"ون ترانزیت فورد" (ون ترانزیت فورد): توضیحات، مشخصات

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:58

نسل جدید وانت باری فورد ترانزیت یک خودروی سطح اروپایی است. برگ برنده بدون شک خودرو طیف گسترده ای از مدل ها است: شاسی، اتوبوس با 11 یا 18 صندلی، ترکیبی با 9 صندلی یا ون تمام فلزی. بسته به پیکربندی انتخابی، ون می‌تواند به دیفرانسیل جلو، چهار چرخ یا عقب، دو گزینه فاصله بین دو محور، دو ارتفاع و سه طول مجهز شود. ظرفیت بار برای هر یک از آنها با توجه به خواسته مالک متفاوت است.

تولید

در سال 2012، تولید وانت ترانزیت فورد در تأسیسات کارخانه مشترک فورد سولرز در Yelabuga با استفاده از فناوری SKD آغاز شد. تولید سریال نسل جدید وانت در آگوست 2014 آغاز شد.

این کارخانه طیف وسیعی از وسایل نقلیه را تولید می کند: اتوبوس، ون، شاسی، مینی بوس و یک نسخه کوچکتر از ون. خریداران چیزهای زیادی برای انتخاب دارند.

متاسفانه، در بیشتر موارد، فقط وانت هایی با بدنه متوسط یا کوتاه برای تست درایوهای فورد ترانزیت وانت، به استثنای نسخه های باری و مسافری، صادر می شوند.

موتورهای توربو دیزل 2.2 TDCi در سه نسخه ارائه می شوند: تغییرات فورد ترانزیت وانت با دیفرانسیل جلو یا تمام چرخ محرک مجهز به موتورهای 125 اسب بخاری است. اتوبوس، ون جامبو و شاسی دیفرانسیل عقب با واحدهای 155 یا 135 اسب بخار موجود است.

نکته اصلی حجم است

ظاهر وانت باری جدید فورد ترانزیت عمدتاً به دلیل ملاحظات عملی است: حجم مفید بدنه به دلیل پانل های جانبی عمودی افزایش یافته است. از نظر ابعاد، خودروی به روز شده تا حد امکان به آنالوگ های گران تر نزدیک است - به عنوان مثال مرسدس بنز اسپرینتر و فولکس واگن کرافتر.

افزایش طول با جلوی گرد جبران می شود که مانور دادن در فضاهای تنگ را نیز آسان می کند. در اطراف محیط، ون با پلاستیک مقاوم در برابر ضربه تعبیه شده است تا آسیب ناشی از برخوردهای جزئی به حداقل برسد، و چراغ‌های جلو برای انجام همین کار بالای سپر قرار گرفته‌اند.

محفظه بار دارای چهار پالت یورویی است، در مورد نسخه بدنه بلند وانت ترانزیت فورد، هر پنج. باز شدن درب کشویی نسل قبلی خودروها 1275 میلی متر بود و برای درب جدید به 1300 میلی متر افزایش یافت. درهای عقب به صورت استاندارد 270 درجه باز می شوند.

روی دیواره های بدنه تیغه هایی برای ایمن سازی بار ساخته شده است. پوشش کف تخت از پلاستیک سخت ساخته شده است که برای بارگیری راحت است و شستشوی ماشین را آسان می کند. برای تزیین دیوار از ورق های تخته سه لا استفاده می شود که در صورت خرابی تعویض می شوند.

Electronic

داخل وانت باری عملا مشابه مدل های سواری فورد است و داشبورد و فرمان کاملاً یکسان هستند. صندلی راننده بلند است که برای همه کامیون ها معمول است. تنظیم صندلی در هشت جهت انجام می شود، یک عملکرد گرمایش وجود دارد. فرمان در دسترس و کج حرکت می کند. سیستم صوتی داخلی با USB و بلوتوث.

در مدل های روسی هیچ گزینه ای برای اروپایی ها وجود ندارد - سیستم ناوبری استاندارد، کروز کنترل تطبیقی، سنسور فشار تایر. در عین حال، ون ها مجهز به سیستم ترمز ضد قفل، چراغ های جلو تطبیقی، سیستم تثبیت کننده واژگونی، کروز کنترل و سیستم هشدار خروج از خط هستند.

تعداد طاقچه ها و کشوها در کابین وانت فورد ترانزیت حتی برای وسایل نقلیه تجاری نیز زیاد است: چندین کانتینر در پانل جلویی، یک دریچه با سوکت 12 ولت در بالای ابزار، محفظه های بطری وجود دارد. در کنار راننده، درها - دو جیب، زیر سقف - قفسه ها، زیر صندلی سمت راست - یک جعبه بعدی. ردیف جلو برای سه نفر طراحی شده است، در حالی که مسافر متوسط فضای کافی برای اقامت راحت دارد. اهرم تعویض دنده از پانل جلویی بیرون نمی زند.

مشخصات

افزایش ابعاد خودرو در حال حرکت احساس می شود. حسگرهای پارکینگ رانندگی، دید خوب و آینه های دوبخشی را به طور قابل توجهی ساده می کند. دایره چرخش تغییر نکرده است - 11.9 متر، برای یک ون با کوچکترطول پایه - 10.8 متر.

کنترل‌ها با خودروهای فورد تفاوتی ندارند: فرمان پاسخگو، ترمزهای کارآمد، حرکت کلاچ متوسط. فضای پای چپ زیاد است اما بهتر از مدل‌های قدیمی تر Transit است.

به رانندگان روسی فقط یک موتور 2.2 لیتری Duratorq دیزلی ارائه می شود که به وانت فورد ترانزیت از نسل قبلی به ارث رسیده است. نسخه‌های دیفرانسیل جلو و چهار چرخ متحرک به یک اصلاح 125 اسب بخاری، اتوبوس‌ها - 135 اسب بخار، وانت‌های دیفرانسیل عقب و شاسی - یک واحد 155 اسب بخاری مجهز شده‌اند.

وانت مجهز به موتور 125 اسب بخاری دینامیک شتاب چندانی ندارد. خودرویی که بار سبکی دارد، به لطف گشتاور 350 نیوتن متری، به راحتی در دنده های بالا سرعت می گیرد، حتی اگر دنده ها حتی برای یک ون بسیار بلند هستند. ادعای اصلی در مورد مشخصات فنی "فورد-ترانزیت-ون" سر و صدای بیش از حد حتی هنگام کار بر روی ابعاد کوچک است.

ترکیب

مزیت Ford-Transit-Van طیف وسیعی از تغییرات است: یک اتوبوس برای 11 یا 18 صندلی، یک ون تمام فلزی، یک شاسی و یک ترکیب 9 نفره. بسته به نسخه انتخابی، خودرو به عقب، جلو یا تمام چرخ متحرک مجهز است. این ون در دو فاصله بین دو محور، سه طول بدنه، دو ارتفاع با گزینه‌های بار قابل حمل ارائه می‌شود.

همکاری احتمالی بین فورد سلرز و بدنسازان مستقل برای شاسی و اتوبوس برای قادر ساختن نمایندگی ها برای عرضه مدل های ترانزیت در آیندهبا بدنه های تخصصی به صورت تمام شده.

قیمت

نسخه به روز شده وانت ترانزیت فورد تا حدودی ارزان تر از مدل قبلی است. حداقل هزینه یک خودرو از 1،255،000 روبل شروع می شود - با مبلغ مشابه می توانید پژو باکسر، فیات دوکاتو و رنو مستر را خریداری کنید. فاصله سرویس و همچنین هزینه تعمیر و نگهداری بدون تغییر باقی ماند: یک سال یا 20 هزار کیلومتر. طیف گسترده ای از تغییرات و گارانتی دو ساله بدون محدودیت مسافت پیموده شده - در پس زمینه خودروهای مشابه، وانت ترانزیت فورد برای علاقه مندان به خودرو جذاب به نظر می رسد.

نسخه مینی

نسخه جمع و جور فورد ترانزیت به یک مدل سفارشی ترانزیت جداگانه و یک مینی ون سفارشی Tourneo مشابه تبدیل شد. با وجود این واقعیت که نسخه مینی بر روی همان پلتفرم ساخته شده است، اما از نظر ویژگی ها و ظاهر تفاوت قابل توجهی با برادر بزرگتر خود دارد. هر دو مدل مجهز به موتور دیزلی 125 اسب بخاری هستند و از نظر دینامیک چیزی کمتر از ون ترانزیت ندارند، اما کنترل بهتر و مانور بیشتری دارند.