انواع سیستم تعلیق خودرو، دستگاه و عیب یابی

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:59

مهمترین قسمت ماشین کدام است؟ تقریباً همه رانندگان استدلال می کنند که البته موتور است، زیرا او است که ماشین را به حرکت در می آورد. دیگران از بدن، در مورد انتقال می گویند. اما هیچ کس در مورد تعلیق ماشین نمی گوید. اما این پایه ای است که ماشین روی آن ساخته شده است. این سیستم تعلیق است که ابعاد و ویژگی های کلی بدنه را تعیین می کند. همچنین بر روی موتوری که در یک خودروی خاص نصب می‌شود، تأثیر می‌گذارد.

آویز یک گره مهم و پیچیده است. نیاز به بررسی دقیق دارد.

هدف و وظایف

سیستم تعلیق خودرو (که سیستم تعلیق نیز نامیده می شود) گروهی از قطعات و وسایل جداگانه است که به طور نزدیک با هم کار می کنند. ویژگی اصلی آنها ایجاد یک اتصال الاستیک بین جاده و بدنه خودرو است. تعلیق بار روی جرم فنر را کاهش می دهد. در این مورد، بار در امتداد توزیع می شوددر سراسر ساختار به طور مساوی.

در یک خودروی مدرن، سیستم توصیف شده از گره های زیر تشکیل شده است:

• عناصر الاستیک که سواری نرمی را ارائه می دهند و تأثیر دینامیک عمودی را کاهش می دهند.
• عنصر میرایی. بارهای ارتعاشی را به انرژی حرارتی تبدیل می کند، پویایی حرکت را عادی می کند. یک عنصر راهنما در سیستم تعلیق برای کنترل سینتیک های جانبی و همچنین طولی روی چرخ های متحرک مورد نیاز است.

صرف نظر از نوع و ویژگی های طراحی یک خودروی خاص، سیستم تعلیق خودرو یک وظیفه مشترک دارد. این شامل خنثی کردن ارتعاشات و صداهای ورودی و همچنین صاف کردن ارتعاشاتی است که هنگام حرکت بر روی سطوح ناهموار رخ می دهد. اما بسته به ویژگی های دستگاه، نوع تعلیق متفاوت خواهد بود.

دستگاه

صرف نظر از نوع تعلیق خودرو، از عناصر و قطعات اساسی تشکیل شده است که بدون آنها تصور مکانیزم قابل اجرا مشکل است.

چند مورد اصلی را می توان در بین آنها تشخیص داد:

1. بافر الاستیک که عملکرد یک آنالایزر را انجام می دهد. او برجستگی های جاده را برطرف می کند و تمام اطلاعات مربوط به آنها را به بدن منتقل می کند. ترکیب این گره ها ممکن است شامل عناصر الاستیک مختلفی باشد - فنرها، فنرها، میله های پیچشی. آنها ارتعاشات هنگام رانندگی را صاف می کنند.
2. توزیع قطعات. آنها هم به سیستم تعلیق و هم به بدنه متصل هستند. این امکان انتقال حداکثر تلاش را فراهم می کند. اینها شامل اهرم ها، میله های کراوات و پشت سر هم هستند.
3. کمک فنر که اجازه می دهدمقاومت در برابر عناصر الاستیک دو نوع کمک فنر وجود دارد - دو لوله یا تک لوله. طبقه بندی همچنین این واحدها را به نفت، گاز-نفت و پنوماتیک تقسیم می کند.
4. یک میله نیز در دستگاه تعلیق خودرو وجود دارد. ثبات جانبی را فراهم می کند و بدن را تثبیت می کند. میله بخشی از مجموعه پیچیده ای از تکیه گاه ها و سیستم های اهرمی است که به بدنه متصل شده اند و برای توزیع بار در طول مانورهای مختلف طراحی شده اند.
5. بست ها اتصالات و بوش های پیچ و مهره ای هستند. رایج ترین اتصال دهنده ها بلوک های بی صدا، بلبرینگ ها هستند.

انواع سیستم تعلیق خودرو

تاریخ اولین سیستم ها به گذشته عمیق می رود. این آغاز قرن بیستم است. سپس اولین راه حل ها فقط عملکردهای اتصال را انجام دادند و تمام سینتیک ها به بدن منتقل شدند. اما پس از آزمایش های متعدد، پیشرفت های مختلفی در آهن تجسم یافت که به طور قابل توجهی طراحی را بهبود بخشید و پتانسیل عملیات آینده را افزایش داد. فقط چند نوع از سیستم تعلیق خودرو توانسته اند به دوران مدرن برسند.

McPherson

این سیستم توسط مهندس طراح مشهور ارل مک فرسون توسعه داده شده است. این طرح برای اولین بار 50 سال پیش استفاده شد.

این یک اهرم، قفسه و میله ضد غلت است. این نوع از کامل بودن فاصله زیادی دارد، اما در عین حال مقرون به صرفه و محبوب است - این انتخاب سازندگان برای اکثر خودروهای اقتصادی دیفرانسیل جلو است.

سیستم اهرمی دوگانه

در اینجا بلوک راهنما یک اهرم نیست، بلکه دو اهرم است. این سیستم می تواند مورب یا عرضی یا طولی باشد.

چند پیوند

این طراحی پیشرفته تر است و بنابراین مزایای زیادی دارد. این یک سواری نرم و یکنواخت از ماشین را فراهم می کند و ویژگی های مانور پذیری را بهبود می بخشد. بیشتر اوقات، چنین راه حل هایی در اتومبیل های گران قیمت یافت می شود.

پیوند پیچشی

این سیستم تعلیق خودروهایی است که از نظر طراحی مشابه انواع توصیف شده در بالا است. اما در این نوع به جای فنر از میلگردهای پیچشی استفاده می شود که حتی در ساده ترین طرح، کارایی سیستم را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. نگهداری خود اجزاء آسان‌تر است و می‌توان آن‌ها را به دلخواه و با توجه به وظایفی که باید حل کرد تنظیم کرد.

آویز De Dion

این طراحی که توسط مهندس فرانسوی A. De Dion ساخته شده است، بار روی محور عقب خودرو را کاهش می دهد. ویژگی اصلی آن این است که محفظه دنده اصلی نه روی تیر پل، بلکه روی بدنه ثابت می شود. چنین راه حل هایی در خودروهای چهار چرخ متحرک بیشتر رایج است. در خودروهای سواری، این سیستم تعلیق منع مصرف دارد - فرونشست در زمان شتاب گیری و ترمز امکان پذیر است.

وابسته عقب

این یک نسخه شناخته شده از سیستم تعلیق عقب خودرو است. او در اتحاد جماهیر شوروی بسیار محبوب بود.

تیر در این طرح با فنرها و همچنین بازوهای دنباله دار متصل می شود. با وجود مزایای با هندلینگ عالی و پایداری در حرکت، یک اشکال وجود دارد. این توده قابل توجهی از عقب استتیرها.

طراحی پیوند پیچشی

این ترکیبی از تعلیق وابسته و مستقل است. میله پیچشی به عنوان یک عنصر الاستیک استفاده می شود. یک انتها به بدن ثابت شده است، دیگری - به قسمت متحرک. این طرح به طور گسترده در اکثر خودروهای مقرون به صرفه استفاده می شود، زیرا از نظر هزینه از سیستم وابسته بهتر عمل می کند.

همچنین سیستم تعلیق نیمه مستقل عقب وجود دارد. در این محلول ها از یک عضو متقاطع استفاده می شود که با استفاده از دو بازوی دنباله دار متصل می شود.

تعلیق محور چرخشی

این نوع بر اساس نیم محورها است. لولاها به انتهای آنها متصل می شوند و محورها با لاستیک ها مفصل می شوند. هنگامی که چرخ در حال حرکت است، زاویه 90 درجه نسبت به محور محور خواهد داشت.

تعلیق بازوی عقبی

طرح ها به دو دسته پیچشی و فنری تقسیم می شوند. در میان تفاوت های اصلی، چرخ تقریباً در کنار بدنه قرار دارد. آنها از چنین راه حل هایی در اتومبیل های کوچک و تریلرها استفاده می کنند.

طرح های دنباله دار و جناغی

این سیستم تعلیق خودرو مبتنی بر بازوی عقبی است. این برای تخلیه نیروهای پشتیبانی که بر بدن اعمال می شود طراحی شده است. این نوع تعلیق بسیار سنگین است و آن را در بازار امروزی محبوب نمی کند.

در مورد بازوی عرضی، همه چیز بسیار بهتر است - طراحی با تنظیم خوب و شایسته انعطاف پذیر است. بازوهای پشتیبانی استرس را در نقاط اتصال به سیستم کاهش می دهند.

تعلیق با بازوهای مورب

از نظر ساختاری، بسیار شبیه به طراحی بازوی عقبی است. تفاوت این است که محورهایی که اهرم ها در آنها نوسان می کنند در اینجا هستنددر زوایای تیز هستند چنین انواعی را می توان در محور عقب خودروهای ساخت آلمان یافت. اگر این سیستم تعلیق را با طراحی مقایسه کنیم، جایی که اهرم ها طولی هستند، هنگام چرخش با اهرم های مورب، رول ها پایین تر هستند. این یک امتیاز بزرگ است.

تعلیق دوبل جناغی و بازوی عقب

بر خلاف طرح های تک اهرمی، این نوع دارای دو اهرم در هر محور است. آنها به صورت عرضی یا طولی قرار می گیرند. هنگام اتصال آنها می توان از فنرها، میله های پیچشی یا فنرها استفاده کرد. سیستم تعلیق فشرده است، اما در صورت نیاز به حرکت در جاده‌های بد، نامتعادل است.

تعلیق پنوماتیک و هیدروپنوماتیک

سیستم های جناغی دوبل بیشتر در سیستم تعلیق بادی خودرو استفاده می شود. این یک گزینه گران قیمت محسوب نمی شود، اما راحتی رانندگی را بسیار افزایش می دهد.

نوع پنوماتیک و هیدروپنوماتیک دستگاه های پیچیده ای هستند. اما سواری بسیار نرم، هندلینگ عالی، میرایی ارتعاش پیشرفته را فراهم می کند. سیستم تعلیق بادی خودرو نه تنها با طرح های چند لینک، بلکه با طرح های ساده مانند مک فرسون نیز به خوبی پیش می رود.

سیستم های الکترومغناطیسی

این طراحی حتی پیچیده‌تر است که بر اساس یک موتور الکتریکی است. این سیستم دو مشکل را به طور همزمان حل می کند، جایگزین کمک فنر و عنصر الاستیک. کل مجموعه توسط یک دستگاه میکروکنترلر با سنسور مخصوص کنترل می شود.

تعلیق ایمن است و تغییر حالت توسط آهنرباهای الکتریکی ارائه می شود. این نوع دارای بالا استقیمت تمام شده.

نیمه فعال یا تطبیقی

در اینجا، سیستم تعلیق کاملاً با سطح جاده و سبک رانندگی راننده تنظیم می شود. سطح میرایی را تعیین می کند و به طور مستقل به طور خودکار به حالت عملکرد مورد نظر تنظیم می شود. تنظیمات با آهن ربا یا مایعات الکتریکی انجام می شود.

سیستم‌های تعلیق برای وانت‌ها، کامیون‌ها و خودروهای شاسی بلند

هنگام توسعه کامیون ها، مهندسان از گزینه هایی استفاده می کردند که محورها روی فنرهای عرضی یا طولی قرار می گرفتند. علاوه بر این، برخی از تولید کنندگان این طراحی را تغییر نمی دهند، اگرچه پیشرفت در این زمینه انجام شده است.

در حال حاضر مدل هایی وجود دارد که از زیرانداز کاملاً هیدرولیک استفاده می کنند. یکی از ویژگی های بارز سیستم تعلیق کامیون توصیف شده، پل های ساده ای است که با یک براکت به بدنه متصل شده و با فنر متصل می شود.

در SUVها و همچنین در پیکاپ‌ها، همه چیز پیچیده‌تر است و می‌تواند از یک مدل به مدل دیگر متفاوت باشد. این رویکرد با نیاز به افزایش توانایی بین کشوری توضیح داده می شود. طرح ها بر اساس تعلیق فنری هستند، اگرچه راه حل های فنری نیز وجود دارد.

تشخیص

تشخیص سیستم تعلیق خودرو باید با بلند کردن کاپوت شروع شود:

• در حالی که ماشین کاملاً روی زمین است، وضعیت تکیه گاه های بالایی را بررسی کنید. اول از همه، اینجا مهم است که فاصله بین جام و بدن چقدر است. اگر مساوی یک و نیم سانتی متر باشد، بالش های بالایی باید عوض شوند.
• بعدیماشین تکان خورده است اگر بیش از دو بار تاب بخورد، زمان تعویض دمپرها فرا رسیده است.
• ماشین بلند شده و از کنار به کمک فنرها نگاه می کند. مهم است که هیچ لک روی آنها وجود نداشته باشد.
• بعد ماشین را با یکی از چرخ ها می گیرند و به چپ و راست و بالا و پایین تکان می دهند. در حالت اول، صدای ضربه های میله های فرمان یا انتهای میله در سیستم تعلیق جلویی خودرو شنیده می شود. با کمک یک دستیار می توانید علت ضربه را با جزئیات بیشتری دریابید. باید به خوبی میله فرمان را در دست بگیرید و بفهمید که بازی کجاست - در قفسه فرمان یا در نوک فرمان.
• اگر هنگام تکان دادن چرخ به بالا و پایین صداهای اضافی شنیده می شود، وقت آن است که مفصل توپ را عوض کنید. اما اگر صدا وجود نداشته باشد، این یک واقعیت نیست که توپ مرتب است. بهتر است مطمئن شوید که با مانت کار می کند.
• چرخ در حال چرخش است. این برای اطلاع از وضعیت بلبرینگ چرخ ضروری است. سپس در حالی که فنر را با یک دست نگه داشته اید، چرخ دوباره می چرخد. اگر لرزش داشته باشد، یاتاقان به زودی از کار می افتد.

• بلوک های بی صدا با استفاده از پایه زیر خودرو بررسی می شوند. آنها در جهت طولی و عرضی حرکت می کنند. بازی کمی قابل قبول است، اما نه بیشتر. اگر با هر دو دست اهرم را در نزدیکی مفصل توپ بچرخانید، می توان متوجه ساییدگی شدید مفصل توپ شد - نباید هیچ واکنشی وجود داشته باشد. این عکس العمل ها در هنگام حرکت خودرو نیز محسوس است. هنگام چرخاندن فرمان، صدای تق تق از زیر جلو به گوش می رسد.
• در پایان، نوار ضد رول سیستم تعلیق خودروی VAZ را بررسی می کنند - وضعیت بوش ها مهم است. پایه بین فشار داده می شودساب فریم و تثبیت کننده و سپس پمپ. اگر بوش آسیب ببیند، تثبیت کننده در آن راه می رود. آنها همچنین بررسی می کنند که چگونه تثبیت کننده در اهرم ها ثابت شده است.

تعلیق عقب

فرایند تشخیص این گره مانند حالت اول شروع می شود. در اینجا هیچ بلبرینگی وجود ندارد، بنابراین می توانید بلافاصله با بلبرینگ چرخ شروع کنید. سپس به وضعیت کمک فنرها نگاه کنید. همین.

می توانید برای مدت طولانی منتظر برخی صداها از سیستم تعلیق عقب باشید - به دلیل طراحی ساده و قابل اعتماد، بی صدا است. سایش سیستم تعلیق عقب را فقط می توان با هندلینگ وحشتناک حس کرد.

نتیجه گیری

آویزهای زیادی وجود دارد. همه آنها متفاوت هستند، اما در اکثریت - این مک فرسون است. نحوه تشخیص آن در شرایط گاراژ در بالا توضیح داده شده است. اما بهتر است به احساسات خود اعتماد نکنید، بلکه به سراغ عیب یابی کامپیوتری بروید، زیرا سیستم تعلیق یکی از عناصر اصلی خودرو است.