ماشین YaAZ-210: عکس

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 15:08

این کامیون افسانه ای که در یاروسلاول توسعه یافته است، YAZ-210 سه محوره، اولین باری بود که به تولید رسید. این خودرو از این جهت منحصر به فرد است که برای ظرفیت حمل بیش از ده تن طراحی شده است. بیایید با این افسانه صنعت خودروسازی شوروی آشنا شویم.

Bogatyr از یاروسلاول

کارخانه خودروسازی در یاروسلاول حتی قبل از جنگ کامیون هایی با حداکثر بار تولید می کرد. بنابراین، در سال 1925، YaAZ تولید خودروهای طراحی شده برای 3 تن را راه اندازی کرد. در سال 1931، این کارخانه یک خودروی سه محور با شاخص YaG-10 برای 8 تن تولید کرد. 6، که برای حمل 5 تن بار طراحی شده بود.

هیچ چیز شگفت انگیزی در این واقعیت وجود ندارد که ایجاد نسل بعدی کامیون های سنگین به کارکنان کارخانه YaAZ سپرده شده است. اما کار، به محض شروع آنها، باید به طور ناگهانی تکمیل می شد - آلمان وارد جنگ با اتحاد جماهیر شوروی شد. با این حال، توسعه در سال 43 از سر گرفته شد. در همان زمان، آنالوگ آمریکایی، GMC-71 دو زمانه، به عنوان مدلی برای واحد دیزل در نظر گرفته شد. واقعیت این است که تجهیزات مونتاژ و ساخت این موتور در پایان جنگ جهانی دوم در آمریکا خریداری شد.

اولین مدل در خانواده جدیدکامیون های سنگین YaAZ-200 شدند که حداکثر ظرفیت آن 7 تن بود. ماشینی با دو محور و موتور 4 سیلندر دیزلی 110 اسب بخاری بود. با حجم کاری 4.6 لیتر. این کامیون در اواخر سال 44 به عنوان نمونه اولیه عرضه شد. در همان زمان، یک آرم روی هود نصب شد - خرس کرومی. این نماد تاریخی شهر یاروسلاول است. این کامیون در سال 47 وارد این سری شد. این دستگاه به مدت پنج سال به طور منظم تولید می شد. سپس آنها شروع به تولید این مدل در کارخانه اتومبیل مینسک کردند - تولید در سال 48 آغاز شد. و تا 51، 25 هزار نسخه منتشر شد.

210 و تغییرات

از آنجایی که یک مکان در YaAZ ظاهر شد، تصمیم کلی شروع به تولید کامیون های سه محور YaAZ-210 بود. کار بر روی انتشار برنامه ریزی شده بود که بر اساس آنچه قبلاً در دسترس بود آغاز شود. اینها واحدهایی از مدل 200 هستند. 210 با حداکثر وزن و ظرفیت حمل دو برابر شده با مدل قبلی خود تفاوت داشت. اولین نمونه های اولیه در پایان سال 48 منتشر شد. اولین کامیون تخت در کارگاه آزمایشی کارخانه ساخته شد. این می تواند بارهایی با وزن کل تا 12 تن را روی آسفالت حمل کند. این خودرو می توانست 10 تن را در جاده های خاکی حمل کند. در همان زمان، نسخه ای با شاخص "A" نشان داده شد - این بسته شامل یک وینچ بود که قادر به کشیدن جرم تا 15 تن بود. تغییرات دیگری نیز ساخته شد. اینها تراکتورهای بالاست و کامیون 210-G و YaAZ 210-D هستند. این ماشین ها قابلیت یدک کشی تریلرهایی با وزن کل تا 54 تن را دارند که یک سال بعد کمپرسی 210-E نیز به این سری اضافه شد.

ویژگی های تراکتورهای کامیون

تراکتور کامیوندر اصل برای کار با تریلرهای سنگین طراحی شده است. این خودرو به مکانیزم چرخ پنجم و همچنین یک کمپرسور برای تامین هوا به خطوط هوای سیستم ترمز روی تریلر مجهز بود.

این ماشین ها به عنوان وسیله نقلیه یدک کش برای سوخت گیری تانک های TZ-16 هواپیماهای مسافربری TU-104 کار می کردند. علاوه بر این، از آنها برای یدک کشی توزیع کنندگان آسفالت D-375 استفاده می شد. این تریلرها در هنگام ساخت جاده ها قیر را روی درزها ریختند. طراحی کامیون بسیار ساده بود. سپس هیچ کس به شکل و صافی خطوط فکر نکرد.

کشور به ساده ترین ماشین کار ممکن نیاز دارد. و با این اهداف، YAZ با یک انفجار کنار آمد. به هر حال، از نظر مشخصات، طراحی تراکتور کامیون شبیه اولین کامیون های Kremenchug KrAZ است.

210 و نقش آن در ناوگان اتحاد جماهیر شوروی

ایجاد این کامیون های سه محوره تأثیر زیادی بر کارایی کل صنعت حمل و نقل یک کشور بزرگ برای بهتر شدن داشت. تا آن زمان، به دلیل ظرفیت کم ناوگان، حل و فصل مؤثر مسائلی که اتحاد جماهیر شوروی با آن روبرو بود به سادگی غیرممکن بود. ماشین YaAZ-210 کمک قابل توجهی به توسعه صنعت شوروی کرد.

همچنین بسیاری از وسایل نقلیه ویژه بر اساس 210 برای کار در صنعت نفت ایجاد شدند. در اینجا می‌توانید کارخانه‌های اختلاط، ماشین‌های تعمیر چاه، کامیون‌های مخزن، کارخانه‌های اسیدی کردن چاه، واحدهای کمپرسور و موارد دیگر را پیدا کنید.

ظاهر سه محور 210

این اشتباه است که بگوییم کامیون سه محور از مدل 200 به روش تهیه شده است.گسترش ساده اعضای جانبی، نصب جعبه انتقال و اضافه کردن یک جفت چرخ محرک دیگر و یک محور. یکسان سازی بین مدل های پایه بسیار بالا بود. در طراحی خودروها مهندسان از همان کابین ها، کاپوت ها، گلگیرها و سپرها استفاده می کردند. حتی طراحی محور جلو، سیستم تعلیق، جعبه دنده، فرمان و سیستم ترمز - همه چیز کاملاً یکسان بود. حتی بیشتر - در یک سه محور، تصمیم گرفته شد با استفاده از یک شفت کاردان جداگانه، گشتاور از واحد نیرو به هر محور محرک داده شود. نسبت دنده های اصلی روی پل ها توسط مهندسان حفظ می شد. و تعداد کل در سیستم انتقال با استفاده از جعبه دنده جعبه انتقال تغییر یافت. در ضمن، دومی دو مرحله ای بود.

پس از بازبینی طراحی

اما محورهای بیشتری نیاز به تجدید نظر در کل طراحی داشتند. باید با این واقعیت شروع کنید که YaAZ-210 نه تنها به یک واحد قدرت چهار سیلندر یکپارچه، بلکه به یک موتور دیزل 6 سیلندر با حجم 6.97 لیتر نیز مجهز بود. در همان زمان، برای کامیون های کمپرسی و کامیون ها، این موتور 168 اسب بخار تولید می کرد و برای تراکتورهای کامیون و بالاست، این واحد تقویت شد که به لطف آن تا 215 نیروی نیرو تولید کرد. حداکثر سرعت یک کامیون 55 کیلومتر در ساعت است. برای آن سالها، اینها مشخصات خوبی بودند.

سیستم کلاچ به همان حالت تک دیسکی باقی مانده است. اما قطر آن 3 سانتی متر افزایش یافت. یک همگام ساز در طراحی مولتیپلایر ظاهر شد. او تغییر در حرکت را آسان تر کرد. برای شفت های کاردان، مهندسان فاصله بین مراکز یاتاقان ها را افزایش دادند.طول سوزن ها نیز افزایش یافت. سطح رادیاتور نیز رشد کرده است - به عنوان مثال، سطح خنک کننده موثر 15 درصد افزایش یافته است. قطر لوله صداگیر 20 افزایش یافت.

همه اصلاحات YaAZ-210، به جز کامیون کمپرسی، مجهز به دو مخزن سوخت بودند. ظرفیت کل آنها 450 لیتر بود. میانگین مصرف سوخت خودروهای این سری 55 لیتر در صد کیلومتر بود (کسی در آن زمان نگران بازدهی نبود). این تانک برای تامین برد یک ماشین 800 کیلومتر کافی بود. مصرف سوخت در هر تن کیلومتر حتی 8 درصد کمتر از مدل 200 بود.

کامیون کمپرسی: محبوب ترین در سری

در میان تمام مدل های این خانواده، کمپرسی YaAZ-210 محبوب ترین و پرطرفدارترین است. عکس او را در مقاله ما ببینید. این تعجب آور نیست - تا زمانی که ظاهر شد، MAZ-205 سنگین ترین خودروی چنین طرحی بود که برای ترافیک جاده ای طراحی شده بود. در اختیار بخش صنعتی، سازمان های ساختمانی و معدنی بود. ظرفیت حمل آن تنها 5 تن بود. حجم بدنه فقط 3.6 متر مکعب است.

خاطرات سازندگان

طراح کارخانه یاروسلاول، ویکتور اوسپچوگوف، یک بار به یاد آورد که چگونه به یک سایت ساخت و ساز - کانال ولگا-دون رفت. در آنجا او باید مشاهده می کرد که چگونه سنگ با استفاده از بیل مکانیکی بر روی MAZ-205 بارگیری می شود. یک سطل از چنین بیل مکانیکی 3 متر مکعب حجم داشت. بیل مکانیکی ها با احتیاط سطل خود را تقریباً تا پایین سکوی کمپرسی پایین آوردند. سپس قلعهسطل را خیلی آهسته باز می کردند و بالا می آوردند تا سنگ ها به آرامی و به تدریج بیرون بیفتند. این کار نیز برای این بود که بار به پایین بدنه برخورد نکند. بسیاری از سنگ ها بیش از یک تن وزن داشتند. می توانید یک مستند خوب در مورد YAZ-210 E تماشا کنید - طرفداران وسایل نقلیه قدیمی و کامیون ها آن را دوست خواهند داشت.

بار کردن خاک رس خیس روی کامیون های سه تنی حتی دشوارتر بود. برخلاف سنگ‌ها، به یکباره و با کل جرمش روی سکوی کمپرسی ریخته شد. در لحظه ای که بیل مکانیکی سطل دستگاه را بلند کرد، بار روی بدنه به سادگی باورنکردنی بود. همه اینها منجر به از کار افتادن سیستم تعلیق کمپرسی شد. همچنین، زیرفریم‌ها و پلتفرم‌های MAZ که برای چنین عملیاتی مناسب نبودند شکسته شدند.

تقویت کننده کارایی

وقتی سازندگان YaAZ-210 E (کامیون های کمپرسی با ظرفیت حمل تا 10 تن و بدنه 8 متر مکعب) را دریافت کردند، این بلافاصله کل فناوری کار را تغییر داد. ناپدید شدن و خرابی هایی که قبلا بود. این بدان معنا نیست که آنها به طور کامل ناپدید شدند - مشکلات بسیار کمتر اتفاق می افتاد. معرفی این کامیون های کمپرسی با سه محور محرک باعث شد تا کارایی ساخت و ساز و در واقع همه کارهای دیگری که در آن زمان در اتحاد جماهیر شوروی انجام شد به میزان قابل توجهی افزایش یابد. نگاهی به ماشین YaAZ-210 بیندازید. عکس از آرشیو شخصی توسعه دهندگان.

حتی اگر به این واقعیت توجه نکنید که فقط دو سطل در سکوی کامیون کمپرسی 210 جای می گیرند، زمان بارگیری تنها یک سوم افزایش می یابد. هزینه های زمانی برای یک پرواز تنها 6.5 درصد افزایش می یابد.این باعث می شود تعداد رانندگان به نصف کاهش یابد و در نتیجه جاده های عمومی تخلیه شوند.

تریلی کمپرسی و سایر تغییرات

در مورد این خودرو نیز می توانید موارد زیر را بگویید - بر اساس آن در سال 52 ، کارمندان مؤسسه معدن آکادمی علوم SSR اوکراین یک حامل کامیون کمپرسی و واگن برقی ایجاد کردند. در سال 1956، آنها آزمایش مدل 218 را با سکوی بارگیری / تخلیه جانبی آغاز کردند.

همچنین بر اساس مدل 210، جرثقیل کامیون دیزلی-الکتریکی YaAZ-210 K104 تولید شد. او می توانست بارهای تا وزن 10 تن را بلند کند و در کارخانه جرثقیل کامیون کامیشین تولید می شد. این تجهیزات ویژه به طور گسترده در تاسیسات صنعتی، ساختمانی، انبارها و پایگاه های مختلف مورد استفاده قرار گرفت، جایی که انجام بسیاری از عملیات جابجایی محموله ضروری بود.

پایان شماره

کامیون کمپرسی سه محوره تا سال 1959 در کارخانه یاروسلاول تولید می شد و سپس تولید به کرمنچوگ اوکراین منتقل شد. YaAZ برای تولید واحدهای قدرت و موتورها دوباره طراحی شد. اینجاست، کامیون سنگین افسانه ای - اولین بار در اتحاد جماهیر شوروی، که در ساخت و ساز، صنعت، معدن و سایر صنایعی که در یک کشور بزرگ - اتحاد جماهیر شوروی درگیر بودند، کمک کرد.