ZIL-130 (دیزل) - افسانه صنعت کامیون شوروی

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:59

همانطور که ممکن است از عنوان حدس بزنید، این مقاله بر روی یک خودروی بسیار جالب تمرکز دارد که در زمان وجود اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است. چرا این خودرو یک افسانه محسوب می شود؟ بیایید سعی کنیم آن را با هم بفهمیم.

سفر به تاریخ

ابتدا باید به صفحات تاریخ که حاوی اطلاعات اولیه در مورد مدل ZIL-130 است فرو بروید. تولید کامیون های کمپرسی مدل 130 متعلق به کارخانه اتومبیل سازی ماشین سازی Mytishchi واقع در منطقه مسکو است. اولین خودرو در سال 1962 از خط مونتاژ کارخانه لیخاچف خارج شد. طلوع تولید کامیون های متوسط ZIL-130 بود. دیزل، بنزین، گاز قبلاً به طور گسترده ای به عنوان سوخت در آن زمان استفاده می شد. علاوه بر این، تولید این مدل از ماشین‌ها بر روی شرایط عملیاتی مختلف متمرکز بود.

این شرکت کامیون‌هایی تولید کرد که می‌توانستند حتی در آب و هوای سخت، جایی که دما به منفی ۶۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، کار کنند. با این حال، بیشتر تولید بودتمرکز بر تولید اتومبیل برای استفاده در کشاورزی در آب و هوای معتدل. این مدل ها مجهز به واحدهای دیزلی بودند و اغلب با نام ZIL-130 (دیزل) "Kolkhoznik" شناخته می شدند. همچنین، تولید شامل چندین نوع مدل برای استفاده در کشورهای دارای آب و هوای گرمسیری بود.

هدف اصلی خودروهای ZIL حمل و نقل محموله های با تناژ متوسط در حین ساخت و ساز، تعمیر راه و کارهای دیگر است.

مزایای کلیدی

تاریخ نشان می دهد که خودروی ZIL سال ها تولید می شد و به مناطق و کشورهای مختلف تحویل می شد. چطور می شود این را توضیح داد؟ اول از همه، مزایای اصلی که باعث شد در آن زمان موقعیت پیشرو در بازار را اشغال کند، افزایش قابلیت اطمینان، قدرت مکانیسم های اصلی و تحمل خطا مدل ZIL-130 (دیزل) است. ویژگی های کمپرسی به گونه ای بود که در آن زمان پیشرفته به شمار می رفت و به عنوان معیاری برای رقبای خارجی عمل می کرد.

درباره ویژگی ها بیشتر بخوانید

با توجه به این برند کامیون، نمی توان ویژگی ها و ویژگی های کاربردی ZIL-130 را نادیده گرفت. گازوئیل، بنزین و گاز همانطور که در بالا ذکر شد می توانند به عنوان سوخت برای کارکرد موتور استفاده شوند. با این حال، واحدهایی وجود داشتند که می توانستند هم با بنزین و هم با گاز طبیعی فشرده کار کنند.

بیشتر تغییرات ZIL-130 به یک موتور 8 سیلندر خنک کننده مایع مجهز شده بودند. طرحسیلندرها حالت V شکل داشتند، به همین دلیل قدرت موتور (تا 150 اسب بخار) و ظرفیت حمل خود خودرو به طور قابل توجهی افزایش یافت.

با این حال، در برخی موارد، این قدرت بیش از حد بود، بنابراین، از اواسط دهه 70، موتورهای 6 سیلندر بنزینی به طور گسترده ای در تولید برای افزایش راندمان استفاده شدند که قدرت آنها به 110 اسب بخار رسید. s.

موتورهای مدل های صادراتی ZIL-130 از جذابیت خاصی برخوردار هستند. دیزل در زمان شوروی به ندرت مورد استفاده قرار می گرفت، در حالی که کشورهای خارجی عمدتاً بر استفاده از سوخت دیزل برای کامیون ها متمرکز بودند. بنابراین، نسخه های صادراتی می توانند به سه نوع موتور مجهز شوند: Perkins 6.345 (8 سیلندر، 140 اسب بخار)، Valmet 411BS (4 سیلندر، 125 اسب بخار) و Leyland 0.400 (6 سیلندر، 135 اسب بخار).

گیربکس، سیستم الکتریکی، سیستم ترمز

همه پیکربندی ها دیفرانسیل عقب بودند. برای کنترل این خودرو از گیربکس 5 سرعته دستی استفاده شده است. ZIL-130 (دیزل)، مانند سایر اصلاحات، مجهز به یک سیستم الکتریکی 12 ولتی تک سیم، متشکل از یک باتری 90 Ah و یک دینام بود. این وسیله نقلیه مجهز به سیستم ترمز پنوماتیکی است که روی همه چرخ ها نصب شده است.