API SL CF: رمزگشایی. طبقه بندی روغن موتور روغن موتور پیشنهادی

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:58

عملکرد اصلی روغن موتور خودرو اطمینان از عملکرد صحیح موتور احتراق داخلی (ICE) است. در عین حال، ویژگی اصلی آنها تشکیل یک فیلم محافظ بر روی سطوح مالشی فلزی قطعات واحد قدرت به منظور کاهش اصطکاک است. مهم است که ویسکوزیته روانکار را در نظر بگیرید، زیرا این یکی از عوامل اصلی در انتخاب روغن است. و برای این باید رمزگشایی API، SL، CF را درک کنید.

عدم وجود یک لایه روان کننده بین سطوح فلزی مالشی منجر به افزایش نیروی اصطکاک و در نتیجه دما می شود که می تواند به اوج ذوب فلز برسد (حتی چنین فرآیند جوشکاری بر این اساس وجود دارد، اما این دیگر موضوع این مقاله نیست).

در نهایت، با این واقعیت به پایان می رسد که همه گره ها گیر کرده اند و گروه پیستون در حال از دست دادن کارایی خود است. همچنین آسیب های دیگر را نمی توان رد کرد.ناشی از گرمای بیش از حد و گیر کردن قطعات.

استاندارد API. در مورد چیست؟

موسسه سوخت آمریکا یا موسسه نفت آمریکا در سال 1969 یک سیستم طبقه بندی روغن موتور - API را توسعه داد. در عین حال، شایان ذکر است که آن دسته از موادی که برای گیربکس ها و گیربکس های اتوماتیک طراحی شده اند در این نوع شناسی قرار نمی گیرند. این مسئولیت بر عهده خود سازندگان خودرو است.

اما در واقع منظور از CF و SL از API چیست؟ روان کننده هایی که با این طبقه بندی مطابقت دارند مقاومت در برابر سایش واحد قدرت وسایل نقلیه را افزایش می دهند. اما علاوه بر این، خطر خرابی آن را در حین کار نیز کاهش می دهند. علاوه بر این، استفاده از روغن باکیفیت می تواند مصرف سوخت را کاهش دهد، عملکرد رانندگی را بهبود بخشد و صداهای اضافی در موتور را نیز حذف کند.

یکی از مزایای اصلی روانکاری با کیفیت بالا، اطمینان از پایداری واحد قدرت در دمای منفی محیط است. یکی دیگر از کیفیت های به همان اندازه مهم کاهش انتشارات مضر است.

نیاز به برچسب زدن

چرا همه این روغن ها در واقع علامت گذاری شده اند؟ خوب، اولا، نوع خاصی از موتور یا مجموعه انتقال نیاز به "روغنکاری" خاص خود دارد. ثانیاً، شرایط کار مواد و سایر عوامل باید در نظر گرفته شود (در رمزگشایی API، SL، CF، همه اینها در نظر گرفته می شود)، که فعلاً روی آنها تمرکز نمی کنیم.

در مجموعه نامفهوم در ابتداظاهر حروف و اعدادی که روی ظرف با ترکیب بندی چاپ شده است دقیقاً کل موضوع است. یعنی این امکان استفاده از یک یا دیگر روغن را برای موتور یا گیربکس تعیین می کند. و از آنجایی که یک شاخص مهم برای هر روغن ویسکوزیته است، علامت گذاری به شما امکان می دهد کلاس و درجه این پارامتر را بسته به ویژگی ها تعیین کنید.

در نگاه اول، به نظر می رسد که همه چیز هنوز گیج کننده تر است، با این حال، اگر متوجه شده باشید که همه این حروف و اعداد دقیقاً به چه معنا هستند، پس تصویر کلی در حال ظهور است.

رمزگشایی نمادهای علامت گذاری

روانکارهای موتور از تولیدکنندگان مختلف در حال حاضر در بازار موجود است. در میان آنها کسانی هستند که شهرت جهانی و کیفیت مربوطه دارند، در حالی که دیگران کمتر شناخته شده هستند، اما آنها نمی توانند گزینه بدتری ارائه دهند. متأسفانه ممکن است یک «خودساخته» نیز وجود داشته باشد و نه تنها هزینه کمی داشته باشد، بلکه کیفیت آن نیز در همین حد است. بنابراین، به دنبال ارزانی نباشید، در نتیجه هزینه ها فقط افزایش می یابد.

قبل از خرید این یا آن روانکار، باید برچسب با علامت گذاری روغن موتور را به دقت مطالعه کنید. به عنوان یک قاعده، شامل تمام اطلاعات ضروری از ماهیت زیر است:

• title;
• تهیه کننده;
• پایه استفاده شده - ارگانیک، مصنوعی یا نیمه مصنوعی؛
• کیفیت و هدف روغن طبق استاندارد API؛
• مقادیر ویسکوزیته بر اساس طبقه بندی SAE؛
• تاریخ ساخت؛
• شماره دسته.

با انتخاب سازنده و نام روغن موتور معمولا اینطور نیستباید مشکلاتی وجود داشته باشد - تبلیغات و توصیه های متخصصان به عنوان یک عامل تعیین کننده عمل می کند. شماره دسته و تاریخ تولید نشان دهنده مناسب بودن فرمولاسیون است.

اگرچه روان کننده محصول فاسد شدنی نیست، با این وجود باید از استفاده بیشتر از محصول تاریخ مصرف گذشته خودداری کنید.

طبقه بندی روغن موتور API

نوع شناسی پارامترهایی مانند نوع واحد نیرو، از جمله نحوه عملکرد آن، و همچنین سال ساخت، شرایط استفاده و ویژگی های عملیاتی را در نظر می گیرد. طبق استاندارد، همه روغن ها به دو گروه اصلی با نام مربوطه تقسیم می شوند:

1. دسته "S" (یا خدمات) شامل روغن هایی است که برای استفاده با موتورهای بنزینی طراحی شده اند.
2. دسته دیگر - "C" (تجاری به روشی دیگر) مربوط به روان کننده هایی است که برای واحدهای نیروگاه دیزلی، از جمله تجهیزات راه سازی و ماشین های کشاورزی مرتبط هستند.

در همان زمان، هر کلاس علامت گذاری طبق سیستم API از دو حرف الفبای لاتین تشکیل شده است. اولین مورد فقط نشان دهنده تعلق به یک موتور خاص است، بسته به "قدرت" آن - بنزین یا سوخت دیزل.

در مورد حرف دوم در API SL و CF، سطح کیفیت عملکرد را نشان می دهد. و مشخصاً هر چه دورتر قرار گیرد، خواص روغن بهتر است.

مواد مصرفی برای واحدهای انتقالبا حرف "G" نشان داده شده است.

Performance S

در مجموع، طبق حروف الفبای لاتین از A تا N (به جز I و K) 12 کلاس در این دسته وجود دارد:

1. A - این نوع روغن با سایرین متفاوت است زیرا مجاز به استفاده از آنها نه تنها در موتورهای بنزینی، بلکه در واحدهای قدرت دیزل نیز می باشد. فقط این گروه آنقدر قدیمی است که امروزه عملاً از آن استفاده نمی شود. قبلاً برای حفاظت باکیفیت قطعات نیازی به افزودنی نبود، بنابراین روغن SA API در زمان خود به طور گسترده استفاده می شد.
2. B - روان کننده برای موتورهای کم قدرت. اما از آنجایی که از یاتاقان ها در برابر سایش، اکسیداسیون و خوردگی محافظت کافی نمی کند، در موتورهای مدرن منع مصرف دارد. به جز زمانی که در خود دستورالعمل ها نوشته شده باشد.
3. C - این مارک روغن از سال 1964 تا 1967 در بین خودروهای سبک و سنگین محبوب بود. مواد مصرفی را می توان روی ماشین های قدیمی استفاده کرد.
4. D - این نوع روان کننده برای موتورهای بنزینی تا سال 1968 خودروها و کامیون ها مرتبط بود. همچنین یک دسته منسوخ در نظر گرفته می شود.
5. E - این نام تجاری برای تمام واحدهای قدرتی که پس از سال 1972 تولید شده اند مناسب است.
6. F - با توجه به مشخصات روغن موتور API، این کلاس نیز منسوخ شده است. چنین گریسی را می توان بعد از "تولد" در سال 1980 در موتورها ریخت.
7. G - این روغن ها برای خودروهایی که زودتر از سال 1989 عرضه نمی شوند قابل استفاده هستند. در حال حاضر مواد افزودنی وجود دارد که محافظت در برابر خوردگی را فراهم می کندفرآیند و زنگ زدگی.
8. H بهترین گزینه برای موتورهای تولید شده از سال 1994 به بعد است. این روغن در برابر خوردگی، رسوبات کربن، اکسیداسیون و سایش مقاوم است. این نه تنها برای اتومبیل ها، مینی بوس ها، بلکه برای کامیون ها نیز مرتبط است. فقط تأییدیه های سازنده باید رعایت شود (آنها در دفترچه راهنمای دستورالعمل نشان داده شده اند).
9. J - این روغن ها عمدتاً برای موتورهای تولید شده پس از سال 1996 در رابطه با اتومبیل ها، اتومبیل های اسپرت، مینی بوس ها، کامیون های کوچک در نظر گرفته شده اند. این روغن در فصل زمستان کاملاً خواص خود را حفظ می کند، اما با استفاده از آن، مقدار کمی دوده تشکیل می شود.
10. L - روغن موتور SL یکی از بهترین گزینه ها برای اکثر خودروهای ساخته شده در هزاره جدید است. این ماده سازگار با محیط زیست و صرفه جویی در مصرف انرژی است. این برای پیشرانه های چند سوپاپ، بدون سوخت و توربوشارژ کاربرد دارد.
11. M - این کلاس در تاریخ 2004-30-11 تصویب شد و برای موتورهای بنزینی که در حال حاضر در حال تولید هستند در نظر گرفته شده است. این گزینه بهتر از API SL است. این روغن در برابر اکسیداسیون و سایش اولیه محافظت می کند. علاوه بر این، خواص خود را در دماهای پایین حفظ می کند.
12. N - تاریخ تصویب 01.10.2010. این روان کننده حاوی مقدار محدودی فسفر است. این به طور کامل با بسیاری از سیستم های مدرن که قادر به خنثی کردن اگزوز هستند سازگار است. روغن نوعی صرفه جویی در انرژی است.

این طبقه بندی در سراسر جهان گسترده است.

دسته‌های منسوخ شده که عملاً دیگر استفاده نمی‌شوند (به استثنای موارد نادر) شامل روغن‌هایی با حروف لاتین از A تا H است.

کلاس C - گزینه های دیزل

این دسته شامل روان کننده هایی است که قبلاً علامت متفاوتی دارند - C:

1. A. گریس CA به طور انحصاری در موتورهای دیزلی با بار سبک استفاده می شد. این نیز یک گزینه مرتبط برای خودروهای دست دوم قدیمی است.
2. B. کلاس CB نیز مدت ها پیش - در سال 1949 - به کار گرفته شد و نسخه بهبود یافته ای از CA API بود.
3. C. تاریخ ظهور دسته CC سال 1961 است. این شامل آن دسته از فرآورده های نفتی است که می توان آنها را در واحدهای نیرو با بار متوسط ریخت.
4. D. کلاس CD از سال 1955 وارد خدمت شد. چنین روغنی در رابطه با ماشین آلات کشاورزی - تراکتورها، کمباین ها کاربرد وسیعی پیدا کرده است.
5. E. روغن های کلاس CE برای موتورهای دیزلی از سال 1983 به بعد قابل استفاده هستند. این یک گزینه واقعی برای استفاده در موتورهای توربوشارژ بسیار قدرتمند است، جایی که فشار کاری به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
6. F-4. دسته CF-4 شامل روان کننده هایی است که می توانند در پیشرانه های دیزلی چهار زمانه از سال 1994 به بعد استفاده شوند. چنین روغنی را می توان در موتورهای بنزینی نیز ریخت، اگر دستورالعمل مخالفی در کتابچه راهنمای خودرو وجود نداشته باشد.
7. F-2. روغن کلاس API CF 2 برای موتورهای احتراق داخلی دو زمانه با بار بالا طراحی شده است که در شرایط کاری دشوار با دیزل کار می کنند.
8. G-4. با توجه به قبلااستاندارد آشنای API، دسته CG-4 22 سال پیش معرفی شد. چنین روغنی را می توان با موتورهای پر بار پر کرد که در آن از سوختی با محتوای گوگرد بیش از 0.05٪ استفاده می شود. در عین حال، این ماده در مواردی که الزامات خاصی برای کیفیت سوخت وجود ندارد (غلظت گوگرد در حال حاضر می تواند به 0.5٪ برسد) مرتبط است. در هر صورت این روان کننده به جلوگیری از سایش شدید قطعات موتور و همچنین دوده کمک می کند.
9. H-4. رده CH-4 در 1998-01-12 به توده ها معرفی شد. روغن بهترین گزینه برای استفاده در موتورهایی است که در حالت سرعت بالا کار می کنند، زیرا شرایط لازم برای محتوای مواد سمی در اگزوز را برآورده می کند. ترکیب مواد مصرفی حاوی افزودنی های خاصی است که از تشکیل رسوبات کربن جلوگیری می کند و محافظت مناسبی در برابر سایش ایجاد می کند.
10. I-4. کلاس عملکرد روغن موتور CI-4 15 سال پیش معرفی شد. چنین روانکاری در موتورهای مدرن صرف نظر از نوع تزریق سوخت، از جمله نوع تقویت، استفاده می شود. و همه به لطف محتوای مواد افزودنی مواد شوینده پراکنده. در نتیجه، روغن در برابر اکسیداسیون حرارتی مقاوم است و همچنین دارای خواص پراکندگی عالی است. در حین کار، میزان دود کاهش می یابد. روغن با رسیدن به دمای 370 درجه سانتیگراد شروع به تبخیر می کند. از نظر روانی گریس برای استفاده در سرمای شدید مناسب است.
11. I-4 PLUS. گریس CI-4 PLUS عملکرد کمی بهبود یافته است - دوده بسیار کمی تشکیل می شود، بد تبخیر می شود و عملاً تحت دمای بالا در معرض اکسیداسیون نیست. علاوه بر این، در طولروان کننده تولید تا 17 آزمایش را پشت سر گذاشت.
12. J-4. این روغن موتور توصیه شده برای اکثر موتورها است، زیرا کلاس CJ-4 را می توان بدون اغراق یک ماده مصرفی مدرن نامید، اگرچه حدود 13 سال پیش معرفی شد - 2006-01-10. روغن کاری الزاماتی را برآورده می کند که بر اساس آن موتورها در سال 2007 تولید شدند. در عین حال، محدودیت های خاصی وجود دارد: محتوای خاکستر نباید از 1٪ تجاوز کند، غلظت گوگرد - بیش از 0.4٪، محتوای فسفر - کمتر از 0.12٪. این روغن ها را می توان در بسیاری از نیروگاه های مدرن پر کرد، زیرا آنها کاملاً با استانداردهای زیست محیطی معرفی شده مطابقت دارند.

اعداد قبلاً در علامت گذاری روغن موتور در اینجا نشان داده شده اند (معمولاً 2 یا 4).

این نشان می دهد که این روغن ها به ترتیب برای موتورهای 2 زمانه یا 4 زمانه مناسب هستند.

نوع عمومی

همچنین طبق API طبقه بندی جداگانه ای از روغن های موتور وجود دارد که نه تنها برای موتورهای بنزینی، بلکه برای واحدهای نیرو که با سوخت دیزل کار می کنند نیز مناسب است. در این حالت ، به این روان کننده ها به طور همزمان دو نوع اختصاص داده می شود و در علامت گذاری با علامت "/" (اسلش) از هم جدا می شوند. مثال بارز این:

• API SJ/CF-4.
• API SL/CF.
• API SM/CF.

در این مورد، در وهله اول نشانه ای از کاربرد ارجح تر از دیدگاه سازنده وجود دارد. از مثال‌های بالا، می‌توان نتیجه گرفت که کاربرد اصلی روغن‌های موتور عمدتاً به نیروی بنزین مربوط می‌شودسنگدانه ها در عین حال، هیچ منع مصرفی برای موتورهای دیزل وجود ندارد.

اجازه دهید روغن API SL/CF را به عنوان مثال در نظر بگیریم. حرف اول (S) نشان دهنده تعلق به موتورهای بنزینی است، حرف دوم (L) به کلاس کیفیت مطلوب برای وسایل نقلیه اشاره دارد. صادر شده از سال 2001.

حالا اجازه دهید بعد از اسلش ("/") به قسمت دوم رمزگشایی SL CF API بپردازیم. در اینجا، سازنده امکان استفاده از روغن در موتورهای دیزل را فراهم می کند. همانطور که با حرف C مشخص می شود. بعد از آن نشانگر F آمده است که نشان دهنده استفاده از SUV های تولید شده از سال 1994 است.

مصرف سوخت

بسیاری از هموطنان با تبلیغاتی احاطه شده بودند که مصرف کنندگان را با روغن های کم مصرف آشنا می کند. علاوه بر این، اکثر خودروسازان این روان کننده های خاص را برای استفاده انبوه توصیه می کنند. علاوه بر این، با توجه به اطمینان خود تولید کنندگان این روغن موتورها، محصولات آنها در مصرف سوخت صرفه جویی می کنند و به طور همزمان منابع واحد قدرت را افزایش می دهند.

این گونه روغن ها با ویسکوزیته کم مشخص می شوند و فرقی نمی کند در چه حالتی - سرد یا گرم. حداقل، مطمئناً می توان به ادعاهای تبلیغاتی اعتماد کرد: آزمایش ها در واقع نشان می دهند که ویسکوزیته کاهش یافته در کل محدوده دما حفظ می شود. یعنی در واقع روغن موتور توصیه شده ای است که می توان در بسیاری از موتورهای مدرن ریخت.

در مورد مصرف سوخت، شکی در آن نیست، زیرا قوام مایع استنیازی به تلاش زیادی از موتور و پمپ روغن ندارد. همچنین به لطف این کیفیت، هزینه های مربوط به جابجایی فیلم روغن در یاتاقان های اصلی و شاتون از جمله یاتاقان های میل بادامک کاهش می یابد. چنین ترکیبی با سرعت بیشتری توسط حلقه های خراش دهنده روغن از سیلندرها تخلیه می شود.

تفاوت روغن موتورهای بنزینی و دیزلی

از یک طرف، به نظر می رسد که هیچ تفاوتی وجود ندارد که چه چیزی را در یک موتور دیزل ریخته شود - API CJ-4 یا API SN. بسیاری از رانندگان این کار را انجام می دهند. اما در واقعیت، بیهوده نیست که چنین علامت هایی برای روغن موتور API - SL و CF وجود دارد. که به صورت جداگانه برای این نوع واحدهای قدرت (به استثنای گزینه های مختلط) اعمال می شود. به عبارت دیگر، با توجه به مشخصات API، روغن هایی با علامت C فقط باید در موتورهای دیزل ریخته شود و حرف S نشان دهنده تعلق به موتورهای بنزینی است.

این عمدتاً به این دلیل است که موتورهای مدرن بسته به نوع سوخت شرایط عملکرد بسیار متفاوتی دارند. البته، گزینه های روغن جهانی در فروش وجود دارد که برای هر دو نوع موتور (API SM / CF و غیره) مرتبط است. فقط باید در نظر داشت که چنین روان کننده هایی از نظر کیفیت پایین تر از همتایان تخصصی هستند.

نکات مفید

چگونه روغن موتور خودرو را انتخاب کنیم؟ قبل از اینکه با این سوال متحیر شوید، باید مشخصات فنی وسیله نقلیه خود را به خوبی بشناسید. به چه چیزی توجه کنیم؟ اول از همه به یاد داشته باشید که نباید کیفیت روغن موتور را فقط بر اساس آن قضاوت کنیدثبات.

حتی ممکن است رنگ بسته به مواد افزودنی تغییر کند. علاوه بر این، وجود این افزودنی ها به نحوی خاص بر خواص محصول نهایی روغن تأثیر می گذارد. بله، برخی از خواص را می توان به طور قابل توجهی بهبود بخشید، اما دوباره به قیمت کیفیت های دیگر.

اگر روان کننده تیره شد، این نشان دهنده کیفیت عالی تمیز کنندگی آن است. اما در نتیجه احتراق ناقص سوخت محصولات را کاملاً حفظ می کند.

همچنین باید تعدادی از نکات مفید دیگر را همیشه در نظر داشته باشید:

1. API SL CF اجازه نمی دهد روغن های پایه های مختلف با هم مخلوط شوند.
2. در صورت لزوم، روغن مصرفی را تعویض کنید، ابتدا موتور را بشویید.
3. در حال حاضر، تعداد زیادی محصولات تقلبی با کیفیت بدیهی پایین در بازار وجود دارد. اگرچه ارزان هستند، اما هیچ کس نمی تواند تضمینی در مورد کیفیت و تأثیر آنها بر واحد برق بدهد. بهتر است روغن را از تولیدکنندگان یا نمایندگان رسمی آنها خریداری کنید.

موتورهای مدرن نسبت به فرآورده های نفتی بسیار حساس هستند. بنابراین، انتخاب روغن ها باید با مسئولیت کامل انجام شود.

هشدار مهم

همچنین باید در نظر داشت که کلاس‌های روغن API که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته‌اند، سازگار هستند. به عبارت دیگر، هر دسته بعدی با الزامات قبلی همپوشانی دارد و روغن را می توان در موتورهایی که برای گریس منسوخ طراحی شده اند ریخت.

برای کسانی که علاقه مند به رمزگشایی هستندAPI، SL، CF، شایان ذکر است که استاندارد دارای ویژگی هایی است که بهترین تأثیر را بر وضعیت موتورهای قدیمی ندارد. واقعیت این است که در روغن های مدرن، عدد پایه کاهش می یابد، به خصوص برای روان کننده هایی با درجه ویسکوزیته پایین.

موتورهای با گازهای پرتاب کننده در حین کار با سوخت با کیفیت متوسط به روغن های قلیایی بالا نیاز دارند.

بدون شک روانکاری مدرن بیشترین تأثیر را بر عملکرد واحدهای نیرو دارد. اما باز هم، این فقط در مورد طرح های جدید صدق می کند و مطمئناً روغنی برای خودروهای قدیمی نیست. واضح است که انتخاب این گزینه برای موتورهایی که قبلاً بیشتر منابع را روی مواد قدیمی کار کرده اند، ارزش ندارد.

دیگر امکان افزایش طول عمر وجود ندارد و این یک واقعیت است! علاوه بر این، هزینه عملیات به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت.