ایربگ: انواع، اصل کار، سنسور، خطاها، تعویض

2024 نویسنده: Erin Ralphs | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-19 14:58

نخستین مدل‌های خودرویی که از خطوط مونتاژ خارج شدند، عملاً هیچ حفاظتی در برابر تصادف ارائه نکردند. اما مهندسان به طور مداوم سیستم ها را بهبود می بخشیدند که منجر به ظهور کمربندهای سه نقطه ای و کیسه های هوا شد. اما آنها بلافاصله به این موضوع نرسیدند. امروزه می توان بسیاری از برندهای خودرو را از نظر ایمنی، چه فعال و چه غیرفعال، قابل اعتماد نامید.

اطلاعاتی درباره بالش

به جرات می توان گفت که اولین تلاش ها برای نصب کیسه هوا در طراحی خودرو در سال 1951 انجام شد. اما معلوم شد که همه چیز چندان ساده نیست. نکته این بود که در زمان برخورد، ایربگ باید در 0.02 ثانیه شلیک شود. اما هیچ کمپرسوری نمی تواند با چنین وظیفه ای کنار بیاید. سپس مهندسان شروع به استفاده از انرژی گازهایی کردند که در طی احتراق سوخت آزاد می شد. اولین آزمایش ها با سوخت موشک انجام شد. اما موفقیتی حاصل نشد. پاره کردن نه تنها بالشامنیت، بلکه ماشین. سپس آنها شروع به استفاده از سدیم آزید کردند.

این رویکرد بهترین نتیجه را به همراه داشت. اما خودروهای مجهز به قرص سدیم آزید یا بهتر است بگوییم صاحبان آنها صاحب مواد منفجره شدند. در نتیجه، هر راننده مسئولیت کتبی را بر عهده گرفت و متعهد شد که هر چند سال یک بار دستگاه را تغییر دهد. در واقع، تمام این تلاش‌ها برای وارد کردن کیسه هوا به داخل خودرو، انگیزه‌ای جدی برای بهبود طراحی ایجاد کرد.

طراحی و اصل عملکرد

به طور رسمی، پتنت اختراع کیسه هوا متعلق به مرسدس از سال 1971 است. اما این به هیچ وجه به این معنی نیست که سایر شرکت های بزرگ خودروسازی پیشرفت های خود را انجام نداده اند. در مورد طراحی، همه چیز بسیار ساده است. یک پد نایلونی به ضخامت 0.4-0.5 میلی متر و یک ژنراتور گاز به عنوان یک واحد ترکیب می شوند. این طراحی شامل یک سنسور ضربه است و جدیدترین خودروها به واحد کنترل الکترونیکی مجهز شده اند.

ژنراتور گاز که به نام اسکویب نیز شناخته می شود، حاوی سوخت جامد است. هنگام سوختن مقدار زیادی گاز آزاد می شود که پد نایلونی را پر می کند. دومی اغلب برای سفت شدن در لاستیک پیچیده می شود. از همان سدیم آزید به عنوان سوخت استفاده می شود، سمی در نظر گرفته می شود، اما هنگام سوختن، نیتروژن تشکیل می دهد. نرخ بالای اشتعال و احتراق سوخت انفجاری نیست. اعتقاد بر این است که زمان بهینه باز شدن کیسه هوا 30 تا 55 میلی ثانیه است.

چندینویژگی های طراحی

یک عنصر فیلتر در کیسه هوا نصب شده است. به گونه ای طراحی شده است که فقط نیتروژن وارد آن می شود. شایان ذکر است که ایربگ تنها به مدت 1 ثانیه در حالت کاملا باد شده قرار دارد. این طراحی منافذ خاصی را برای خروج گاز به داخل کابین فراهم می کند. این کار برای خفه نشدن راننده و سرنشین انجام شد. در سال های اخیر، بسیاری از خودروسازان سدیم آزید را با نیتروسلولز جایگزین کرده اند. دومی برای کارکرد موثر بالش به مقدار بسیار کمتری نیاز دارد، حدود 8 گرم در مقابل 50 سدیم آزید. علاوه بر این، حذف عنصر فیلتر ممکن شد.

سنسور کیسه هوا - الکتریکی. به فشار و شتاب واکنش نشان می دهد. این سیگنال اصلی برای عملکرد کیسه هوا است. خودروهای مدرن مجهز به تعداد زیادی سنسور هستند که در مکان‌های مختلف خودرو نصب شده‌اند: جلو، کنار و حتی در پشت سر. آنها نه تنها به سرعت واکنش نشان می دهند، بلکه زاویه ضربه را نیز تعیین می کنند. ارائه شده توسط سازنده و خرابی فوری باتری. برای این مورد، بالش یک خازن دارد که شارژ آن برای راه اندازی سیستم امنیتی کافی است.

مشخصات کیسه هوا

ایربگ های خودرو کجا هستند؟ همه چیز به پیکربندی بستگی دارد، اما آنها باید در فرمان راننده و روی داشبورد سرنشین جلو باشند. همچنین می‌توان آن‌ها را روی قفسه‌های جانبی، تکیه‌گاه‌های سر و غیره قرار داد. از نظر ویژگی‌های عملکردی، در بیشتر موارد حجم بالش سمت راننده به 60 لیتر می‌رسد.مسافر - 130. این نشان می دهد که به معنای واقعی کلمه در 0.02 ثانیه حجم کابین حدود 200 لیتر کاهش می یابد. در نتیجه فشار بالایی بر روی غشاها ایجاد می شود. بالش با سرعتی در حدود 300 کیلومتر در ساعت با راننده و مسافر ملاقات می کند. اگر افراد بسته نباشند، حرکت اینرسی به سمت آنها می تواند منجر به عواقب غم انگیز، حتی مرگ شود.

همانطور که در بالا ذکر شد، 2 تا 6 بالش را می توان در خودرو نصب کرد. اگر همه آنها کار کنند، نویز تا 140 دسی بل ایجاد می شود. این برای پرده گوش بسیار خطرناک است. بنابراین، سازندگان آن را طوری ساخته اند که فقط کیسه هوای مناسب و در زمان های مختلف کار کند. به عنوان مثال، کیسه هوای راننده پس از 0.02 ثانیه باز می شود و کیسه هوای سرنشین پس از 0.03 باز می شود.بیشتر خودروهای بعد از سال 2000 به سنسورهای نصب شده در کمربند ایمنی و صندلی مجهز هستند. بنابراین، اگر راننده کمربند ایمنی نبسته باشد، کیسه هوا کار نخواهد کرد.

دستورالعمل کیسه هوا

هیچ راهنما به این صورت وجود ندارد. اما چند الزام ساده سازنده وجود دارد که توصیه می شود رعایت شود. آنها به این شکل هستند:

• استفاده از کمربند ایمنی برای حداکثر محافظت؛
• مسافر باید صاف بنشیند، تکیه دادن به دسته، پاها روی داشبورد و غیره مجاز نیست، زیرا ممکن است منجر به شکستگی و حتی مرگ شود؛
• مسافر باید در وضعیت نشسته باشد، بنابراین پشتی صندلی باید از قبل تنظیم شود؛
• نهاستفاده از برچسب ها و سایر موارد روی ناحیه کار کیسه هوا مجاز است، زیرا این امر منجر به اعوجاج هندسی آن و کاهش سرعت باز شدن می شود؛
• دست روی فرمان باید در کنار باشد.

در واقع، پیروی از چند قانون ساده منجر به حداکثر کارایی کیسه هوای سرنشین و راننده و افزایش شانس زنده ماندن در یک تصادف شدید می شود.

ارتقای ایربگ

هر سال، ایربگ های پیشرفته تری عرضه می شوند. در حال حاضر، حدود 10 نوع از آنها وجود دارد. جلو و پهلو هستند. اولی ها مسئول ایمنی سر و تنه و در برخی موارد پاهای راننده و سرنشینان هستند. آنها روی ضربه از جلو کار می کنند. بالش های کناری به صورت پرده و لوله ساخته می شوند و از سر و سینه محافظت می کنند. آخرین پیشرفت شرکت BVM کیسه هوای لوله ای جانبی است که به مدت 7 ثانیه باد می شود تا از واژگونی های متعدد خودرو محافظت کند. و در بازار آمریکا، "هفت" مجهز به کیسه هوا برای پاهای جلوی سرنشینان نشسته است. شرکت ولوو که به خاطر خودروهای ایمن خود مشهور است، شروع به ساخت کمربند و بالش هایی کرده است که به طور خاص برای زنان باردار طراحی شده اند. شرکت فرانسوی رنو همچنین در توسعه کیسه هوای زانو و سیستم های امنیتی برای سرنشینان عقب فعال است.

تعویض کیسه هوا

بسیاری از رانندگان معتقدند که این سیستم کاملاً بدون نیاز به تعمیر و نگهداری است و نیازی به مداخله نیست.نیاز دارد، اما اینطور نیست. بالش های تولید شده در سال 1990 توصیه می شود پس از 10 سال تعویض شوند. مدتی بعد، مرسدس این مدت را به 15 سال افزایش داد. توصیه می شود تست و تعویض را در نمایندگی مجاز انجام دهید، زیرا به کارهای الکترونیکی پیچیده و غیره نیاز است.

این خودرو به سیستم عیب یاب نیز مجهز است. اگر نماد روی پانل ابزار پس از چند ثانیه هنگام روشن شدن احتراق خاموش نشد، این نشان دهنده نقص در سیستم است. کیسه های هوا ممکن است به نوعی نیاز به تعویض یا سرویس داشته باشند. هنگام خرید یک ماشین دست دوم، می توانید با خیال راحت روی این واقعیت حساب کنید که بالش های موجود در آن قبلا "شلیک" شده اند، اگرچه ممکن است خطا نسوزد. بنابراین، در ایستگاه خدمات، چنین لحظاتی باید همیشه بررسی شوند.

خطر ایجاد جراحت

در بیشتر موارد، مقصر مسافرانی هستند که مقررات ایمنی را رعایت نمی کنند. به عنوان مثال، روی آفتابگیر در اکثر خودروها می گوید که کودکان زیر 12 سال را می توان با بالش کشت. این به این دلیل است که او به سر کودک شلیک می کند ، زیرا رشد معمولاً از 150 سانتی متر تجاوز نمی کند. یکی دیگر از موقعیت‌های معمولی، نصب صندلی کودک در رابطه با بالش است. اغلب چنین اشتباهی به قیمت جان یک نوزاد تمام می شود. بنابراین توصیه می‌شود صندلی‌های کودک در قسمت مرکزی مبل عقب نصب شوند، زیرا در هنگام تصادف امن‌ترین قسمت وجود دارد. معمولاً ستاره هایی در کنار کیسه هوا یا نوشته SRS وجود دارد. آنها خطر آسیب دیدگی بالش را نشان می دهند. هر چه تعداد ستاره (حداکثر 5) بیشتر باشدبهتر است، حداقل تعداد آنها نشان دهنده خطر بالای آسیب است.

چه چیزی را نباید فراموش کرد؟

خرابی سنسور کیسه هوا یا اسکویب معیوب می تواند کشنده باشد. موقعیت نادرست مسافر یا راننده یا بستن کمربند ایمنی می تواند حتی در یک تصادف جزئی باعث مرگ شود. خوشبختانه خودروهای مدرن دارای تعداد فزاینده ای از سیستم های ایمنی فعال و غیرفعال الکترونیکی هستند که برای محافظت از سرنشینان خودرو طراحی شده اند. اما اگر خطای ایربگ روی داشبورد ظاهر شد، توصیه می شود در اسرع وقت آن را برطرف کنید.

خلاصه

شرکت آمریکایی "فورد" فعالانه روی ایجاد کیسه هوا برای عابران پیاده کار می کند. به هر حال، مطالعات مرگ و میر بالا را حتی در یک برخورد با سرعت 40 کیلومتر در ساعت تأیید کرده است. قرار است دو بالش نصب شود. یکی بزرگ خواهد بود - کوره و کاپوت رادیاتور را می پوشاند و دومی کوچک است - در نزدیکی شیشه جلو نصب می شود. دومی باید از سر عابر پیاده محافظت کند. این خودرو به سنسورهای ویژه ای مجهز خواهد شد که فاصله تا جسم را محاسبه می کند. آنها بلافاصله قبل از برخورد کار خواهند کرد. به گفته بسیاری از کارشناسان، این رویکرد به میزان قابل توجهی میزان بقای عابران پیاده را در هنگام برخورد افزایش می دهد. اما این به هیچ وجه به این معنا نیست که قبل از ورود به جاده نیازی به نگاه کردن به اطراف نیست.