بهترین کراس اوورهای دیفرانسیل جلو: نمای کلی، مشخصات، مزایا و معایب

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:59

یک SUV قدرتمند تمام چرخ محرک برای استفاده روزانه در مناطق شهری هنوز مورد توجه مقامات دولتی و بزرگان است. شهروندان عادی کراس اوورها را به رانندگی در جاده های بد ترجیح می دهند. به طور طبیعی، monoprivodnye. اگر کراس اوورهای دیفرانسیل جلو از نظر توانایی در کراس کانتری نسبت به همتایان چهار چرخ محرک پایین نیستند و به راحتی بر محدودیت ها و پرایمرهای بالا غلبه می کنند، چرا باید برای زنگ ها و سوت های همه جانبه هزینه پرداخت کنید، و اگر هنوز باید وارد گل و لای شوید. ، پس موضوع با یک تماس کامیون پایان می یابد؟ کافی است فاصله خوبی از زمین داشته باشید و قهرمان نباشید.

مزایای کراس اوورهای دیفرانسیل جلو

کراس اوورهای Monodrive دارای ویژگی های زیر هستند:

1. سهولت کنترل در شرایط شدید. دیفرانسیل جلو حتی با فشار دادن پدال گاز روی زمین، جهت حرکت را اصلاح می کند. رانندگی با خودروی دیفرانسیل عقب به خصوص در برف، یخبندان و باران شدید دشوارتر است و راننده بی‌تجربه است.
2. بزرگقدرت و کارایی در مقایسه با کراس اوورهای دیفرانسیل عقب. دومی اغلب به یک دنده هیپووئید مجهز می شوند که برای کار کردن به روغن خاصی نیاز دارد.
3. عدم وجود میل کاردان در کراس اوورهای دیفرانسیل جلو همه برندها، امکان آسیب دیدگی را از بین می برد و قابلیت کراس کانتری خودرو را افزایش می دهد. همه شاسی بلندهای چهار چرخ متحرک نمی توانند این را به رخ بکشند.
4. حجم باک بنزین و صندوق عقب در کراس اوورهای دیفرانسیل جلو به دلیل نداشتن محور عقب افزایش یافته است. SUV ها نه تنها ابعاد بزرگی دارند، بلکه فضای داخلی جادار نیز دارند.

عیوب

1. مشکلات احتمالی تعمیر مرتبط با چیدمان متراکم قطعات زیر کاپوت. بساک های کراس اوورهای دیفرانسیل جلو کاملا شکننده هستند و نقطه ضعفی هستند. سرویس منظم، قابلیت اطمینان و عمر طولانی سیستم تعلیق جلو را تضمین می کند.
2. کاهش توانایی عبور و مرور و کنترل خودرو در بار زیاد. هنگام تخلیه، بیشتر وزن ماشین روی محور جلو است، اما بارگذاری سنگین باعث کاهش کشش می شود. به همین دلیل بهتر است در هوای بد و خارج از جاده سبک سفر کنید.

تفاوت بین خودروی دیفرانسیل جلو و کراس اوور چیست؟

مدل های کراس اوور مدرن با کتیبه 4WD مشخص شده اند، اما همیشه به معنای چهار چرخ متحرک نیست. این نشان دهنده محور محرک - جلو یا عقب است. جفت چرخ دوم به طور موقت وصل شده و خودرو را به یک مدل تمام چرخ متحرک تبدیل می کند. در واقع همه کراس اوورها و SUV هابه دو دسته دیفرانسیل جلو و دیفرانسیل عقب تقسیم می شود.

برای هر دو نوع خودرو، یک نقطه ضعف مشخص است - نیاز به تعویض سیستم چهارچرخ محرک در حین رانندگی و لغزش ناشی از آن. مسیر تحت پوشش چرخ ها تحت تأثیر عوامل زیادی است که از جمله آنها می توان به بارش و وضعیت مسیر اشاره کرد. در حالت تمام چرخ متحرک، یک کوپلینگ سفت و سخت بین محورها وجود دارد که به دلیل آن، در لحظه فعال شدن، برخی از چرخ ها شروع به لیز خوردن می کنند.

تغییر رانندگی در یک جاده لغزنده می تواند باعث شود کنترل خود را از دست داده و از کنار جاده خارج شوید. حالت چهار چرخ متحرک نیز بار بیشتری را روی گیربکس وارد می کند. برای جلوگیری از چنین عواقبی، خودروهای شاسی بلند با چهار چرخ متحرک دائمی تولید می‌شوند.

با این حال، هر ماشینی ایراداتی دارد. کدام کراس اوورهای دیفرانسیل جلو باید ترجیح داده شوند؟

Mazda CX-5

دارنده رکورد در بین کراس اوورها: فاصله از زمین - 215 میلی متر. برای 970 هزار روبل، به رانندگان چرخ های 17 اینچی، گیربکس دستی شش سرعته، موتور بنزینی 150 اسب بخاری، صندلی ها و آینه های گرم شونده، تهویه مطبوع، کیسه هوا، شیشه های برقی، کامپیوتر سفر و سیستم صوتی ارائه می شود. استفاده از فلزات سبک آلیاژی در تولید باعث کاهش وزن خودرو و مانور پذیری و پویایی آن شده است.

رنو داستر

سه مزیت بدون شک به طور همزمان وجود دارد: 210 میلی متر فاصله از زمین، چرخ های 16 اینچی و قیمت خوب 488 هزار روبل. ATدر غیر این صورت، بهترین کراس اوور دیفرانسیل جلو موجود است که برای کسانی که محتوای اصلی را در نظر می گیرند جذاب خواهد بود نه فرم. از مشخصات فنی - یک موتور بنزینی با ظرفیت 102 اسب بخار، یک گیربکس دستی پنج سرعته، یک سیستم ABS، یک کیسه هوا، حفاظت از میل لنگ، یک ایموبلایزر و پشتی سر عقب. کراس اوور برای مدت طولانی جایگاه پیشرو در فروش در بازار خودرو را به خود اختصاص داده و به نوعی موفقیت آمیز است.

فولکس واگن تیگوان

طبق بررسی ها از کراس اوور دیفرانسیل جلو، با قدرت موتور بنزینی 122 اسب بخار، کاملاً پویا است و به راحتی در جاده ها حرکت می کند. فاصله 200 میلی متری از سطح زمین با مجموعه کاملی از سیستم های امنیتی، گرمکن صندلی ها، چراغ های روشنایی در روز، چرخ های 16 اینچی، یک کامپیوتر کاملاً روسی شده استاندارد و یک تایر یدکی فول سایز همراه است. موتور این مدل در خط BlueMotion قرار گرفته است که به دلیل کارایی آن مشهور است. با وجود مونتاژ روسی، قیمت فولکس واگن تیگوان 920 هزار روبل است.

نیسان قشقایی

پیکربندی اولیه کراس اوور مجهز به موتور 1.6 لیتری بنزینی با قدرت 114 اسب بخار و فاصله 200 میلی متری از سطح زمین است. این کیت شامل لاستیک های 16 اینچی، مجموعه ای از کیسه هوا، گیرنده، شیشه های برقی، نور کم اتوماتیک است. برای یکی از کراس اوورهای دیفرانسیل جلو در رتبه بندی، باید 749 هزار روبل بپردازید.

Toyota RAV4

مدل دیگری از کراس اوور دیفرانسیل جلو با فاصله 197 میلی متری از زمین و چرخ های 17 اینچی.مجهز به موتور بنزینی 158 اسب بخاری، گیربکس شش سرعته دستی و طیف وسیعی از گزینه ها: کیسه هوا از جمله کیسه هوای زانو، قفل دیفرانسیل شبیه سازی شده، گیرنده، لوازم جانبی قدرت و تهویه مطبوع. برای یک کراس اوور دیفرانسیل جلو با قفل دیفرانسیل، باید 995 هزار روبل بپردازید.

Mitsubishi ASX

فاصله یک کراس اوور تک درایو ۱۹۵ میلی متر است. میانگین مصرف سوخت 6.5 لیتر است. یک موتور 1.6 لیتری با ظرفیت 117 اسب بخار نصب شده است، حجم محفظه بار 384 لیتر است. 729 هزار تهویه مطبوع، لوازم جانبی فول پاور، ایربگ جلو، سکوی سمت راننده برای پای چپ، چراغ های LED عقب، قفل مرکزی ارائه می شود.

Chere Tiggo

کراس اوور چینی با فاصله 190 میلی متری از سطح زمین و چرخ های 16 اینچی. مجهز به موتور 1.6 لیتری بنزینی 126 اسب بخاری. تهویه مطبوع نصب شده، سیستم ABS، ایربگ جلو، چراغ های LED، پایه صندلی کودک ایزوفیکس، سپرهای همرنگ بدنه، پکیج دودی. هزینه ماشین 556 هزار روبل است.

نیسان جوک

فاصله کمی از سطح زمین در مقایسه با سایر کراس اوورهای دیفرانسیل جلو - 180 میلی متر. موتور همچنین نمی تواند از قدرت خود ببالد: 94 اسب بخار. مجهز به چرخ های فولادی 16 اینچی. یک مزیت اضافی، با توجه به تضمینسازنده، - کلاس انرژی E. بر اساس آن، انتشار دی اکسید کربن زیر 200 گرم در 100 کیلومتر است. طراحی غیر استاندارد یکی از مزایای "بیتل" است. از جمله - صندلی های گرم شونده، کیسه هوا، جا لیوانی، پشتی سر و سایر گزینه های اضافی. یکی از ویژگی های Juke ظاهر اصلی، اما خاص است که همه آن را دوست ندارند. هزینه 600 هزار روبل است.

Suzuki SX4

پیکربندی اولیه کراس اوور شامل یک موتور بنزینی 117 اسب بخاری با حجم 1.6 لیتر، چرخ های 16 اینچی و یک بسته ایمنی کامل است: کیسه های هوای جانبی و جلو، پرده ها و سیستم های کمک الکترونیکی. فاصله - 180 میلی متر. با قیمت مقرون به صرفه 779 هزار روبل، کروز کنترل، تزئینات کرومی، آینه های برقی و پنجره ها ارائه می شود. سوزوکی SX4 گزینه مناسبی برای کسانی است که به دنبال یک کراس اوور خانوادگی اقتصادی با تمرکز بر ایمنی راننده و سرنشین هستند.

Skoda Yeti

موتور توربو 1.2 TSI، فاصله از زمین 180 میلی متر، موتور 105 اسب بخار، گیربکس دستی شش سرعته، سیستم ABS، کیسه هوای جلو، آینه های گرمکن، شیشه های برقی، قفل مرکزی، کابین سیگار. ظرفیت خودرو به دلیل وجود ریل های سقفی نصب شده بر روی سقف افزایش می یابد که باعث افزایش ظرفیت حمل کراس اوور می شود. قیمت کمی بالاتر از آنچه ماشین سزاوار است - 730 هزار روبل است.

SsangYong Actyon

کراس اوور با ظاهری اصیل مجهز به موتور دو لیتری بنزینی با ظرفیت 149 اسب بخار وگیربکس شش سرعته دستی. چرخ های 16 اینچی نصب شده. دارای فضای داخلی جادار و محفظه چمدان است. مجهز به سیستم ABS، کیسه هوای جلو، گرمکن آینه‌ها و صندلی‌ها، تزئینات چوبی باکیفیت، قفل مرکزی و سپرهای همرنگ بدنه. در نتیجه، قیمت اروپایی 800 هزار روبل است.

KIA Sportage

یک کراس اوور دو چرخ متحرک که شبیه نیسان جوک است و از نظر فاصله بسیار پایین‌تر از سایر خودروها است - فقط 172 میلی‌متر. در عین حال به موتور بنزینی 150 اسب بخاری، آپشن «لایت مودبانه»، رینگ های آلیاژی 16 اینچی، کیسه هوای جلو، سیستم صوتی، سنسورهای باران، سیستم ضد سرقت استاندارد، ریل سقف و سایر آپشن ها مجهز شده است.. یک سیستم تعلیق سفت می تواند بر نرمی و راحتی سواری تأثیر منفی بگذارد. هزینه 889 هزار روبل است.

محرک کامل یا جلو؟

بسیاری از رانندگان به طور پیش فرض معتقدند که سیستم چهار چرخ محرک بهتر از بقیه است. در بازار خودروی کشور 35 درصد به سهم کراس اوورها اختصاص دارد و این در شرایط بحران اقتصادی است. وجود رانندگی دائمی توسط بسیاری از صاحبان خودرو با نیاز به غلبه بر رانش های برف، جاده های خاکی مرطوب و تمایل به احساس اطمینان هنگام رانندگی در فصل زمستان توجیه می شود. با این حال، در واقعیت، همه چیز با آن چیزی که در نگاه اول به نظر می رسد فاصله زیادی دارد: شما باید فقط چند بار در سال سیستم چهارچرخ محرک را روشن کنید.

می توانید سوار بر یک مونودرایو در داخل شهر شوید - نکته اصلی این است کهاین خودرو در لاستیک های فصلی با کیفیت و قابل اعتماد "پوشش" بود. سیستم‌های الکترونیکی بحث‌برانگیز که به شما کمک می‌کنند از چراغ‌های راهنمایی شروع کنید، فقط یک قفل دیفرانسیل هستند - یک شبیه‌سازی الکترونیکی کنترل‌شده. وظیفه اصلی آن تغییر گشتاور و تنظیم آن نسبت به محور لغزش است. بر این اساس، اگر خودرویی با محور جلو یا عقب و تایرهای خوب نتواند بر مانعی غلبه کند، سیستم چهار چرخ متحرک قادر به انجام این کار نخواهد بود. در واقع، مزایای یک کراس اوور چهار چرخ متحرک نسبت به دیفرانسیل جلو به خواسته های صاحب خودرو کاهش می یابد، اما در واقعیت عملاً قابل توجه نیستند و اغلب توسط سیستم های دستیار الکترونیکی باطل می شوند.

اما برعکس، مضرات تمام چرخ محرک کاملاً واقعی است. یکی از معایب اصلی این است که شما مجبور خواهید بود برای تمام چرخ متحرک هزینه اضافی و مبلغ قابل توجهی بپردازید. این به برند و مدل ماشین بستگی دارد، اما به طور متوسط 100-200 هزار روبل در بالای آن است. در آینده - افزایش هزینه عملیات روزانه. مصرف سوخت نسخه چهار چرخ محرک به دلیل مصرف انرژی بیشتر موتور بیشتر است. منطقی است که نگهداری از چنین SUV در شرایط شهری مملو از هزینه های اضافی باشد و کراس اوور دیفرانسیل جلو ارجح تر می شود و نسبت به همتایان چهار چرخ محرک پایین تر نیست. طیف گسترده ای از وسایل نقلیه 2WD به شما امکان می دهد بهترین کراس اوور دیفرانسیل جلو را انتخاب کنید.