ماشین Toyota Crown: مشخصات، موتورها و نظرات مالک

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:14

Toyota Crown یک خانواده کامل از خودروهایی است که برای چهل و پنج سال تولید می شود. در مجموع، هشت نسل از این سدان ساخته شد که دو نسل از Crown Exclusive را شامل نمی‌شود. این خودرو در کنار مدل های کمری و کرولا، وسیله نقلیه مورد علاقه بسیاری از رانندگان دلسوز بود و آخرین نسل آن به نام کارینا E در سه مدل بدنه همچنان با راحتی و ظاهر جذاب خود تحت تاثیر قرار می دهد.

تاریخچه ظاهر

"Toyota Crown" یکی از چندین گونه نام یک مدل خودرو است که در تویوتا بسیار محبوب است که برای مدت طولانی در نسخه های مختلف از پایان جنگ جهانی دوم تا کنون یافت می شود. اکنون. معنی نام Corona (لاتین) با کلمات Crown (انگلیسی) و Camry - crown است.

تولید مدل دیفرانسیل عقب در سال 1957 آغاز شد و خود این خودرو پس از بدنام Crown به دومین خودروی بزرگ تبدیل شد. این پلت فرم دیفرانسیل عقب بود که بعدها پایه و اساس یک نسل کامل از اتومبیل های Mark II شد که در ابتدا Toyota Crown Mark II نامیده می شد. من می خواهم توجه داشته باشم که از همان نسل اول، Crown یکی از اصلی ترین مدل های طراحی شده برای تسخیر بازار جهانی در حد Crown بوده است. علاوه بر این، انواعی با بدنه تغییر یافته و نام‌های جایگزین دیگر (Karina، Karina E و دیگران) بر روی پلت فرم کرونا دیفرانسیل جلو ایجاد شد.

نسل اول و دوم

اولین "تاج" در سال 1957 از خط مونتاژ خارج شد. این یک سدان دیفرانسیل عقب بر روی پلت فرم کراون بود و از بخش قابل توجهی از فناوری «برادر بزرگ» استفاده می کرد. ماشین نسل اول توانایی حداکثر سرعت 105 کیلومتر بر ساعت را داشت و سیستم تعلیق جلو مستقل بود. بدنه Toyota Crown باربر بود، بنابراین وزن خودرو بیش از یک تن نبود.

نسل دوم این مدل که در انواع صادراتی با نام تیارا شناخته می شود، تقریباً به گسترش تویوتا در آمریکای شمالی پایان داد. واقعیت این است که در مدت یک سال کمتر از 350 نسخه در ایالات متحده فروخته شد که مدیریت خودروساز را مجبور به توقف تحویل کرد. دلیل این شکست دینامیک نسبتا پایین و حداکثر سرعت با وجود دیفرانسیل عقب و بدنه سبک بود.

نسل سوم و چهارم

سومین نسخه Toyota Crown که هنوز موتورهایش کم‌توان بود، با این وجود در سال 1964 در بازار ایالات متحده ظاهر شد و خط بدنه با سقف سخت دو در، مینی‌ون سه در و گزینه‌های استیشن واگن پنج در گسترش یافت.. ایجاد این تغییرات بدون دخالت طراح معروف ایتالیایی باتیستا فارینا نبود. در آن لحظه، این شرکت تصمیم گرفت بر روی کیفیت خودرو تمرکز کند و آزمایش های دقیقی از مدل ترتیب داد که طی آن چندین کرون بیش از صد هزار کیلومتر را طی کردند. یک نسخه بزرگتر از "Crown" با نام "Mark II" در سال 1968 به شکل یک پلت فرم جداگانه منتشر شد که بعداً توسط خودروساز برای ایجاد سایر مدل های دیفرانسیل عقب استفاده شد.

نسل چهارم این خودرو با ایجاد شرایط رانندگی راحت تر مشخص شد. بهبودها شامل تغییراتی نه تنها در کابین، بلکه در پیشرانه ها بود که جذابیت مدل را در بازارهای آمریکای شمالی به طور قابل توجهی افزایش داد. قابل ذکر است که ظاهر نسبت به نسل سوم تغییر چندانی نکرده است

نسل پنجم و ششم

هنگامی که نسل پنجم ظاهر شد، این شرکت با مشکلات خاصی روبرو شد. این بار، مشکل خودروهای رقابتی نسبتاً موفق سایر خودروسازان ژاپنی، به ویژه سوبارو DL و هوندا آکورد بود. "Toyota Crown" که قیمت آن نسبتاً بالا بود، به علاوه همه چیز در پایداری جاده به دلیل چیدمان دیفرانسیل عقب از دست رفت، در حالی که خودروهای رقبادیفرانسیل جلو.

نسل ششم پایان صادرات کرونا به بازار ایالات متحده بود. با توجه به شرایط سخت رقابت، این شرکت مجبور شد یک خودروی کاملاً جدید بسازد که بتواند کف دست را بگیرد. در واقع، پس از آن کمری معروف ظاهر شد که تبدیل به نماد کلاس شد.

نسل هفتم و هشتم

بالاخره "Toyota Crown" غیرقابل تشخیص تغییر کرد! در سال 1987، نسل هفتم این سدان عرضه شد که بیشترین دوام را در نوار نقاله ها و بازارها داشت. این سدان به روز شده سرانجام دیفرانسیل جلو دریافت کرد که به لطف آن فضای قابل توجهی به کابین اضافه شده است. این مدل بود که اولین خودروی Korona شد که وارد بازار روسیه شد و دل بسیاری از طرفداران را به دست آورد. متداول ترین نوع بدنه لیفت بک پنج در بود و در خط موتور "قایقران" بنزینی اقتصادی با حجم 1.6 یا 1.8 لیتر وجود داشت. همچنین امکان ملاقات با گازوئیل دو لیتری وجود داشت.

هشتمین و آخرین نسل تویوتا کراون در نمایشگاه خودروی ژنو اروپا در سال 1992 با نام تغییر یافته Carina E معرفی شد. این مدل به دلیل طراحی داخلی عالی و نمای بیرونی بسیار قابل ارائه، به سرعت در اروپا و فدراسیون روسیه محبوب شد و با موفقیت با فولکس واگن، اوپل و سایر خودروهای اروپایی رقابت کرد. خودرو از نظر اندازه تغییر نکرد و موتورها ثابت ماندند و تفاوت اصلی با مدل هفتم بازسازی عمیق تر بدنه بود. برای فرم های بدنی صاف و دلپذیر، «تاج» نسل هشتم دوبله شدبشکه.

اختصاصی Toyota Crown

در سال 1985، تویوتا تصمیم گرفت با ایجاد خط جوانی در بدنه سدان، دایره خریداران بالقوه خودرو را گسترش دهد. این پلت فرم Korona بود که به عنوان پایه ای برای ایجاد مدل هایی مانند Korona Exiv و Karina ED عمل کرد. در مجموع دو نسل تولید شد که معمولاً به آنها "چهار در" سلیکا می گویند. این خودروها دینامیک عالی و مصرف سوخت پایینی به دلیل حجم موتور کوچک داشتند. از نظر ظاهری "ED" و "Eksiv" کاملاً اسپورت و جذاب به نظر می رسیدند که به آنها حق زندگی می داد. این را هم اضافه کنم که در آن زمان شرکت در تجهیزات خودرو کوتاهی نمی کرد، بنابراین این مدل ها به سیستم های ABS و 4WS مجهز شدند.

علی رغم رقابت زیاد و پیچیدگی اجرای برخی ایده های مهندسی، «Toyota Crown» کاربردی بودن و ماندگاری خودروهای ژاپنی را تاکنون به اثبات می رساند. بسیاری از نسخه های "تاج" در انواع مختلف در حال حاضر نه تنها در فدراسیون روسیه، بلکه در بسیاری از کشورهای اروپایی نیز در خیابان ها یافت می شود. شایان ذکر است که این «تاج» بود که نمونه شد که تا امروز با سایر خودروسازان برابری می کند. و بر روی پلت فرم خطی که خط مونتاژ را ترک کرد، Avensis معروف و چندین مدل دیگر در حال حاضر به طور کامل تولید می شود.