سرعته بود. مشخص است که جعبه یک مدل کمی تغییر یافته از گیربکس GAZ-5312 بود. گیربکس، پس از بهبود، همگام‌کننده‌ها را در دنده‌های سوم و داشبورد دریافت کرد.

کلاچ های این ماشین ها خشک و تک دیسکی بودند. مکانیسم فنری بود، محیطی. کلاچ با استفاده از یک محرک هیدرولیک درگیر شد.

سیستم ترمز

ترمزها به صورت یک سیستم دو مداره اجرا شدند. خود ترمزها ترمزهای طبلی بودند که روی همه چرخ ها کار می کردند. برای اعمال ترمز، مهندسان از یک درایو هیدرولیک نیز استفاده کردند که به یک تقویت کننده خلاء نیز مجهز بود.

هندسه

طول بدنه 6.6 متر، عرض 2.55 متر، ارتفاع اتوبوس 3.03 متر، فاصله بین دو محور 3.7 متر و فاصله از سطح زمین 265 میلی متر بود.

وزن این وسیله نقلیه 4.08 تن وزن ناخالص 6.5 تن است. چینش چرخ شاسی 4 x 2 است. کوچکترین شعاع گردش این خودرو 8 متر بوده است.

بدن

اینجا چیز جدیدی برای گفتن نیست. مانند سایر اتوبوس های اتحاد جماهیر شوروی، بدنه این اتوبوس نیز از فلز جامد ساخته شده بود. بدنه در طرح کلاه ساخته شده است. هود این امکان را فراهم می کند تا دسترسی رانندگان و مکانیک خودرو به اجزای داخلی و واحد قدرت را به میزان قابل توجهی ساده کند. به لطف این، کار خدمات و تعمیر می تواند به سرعت و کارآمد انجام شود.

داخل

فضای داخلی اتوبوس به 28 مسافر اجازه می دهد تا به راحتی جابجا شوند. 21 صندلی وجود داشت.برای اینکه مسافران بتوانند بنشینند، طراحان تنها یک درب جانبی را در اختیار آنها قرار دادند. فضای داخلی نیز یک خروجی اضطراری از در پشتی داشت. در مورد سالن هم چیز زیادی برای گفتن نیست، اما سیستم گرمایشی عالی داشت. حتی در سرمای شدید، او فضای داخلی را به خوبی گرم می کرد. سیستم تهویه طبیعی است. برای این کار، مهندسان و طراحان پنجره های جانبی و همچنین دریچه ها را در نظر گرفته اند.

برای راحتی بیشتر مسافران در استفاده از این وسیله نقلیه، صندلی های نرمی برای آنها در کابین در نظر گرفته شد. به طور جداگانه، می خواهم در مورد پارچه تریم صندلی بگویم. بسیار بادوام بود و قبل از تعویض به راحتی می توانست بیش از یک یا دو فصل دوام بیاورد.راننده از سرنشینان جدا نشد. بنابراین، استانداردهای ایمنی برای پارتیشن ها ارائه نشده است. راننده با استفاده از یک در جداگانه به محل کار خود رسید.

صندلي راننده

محل کار همه شرایط را داشت که راننده در پروازهای معمولی خسته نشود. صندلی را می‌توان دور از داشبورد تنظیم کرد، همچنین تنظیماتی برای زاویه شیب وجود داشت.

اتوبوس های قدیمی به فرمان برقی مجهز نبودند اما فرمان این خودرو قطر زیادی داشت که کنترل آن را آسان می کرد. تمام دستگیره ها و سوئیچ های لازم در مکان های مناسب قرار داشتند.

روی داشبورد فقط وسایل ضروری بود. بنابراین، طراحان و مهندسان مطمئن شدند که توجه راننده پراکنده نشود.

آینه ها غیرواقعی بزرگ بودند. آنها برای ابعاد بدن صحبت کردند. بنابراین معلوم شد که دید جاده را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. شیشه جلوی خودرو یک بافل داشت. هر قسمت مجهز به شیشه پاک کن بود. این کار شیشه را تمیز نگه می‌داشت و در رانندگی اختلالی ایجاد نمی‌کرد.

درباره تعمیر و سرویس

شایان ذکر است که این مدل ها عملاً برای رانندگان و مکانیک خودرو مشکلی ایجاد نکردند. این خودرو بر اساس GAZ-53A ساخته شد که قبل از استفاده از آن برای ساخت اتوبوس، آزمایش های زیادی را پشت سر گذاشت. شاسی کارخانه کورگان برای کار در غیاب جاده های آسفالت کاملاً آماده بود.

از آنجایی که مهندسان در آن زمان، با ایجاد یک مدل جدید، سعی کردند خودرویی را به گونه ای بسازند که تا حد امکان متحد شود.قطعات اصلی با مدل های قدیمی، سپس در آن زمان بدون هیچ مشکلی قطعات یدکی لازم را دریافت کردند. اتوبوس KAVZ-685 و طراحی آن به مکانیک این امکان را می دهد که در صورت خرابی به راحتی نقص ها را تشخیص دهد و به همان سرعت روی رفع آن کار کند.

اصلاحات

تغییرات مختلفی بر اساس این مدل ظاهر شد. آنها برای استفاده در بخش هایی از کشور با آب و هوای مختلف ایجاد شده اند. مدل 685C برای رانندگی در مناطق شمالی توسعه یافته است. دمای هوا بسیار پایین در آنجا حاکم بود، بنابراین ماشین به پوست گرمتر، شیشه دوجداره و گرمایش موتور مجهز شد.

مدل های دیگری هم وجود داشت. به عنوان مثال، 685G برای مناطق کوهستانی در نظر گرفته شده بود. برای اینکه خودرو بتواند با خیال راحت تری بر مارپیچ جاده های کوهستانی غلبه کند، اتوبوس به ترمزهای اضافی و کندگیرهای ویژه مجهز شد و کمربند ایمنی در کابین برای مسافران تعبیه شد.

به عنوان نتیجه

برای زمان خود اتوبوس عالی بود. مهندسان کار خوبی کردند. گاهی هنوز هم می توان این خودروها را در جایی در جاده های روستایی دید. آنها هنوز در جایی کار می کنند - کیفیت شوروی به این معنی است.